Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χαλκός"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο χαλκός απορροφάται από τα φυτά ως κατιόν (Cu<sup>+2</sup>), αλλά και ως συστατικό φυσικών ή συνθετικών οργανικών συμπλόκων. Η περιεκτικότητά του στους φυτικούς ιστούς κυμαίνεται από 5-20ppm , ενώ εμφάνιση τροφοπενιών είναι πιθανή σε συγκεντρώσεις μικρότερες των 4ppm. Το 70% του χαλκού βρίσκεται στους χλωροπλάστες και αποτελεί συστατικό της πρωτεΐνης τους. Περιέχεται σε διάφορα ένζυμα που καταλύουν αντιδράσεις μέσω των οποίων ανάγεται το οξυγόνο. Χαρακτηριστική αντίδραση οξείδωσης είναι αυτή της οξείδωσης των φαινολών προς διφαινόλες και στη συνέχεια προς ο-κινόνες, η συσσώρευση των οποίων έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό μελανίνων. | Ο χαλκός απορροφάται από τα φυτά ως κατιόν (Cu<sup>+2</sup>), αλλά και ως συστατικό φυσικών ή συνθετικών οργανικών συμπλόκων. Η περιεκτικότητά του στους φυτικούς ιστούς κυμαίνεται από 5-20ppm , ενώ εμφάνιση τροφοπενιών είναι πιθανή σε συγκεντρώσεις μικρότερες των 4ppm. Το 70% του χαλκού βρίσκεται στους χλωροπλάστες και αποτελεί συστατικό της πρωτεΐνης τους. Περιέχεται σε διάφορα ένζυμα που καταλύουν αντιδράσεις μέσω των οποίων ανάγεται το οξυγόνο. Χαρακτηριστική αντίδραση οξείδωσης είναι αυτή της οξείδωσης των φαινολών προς διφαινόλες και στη συνέχεια προς ο-κινόνες, η συσσώρευση των οποίων έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό μελανίνων. | ||
| − | Αυτός ο ρόλος στις ενζυμικές αντιδράσεις είναι ειδικός, επιτυγχάνεται δηλαδή από τον χαλκό, ο οποίος δεν αντικαθίσταται από κανένα άλλο κατιόν. Στην οξειδωμένη μορφή του ο χαλκός γρήγορα ανάγεται και σχηματίζεται σύμπλοκο χαλκού-πρωτεΐνης που έχει υψηλό δυναμικό οξειδοαναγωγής. Επειδή ο χαλκός δεν μετακινείται εύκολα μέσα στο φυτό, τα συμπτώματα εμφανίζονται αρχικά στα νεότερα φύλλα, ενώ σε μερικά άλλα φυτά (π.χ [[Αραβόσιτος φυτό|καλαμπόκι]]), τα συμπτώματα έλλειψης στα φύλλα μοιάζουν με εκείνα του [[Κάλιο|καλίου]]. | + | Αυτός ο ρόλος στις ενζυμικές αντιδράσεις είναι ειδικός, επιτυγχάνεται δηλαδή από τον χαλκό, ο οποίος δεν αντικαθίσταται από κανένα άλλο κατιόν. Στην οξειδωμένη μορφή του ο χαλκός γρήγορα ανάγεται και σχηματίζεται σύμπλοκο χαλκού-πρωτεΐνης που έχει υψηλό δυναμικό οξειδοαναγωγής. Επειδή ο χαλκός δεν μετακινείται εύκολα μέσα στο φυτό, τα συμπτώματα εμφανίζονται αρχικά στα νεότερα φύλλα, ενώ σε μερικά άλλα φυτά (π.χ [[Αραβόσιτος φυτό|καλαμπόκι]]), τα συμπτώματα έλλειψης στα φύλλα μοιάζουν με εκείνα του [[Κάλιο|καλίου]].<ref name="Γονιμότητα του εδάφους"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Γονιμότητα του εδάφους"> Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009. </ref> | ||
| + | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] | [[πόσο αφορά σε εκπαιδευτικό-ακαδημαϊκό-ερευνητικό φορέα::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:32, 21 Ιουλίου 2015
Ο χαλκός απορροφάται από τα φυτά ως κατιόν (Cu+2), αλλά και ως συστατικό φυσικών ή συνθετικών οργανικών συμπλόκων. Η περιεκτικότητά του στους φυτικούς ιστούς κυμαίνεται από 5-20ppm , ενώ εμφάνιση τροφοπενιών είναι πιθανή σε συγκεντρώσεις μικρότερες των 4ppm. Το 70% του χαλκού βρίσκεται στους χλωροπλάστες και αποτελεί συστατικό της πρωτεΐνης τους. Περιέχεται σε διάφορα ένζυμα που καταλύουν αντιδράσεις μέσω των οποίων ανάγεται το οξυγόνο. Χαρακτηριστική αντίδραση οξείδωσης είναι αυτή της οξείδωσης των φαινολών προς διφαινόλες και στη συνέχεια προς ο-κινόνες, η συσσώρευση των οποίων έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό μελανίνων.
Αυτός ο ρόλος στις ενζυμικές αντιδράσεις είναι ειδικός, επιτυγχάνεται δηλαδή από τον χαλκό, ο οποίος δεν αντικαθίσταται από κανένα άλλο κατιόν. Στην οξειδωμένη μορφή του ο χαλκός γρήγορα ανάγεται και σχηματίζεται σύμπλοκο χαλκού-πρωτεΐνης που έχει υψηλό δυναμικό οξειδοαναγωγής. Επειδή ο χαλκός δεν μετακινείται εύκολα μέσα στο φυτό, τα συμπτώματα εμφανίζονται αρχικά στα νεότερα φύλλα, ενώ σε μερικά άλλα φυτά (π.χ καλαμπόκι), τα συμπτώματα έλλειψης στα φύλλα μοιάζουν με εκείνα του καλίου.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γονιμότητα του εδάφους, των Ασημακόπουλου Ιωάννη-Οιχαλιώτη Κων/νου-Μπόβη Κων/νου, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2009.
