Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός σιταριού Βλαστορρήκτης"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Τα ακμαία ωοτοκούν το Μάϊο στα στελέχη του [[Σιτάρι φυτό |σιταριού]], λίγο κάτω από το στάχυ και οι προνύμφες (λευκές, μήκους περίπου 12mm) εισδύουν στο εσωτερικό του στελέχους, τρέφονται από αυτό και το διαυλακώνουν μέχρι τη βάση του. Γύρω στο τέλος του καλοκαιριού νυμφώνονται στη βάση του στελέχους και διαχειμάζουν. Η προσβολή απ' αυτόν τον [[Εχθροί του σιταριού |εχθρό]] εκδηλώνεται με κακή ανάπτυξη, ατροφικούς στάχεις και αυξημένη τάση για [[Πλάγιασμα (lodging) φυτών |πλάγιασμα]] και θραύση των στελεχών, ιδιαίτερα μετά το [[Ξεστάχυασμα (heading ή ear emergence) σιτηρών |ξεστάχυασμα]]. Η καταπολέμηση γίνεται κυρίως με καλλιεργητικά μέσα (αναστροφή (όχι κάψιμο) της καλαμιάς μετά τη συγκομιδή, πρώιμη συγκομιδή, [[Αμειψισπορά |αμιψεισπορά]] με ανθεκτικά φυτά όπως [[Βρώμη φυτό |βρώμη]], [[Αραβόσιτος φυτό |αραβόσιτο]] και μη αγρωστώδη). Υπάρχουν επίσης ανθεκτικές [[Ποικιλίες σιταριού |ποικιλίες]]. | + | Τα ακμαία ωοτοκούν το Μάϊο στα στελέχη του [[Σιτάρι φυτό |σιταριού]], λίγο κάτω από το στάχυ και οι προνύμφες (λευκές, μήκους περίπου 12mm) εισδύουν στο εσωτερικό του στελέχους, τρέφονται από αυτό και το διαυλακώνουν μέχρι τη βάση του. Γύρω στο τέλος του καλοκαιριού νυμφώνονται στη βάση του στελέχους και διαχειμάζουν. Η προσβολή απ' αυτόν τον [[Εχθροί του σιταριού |εχθρό]] <ref name="Σιτηρά εύκρατων κλιμάτων"/> εκδηλώνεται με κακή ανάπτυξη, ατροφικούς στάχεις και αυξημένη τάση για [[Πλάγιασμα (lodging) φυτών |πλάγιασμα]] και θραύση των στελεχών, ιδιαίτερα μετά το [[Ξεστάχυασμα (heading ή ear emergence) σιτηρών |ξεστάχυασμα]]. Η καταπολέμηση γίνεται κυρίως με καλλιεργητικά μέσα (αναστροφή (όχι κάψιμο) της καλαμιάς μετά τη συγκομιδή, πρώιμη συγκομιδή, [[Αμειψισπορά |αμιψεισπορά]] με ανθεκτικά φυτά όπως [[Βρώμη φυτό |βρώμη]], [[Αραβόσιτος φυτό |αραβόσιτο]] και μη αγρωστώδη). Υπάρχουν επίσης ανθεκτικές [[Ποικιλίες σιταριού |ποικιλίες]]. |
[[είναι προσβολή του εχθρού::Υμενόπτερα| ]] | [[είναι προσβολή του εχθρού::Υμενόπτερα| ]] | ||
Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
+ | |||
+ | ==Βιβλιογραφία== | ||
+ | |||
+ | <references> | ||
+ | |||
+ | <ref name="Σιτηρά εύκρατων κλιμάτων"> "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.</ref> | ||
+ | |||
+ | </references> | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ |
Τελευταία αναθεώρηση της 11:45, 22 Ιουλίου 2015
Τα ακμαία ωοτοκούν το Μάϊο στα στελέχη του σιταριού, λίγο κάτω από το στάχυ και οι προνύμφες (λευκές, μήκους περίπου 12mm) εισδύουν στο εσωτερικό του στελέχους, τρέφονται από αυτό και το διαυλακώνουν μέχρι τη βάση του. Γύρω στο τέλος του καλοκαιριού νυμφώνονται στη βάση του στελέχους και διαχειμάζουν. Η προσβολή απ' αυτόν τον εχθρό [1] εκδηλώνεται με κακή ανάπτυξη, ατροφικούς στάχεις και αυξημένη τάση για πλάγιασμα και θραύση των στελεχών, ιδιαίτερα μετά το ξεστάχυασμα. Η καταπολέμηση γίνεται κυρίως με καλλιεργητικά μέσα (αναστροφή (όχι κάψιμο) της καλαμιάς μετά τη συγκομιδή, πρώιμη συγκομιδή, αμιψεισπορά με ανθεκτικά φυτά όπως βρώμη, αραβόσιτο και μη αγρωστώδη). Υπάρχουν επίσης ανθεκτικές ποικιλίες.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Τα σιτηρά των εύκρατων κλιμάτων", Ανδρέας Ι. Καραμάνος, Καθηγητής της Γεωργίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.