Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σταφίδα"
| (2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Θρεπτική αξία σταφίδας II.jpg|thumb|px100|Οι σταφίδες είναι η αποξηραμένη μορφή του σταφυλιού.]] | [[Image:Θρεπτική αξία σταφίδας II.jpg|thumb|px100|Οι σταφίδες είναι η αποξηραμένη μορφή του σταφυλιού.]] | ||
| − | |||
| − | Η | + | Όποιο είδος (ξανθή ή μαύρη) σταφίδας κι αν επιλεγεί το όφελος για τον οργανισμό είναι το ίδιο. Η διαφορά μεταξύ της ξανθής και της μαύρης σταφίδας είναι τόσο χρωματική όσο και γευστική. Η μεν μαύρη σταφίδα είναι μικρού μεγέθους και [[Καλλιέργεια σταφίδας |καλλιεργείται]] στην Πελοπόνησσο και τα Ιόνια νησιά, η δε ξανθή η οποία ονομάζεται και «σουλτανίνα» είναι μεγαλύτερου μεγέθους και καλλιεργείται στο νομό Ηρακλείου και Κορίνθου. Η ποικιλία σουλτανίνα, πήρε το όνομά της από την περιοχή προέλευσής της, δηλαδή το «Σουλτανιέ» του Ιράν, η οποία εισήχθη στην Ελλάδα από τους Μικρασιάτες. |
| − | Η σταφίδα δεν είναι παρά η αποξηραμένη μορφή του σταφυλιού που παίρνουμε απ' το [[Αμπέλι |αμπέλι]], και αν και συχνά συγκαταλέγεται στους ξηρούς καρπούς, ωστόσο ανήκει στην κατηγορία των φρούτων. Καλλιεργείται τους καλοκαιρινούς μήνες και οι καλύτερες είναι αυτές οι οποίες αποξηραίνονται φυσικά πάνω στο κλήμα. Ο παραδοσιακός τρόπος παρασκευής τους είναι απλώνοντάς τες κάτω στο έδαφος και γυρίζοντάς τες κάθε 7 με 10 μέρες για περίπου 3 εβδομάδες. Παρόλα αυτά υπάρχουν και πιο σύγχρονες μέθοδοι για την παραγωγή τους, όπου η συγκομιδή τους γίνεται με μηχανήματα κάτω από υπόστεγα. Η αποξήρανσή τους μπορεί να γίνεται παραδοσιακά με τον ήλιο αλλά και με βύθισή τους στο καυτό νερό ή με αφυδάτωση. | + | Η σπουδαιότητα της σταφίδας ως εμπορικό [[Φυτικό προϊόν |προϊόν]] φαίνεται πως έχει ρίζες από την αρχαιότητα, όπου χρησιμοποιούνταν ως μέσο ανταλλαγής για την αγορά ενός σκλάβου, καθώς επίσης, προσφερόταν ως επιβράβευση και ως θεραπεία σε διάφορες ασθένειες. |
| + | |||
| + | Η σταφίδα δεν είναι παρά η αποξηραμένη μορφή του [[σταφύλι |σταφυλιού]] που παίρνουμε απ' το [[Αμπέλι |αμπέλι]], και αν και συχνά συγκαταλέγεται στους [[Ξηρός καρπός |ξηρούς καρπούς]], ωστόσο ανήκει στην κατηγορία των [[φρούτο |φρούτων]]. Καλλιεργείται τους καλοκαιρινούς μήνες και οι καλύτερες είναι αυτές οι οποίες αποξηραίνονται φυσικά πάνω στο κλήμα. Ο παραδοσιακός τρόπος παρασκευής τους είναι απλώνοντάς τες κάτω στο έδαφος και γυρίζοντάς τες κάθε 7 με 10 μέρες για περίπου 3 εβδομάδες. Παρόλα αυτά υπάρχουν και πιο σύγχρονες μέθοδοι για την παραγωγή τους, όπου η συγκομιδή τους γίνεται με μηχανήματα κάτω από υπόστεγα. Η αποξήρανσή τους μπορεί να γίνεται παραδοσιακά με τον ήλιο αλλά και με βύθισή τους στο καυτό νερό ή με αφυδάτωση. | ||
{{{top_heading|==}}}Διατροφική αξία{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Διατροφική αξία{{{top_heading|==}}} | ||
| Γραμμή 28: | Γραμμή 29: | ||
*[[Θρεπτική αξία σταφίδας]] | *[[Θρεπτική αξία σταφίδας]] | ||
*[[Αποθήκευση σταφίδας]] | *[[Αποθήκευση σταφίδας]] | ||
| + | *[[Φρούτο]] | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:52, 17 Ιουνίου 2016
Όποιο είδος (ξανθή ή μαύρη) σταφίδας κι αν επιλεγεί το όφελος για τον οργανισμό είναι το ίδιο. Η διαφορά μεταξύ της ξανθής και της μαύρης σταφίδας είναι τόσο χρωματική όσο και γευστική. Η μεν μαύρη σταφίδα είναι μικρού μεγέθους και καλλιεργείται στην Πελοπόνησσο και τα Ιόνια νησιά, η δε ξανθή η οποία ονομάζεται και «σουλτανίνα» είναι μεγαλύτερου μεγέθους και καλλιεργείται στο νομό Ηρακλείου και Κορίνθου. Η ποικιλία σουλτανίνα, πήρε το όνομά της από την περιοχή προέλευσής της, δηλαδή το «Σουλτανιέ» του Ιράν, η οποία εισήχθη στην Ελλάδα από τους Μικρασιάτες.
Η σπουδαιότητα της σταφίδας ως εμπορικό προϊόν φαίνεται πως έχει ρίζες από την αρχαιότητα, όπου χρησιμοποιούνταν ως μέσο ανταλλαγής για την αγορά ενός σκλάβου, καθώς επίσης, προσφερόταν ως επιβράβευση και ως θεραπεία σε διάφορες ασθένειες.
Η σταφίδα δεν είναι παρά η αποξηραμένη μορφή του σταφυλιού που παίρνουμε απ' το αμπέλι, και αν και συχνά συγκαταλέγεται στους ξηρούς καρπούς, ωστόσο ανήκει στην κατηγορία των φρούτων. Καλλιεργείται τους καλοκαιρινούς μήνες και οι καλύτερες είναι αυτές οι οποίες αποξηραίνονται φυσικά πάνω στο κλήμα. Ο παραδοσιακός τρόπος παρασκευής τους είναι απλώνοντάς τες κάτω στο έδαφος και γυρίζοντάς τες κάθε 7 με 10 μέρες για περίπου 3 εβδομάδες. Παρόλα αυτά υπάρχουν και πιο σύγχρονες μέθοδοι για την παραγωγή τους, όπου η συγκομιδή τους γίνεται με μηχανήματα κάτω από υπόστεγα. Η αποξήρανσή τους μπορεί να γίνεται παραδοσιακά με τον ήλιο αλλά και με βύθισή τους στο καυτό νερό ή με αφυδάτωση.
Διατροφική αξία
Η θρεπτική αξία της σταφίδας[1] στην υγεία μας, έγκειται στο γεγονός ότι περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες, φυτικές ίνες, κάλιο, σελήνιο, βιταμίνη Α, βιταμίνες του συμπλέγματος Β και σίδηρο.
Αναλυτικότερα:
- Οι αντιοξειδωτικές της ιδιότητες, ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προστατεύουν τα κύτταρα από τον εκφυλισμό που επιφέρουν οι φυσιολογικές διαδικασίες της οξείδωσης που οδηγούν στη γήρανση και τελικά στο θάνατο.
- Οι φυτικές ίνες, που υπάρχουν στις σταφίδες βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου καταπολεμώντας τη δυσκοιλιότητα, καθώς επίσης βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης και στη μείωση του κινδύνου του καρκίνου του ορθού.
- Ο σίδηρος που περιέχουν σε φυτική μορφή, βοηθά στην αντιμετώπιση της σιδηροπενικής αναιμίας.
- Το κάλιο είναι ένα μέταλλο το οποίο ρυθμίζει τα επίπεδα νατρίου στον οργανισμό με αποτέλεσμα να μειώνονται τα συμπτώματα των κατακρατήσεων καθώς επίσης συμβάλλει και στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
- Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι σημαντικές για πολλές βασικές λειτουργίες του οργανισμού μας, όπως για τον μεταβολισμό, την παραγωγή ενέργειας, την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων καθώς επίσης συμβάλλουν στη βελτίωση της μνήμης, της συγκέντρωσης και της διάθεσης.
- Η βιταμίνη Α, είναι σημαντική για την όραση, την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή καθώς εξυπηρετώντας και άλλες λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα.
- Το σελήνιο, είναι ένα ιχνοστοιχείο το οποίο ο οργανισμός μας το χρειάζεται σε μικρές ποσότητες. Αυτό όταν εισέλθει στον οργανισμό συνδέεται με τις πρωτεΐνες και σχηματίζει τις σεληνιοπρωτείνες, οι οποίες έχουν αντιοξειδωτική δράση και προστατεύουν από καρκίνο και καρδιαγγειακές παθήσεις, ρυθμίζουν τη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα και συμβάλλουν και στην άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος.
- Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι οι σταφίδες έχουν και αντιμικροβιακές ιδιότητες, οι οποίες εμποδίζουν την ανάπτυξη τερηδόνας, ουλίτιδας και οδοντικής πλάκας.
Κλείνοντας, πρέπει να αναφερθεί πως οι σταφίδες μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ καλό σνακ για όσους γυμνάζονται παρέχοντάς τους μια πολύ καλή πηγή ενέργειας. Ιδιαίτερη προσοχή όμως θα πρέπει να δίνεται, διότι αν και είναι μια ωφέλιμη για τον οργανισμό μας τροφή, εν τούτοις η μεγάλη ποσότητα κατανάλωσης μπορεί να μας επιβαρύνει θερμιδικά. Συνεπώς, όπως σε όλες τις τροφές έτσι και εδώ συνίσταται κατανάλωση με μέτρο.
