Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αναπαραγωγή όρνιθας"
| (5 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | |||
[[Image:Αναπαραγωγή όρνιθας.jpg|thumb|px100|Αναπαραγωγή όρνιθας]] | [[Image:Αναπαραγωγή όρνιθας.jpg|thumb|px100|Αναπαραγωγή όρνιθας]] | ||
[[Image:Κότα με τα μικρά της.jpg|thumb|px100|Κότα με τα μικρά της]] | [[Image:Κότα με τα μικρά της.jpg|thumb|px100|Κότα με τα μικρά της]] | ||
| + | [[Image:Αναπαραγωγή όρνιθας II.jpg|thumb|px100|Όρνιθα]] | ||
| + | [[Image:Κότα με τα μικρά της II.jpg|thumb|px100|Κότα με τα μικρά της]] | ||
| − | + | Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου οι όρχεις του αρσενικού ατόμου αποτελούν πολύ μικρά σώματα σχήματος φασολιού. Όμως κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου <ref name="Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου"/> μεγεθύνονται πολύ: μέχρι 300 φορές από το αρχικό τους μέγεθος στο οποίο επιστρέφουν μετά την αναπαραγωγική περίοδο. Οι σπερματικές κύστεις αποθηκεύουν εκατομμύρια σπερματοζωαρίων και όπως και οι όρχεις, μεγεθύνονται εξαιρετικά κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Καθώς στα περισσότερα είδη, τα αρσενικά δεν έχουν πέος, κατά τη σύζευξη έρχονται σε επαφή οι κοιλότητες της αμάρας, όταν το αρσενικό στέκεται πάνω στη πλάτη του θηλυκού. | |
| − | + | Στα θηλυκά των περισσότερων ειδών αναπτύσσεται μόνο η αριστερή ωοθήκη και ο αριστερός ωαγωγός, ενώ τα αντίστοιχα όργανα της δεξιάς πλευράς υποπλάσσονται και μετατρέπονται σε υπολειμματικές δομές. Τα ωάρια που αποβάλλονται προσλαμβάνονται από το προτεταμένο άκρο του ωαγωγού, τον κώδωνα του ωαγωγού. Ο ωαγωγός εκτείνεται προς τα πίσω και καταλήγει στην αμάρα. Καθώς τα ωάρια περνούν από τον ωαγωγό προστίθεται αλβουμίνη (το λευκό του αβγού) από ειδικούς αδένες, ενώ σε κατώτερο σημείο του ωαγωγού προστίθεται το κέλυφος του αβγού, η μεμβράνη του κελύφους και οι χρωστικές του κελύφους. Το σπερματικό υλικό παραμένει ζωντανό στον ωαγωγό του θηλυκού για πολλές ημέρες μετά από μια μοναδική σύζευξη (π.χ. της κότας παρουσιάζουν καλή γονιμότητα για 5-6 ημέρες μετά τη σύζευξη). | |
| − | + | Μία σημαντική προασαρμογή στα [[πτηνά]] όπως και στα ερπετά είναι η οργάνωση του αυγού τους. Το αυγό στις ομάδες αυτές, όπως και στα θηλαστικά είναι αμνιωτό, γιατί τα έμβρυα αναπτύσσονται σε έναν εμβρυϊκό σάκο, το άμνιο. Το άμνιο είναι μια από τις 4 εξωεμβρυϊκές μεμβράνες (λεκιθικός σάκος, άμνιο, αλλαντοΐδα και χόριο) οι οποίες σχηματίζουν ένα πολύπλοκο υποστηρικτικό σύστημα στο αμνιακό αυγό και εξελίχθηκε, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα αμνιωτά στο τέλος της Παλαιοζωικής περιόδου. Το αμνιακό αβγό, το οποίο περιβάλλεται από κέλυφος (ερπετά, πτηνά), μπορεί να επωασθεί σε φωλιές στη στεριά, απελευθερώνοντας τα αμνιωτά από το υγρό στοιχείο και επιτρέποντας την αδέσμευτη κατάκτηση της στεριάς από τα Σπονδυλόζωα. | |
| − | + | [[σχετίζεται με::Εκτροφή πτηνών| ]] | |
| + | [[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]] | ||
| + | [[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]] | ||
| − | + | ==Βιβλιογραφία== | |
| − | + | <references> | |
| − | + | <ref name="Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου"> [[media:Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου.pdf|"Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου", Εργαστήριο Ζωολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πουλακάκης Νίκος, Ηράκλειο 2009]]</ref> | |
| − | + | </references> | |
| − | + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | |
| − | + | __NOTOC__ | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | [[ | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 12:17, 22 Ιουνίου 2015
Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου οι όρχεις του αρσενικού ατόμου αποτελούν πολύ μικρά σώματα σχήματος φασολιού. Όμως κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου [1] μεγεθύνονται πολύ: μέχρι 300 φορές από το αρχικό τους μέγεθος στο οποίο επιστρέφουν μετά την αναπαραγωγική περίοδο. Οι σπερματικές κύστεις αποθηκεύουν εκατομμύρια σπερματοζωαρίων και όπως και οι όρχεις, μεγεθύνονται εξαιρετικά κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Καθώς στα περισσότερα είδη, τα αρσενικά δεν έχουν πέος, κατά τη σύζευξη έρχονται σε επαφή οι κοιλότητες της αμάρας, όταν το αρσενικό στέκεται πάνω στη πλάτη του θηλυκού.
Στα θηλυκά των περισσότερων ειδών αναπτύσσεται μόνο η αριστερή ωοθήκη και ο αριστερός ωαγωγός, ενώ τα αντίστοιχα όργανα της δεξιάς πλευράς υποπλάσσονται και μετατρέπονται σε υπολειμματικές δομές. Τα ωάρια που αποβάλλονται προσλαμβάνονται από το προτεταμένο άκρο του ωαγωγού, τον κώδωνα του ωαγωγού. Ο ωαγωγός εκτείνεται προς τα πίσω και καταλήγει στην αμάρα. Καθώς τα ωάρια περνούν από τον ωαγωγό προστίθεται αλβουμίνη (το λευκό του αβγού) από ειδικούς αδένες, ενώ σε κατώτερο σημείο του ωαγωγού προστίθεται το κέλυφος του αβγού, η μεμβράνη του κελύφους και οι χρωστικές του κελύφους. Το σπερματικό υλικό παραμένει ζωντανό στον ωαγωγό του θηλυκού για πολλές ημέρες μετά από μια μοναδική σύζευξη (π.χ. της κότας παρουσιάζουν καλή γονιμότητα για 5-6 ημέρες μετά τη σύζευξη).
Μία σημαντική προασαρμογή στα πτηνά όπως και στα ερπετά είναι η οργάνωση του αυγού τους. Το αυγό στις ομάδες αυτές, όπως και στα θηλαστικά είναι αμνιωτό, γιατί τα έμβρυα αναπτύσσονται σε έναν εμβρυϊκό σάκο, το άμνιο. Το άμνιο είναι μια από τις 4 εξωεμβρυϊκές μεμβράνες (λεκιθικός σάκος, άμνιο, αλλαντοΐδα και χόριο) οι οποίες σχηματίζουν ένα πολύπλοκο υποστηρικτικό σύστημα στο αμνιακό αυγό και εξελίχθηκε, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα αμνιωτά στο τέλος της Παλαιοζωικής περιόδου. Το αμνιακό αβγό, το οποίο περιβάλλεται από κέλυφος (ερπετά, πτηνά), μπορεί να επωασθεί σε φωλιές στη στεριά, απελευθερώνοντας τα αμνιωτά από το υγρό στοιχείο και επιτρέποντας την αδέσμευτη κατάκτηση της στεριάς από τα Σπονδυλόζωα.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Μορφολογία και ανατομία κοτόπουλου", Εργαστήριο Ζωολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πουλακάκης Νίκος, Ηράκλειο 2009
