Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κίνδυνος εναλάτωσης αρδευόμενων περιοχών"
Από GAIApedia
(Νέα σελίδα με 'Επίσης, πλήν των προαναφερθέντων ειδικών παραγόντων, πιθανός κίνδυνος εναλάτωσης μπορεί να...') |
|||
| (5 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | + | Πιθανός κίνδυνος εναλάτωσης μπορεί να δημιουργηθεί στις αρδευόμενες περιοχές από τη δράση των πιο κάτω παραγόντων: | |
| − | από τη δράση των πιο κάτω παραγόντων: | + | *Κλιματικοί παράγοντες (θερμοκρασία, βροχόπτωση, σχετική υγρασία, εξάτμιση), |
| − | + | *Γεωλογικοί παράγοντες (γεωμορφολογία, γεωχημεία, υδρολογία, υδρολογικοί και υδροχημικοί παράγοντες, όπως φυσική στράγγιση, βάθος και μεταβολές της στάθμης του υπόγειου νερού, διεύθυνση και ταχύτητα ροής των υπόγειων νερών, περιεκτικότητα σε άλατα), | |
| − | + | *Εδαφικοί παράγοντες (κατατομή, υφή, δομή, κορεσμένη ή ακόρεστη υδραυλική αγωγιμότητα, παρουσία διαλυτών αλάτων, σύνθεση των αλάτων της κατατομής, εναλλακτικά κατιόντα, pH κ.ά.), | |
| − | + | *Αγροτεχνικοί παράγοντες (χρήση γης, [[καλλιέργειες]], καλλιεργητικές μέθοδοι κ.λπ.), | |
| − | + | *Αρδευτικές πρακτικές (ποσότητα νερού, [[Μέθοδοι άρδευσης σε καλλιέργειες ανοιχτού τύπου |μέθοδοι άρδευσης]], συχνότητα άρδευσης, περιεκτικότητα του νερού άρδευσης σε άλατα, φυσική και τεχνική στράγγιση). | |
| + | |||
| + | Θα πρέπει να τονιστεί ότι το φαινόμενο της εναλάτωσης δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, αλλά απαντάται μόνο σε συγκεκριμένες τοποθεσίες και σχετίζεται στενά με τη γαιομορφολογία της περιοχής. Ιδιαίτερα όμως σχετίζεται με την κίνηση των αλάτων, δηλαδή μιας διεργασίας βασικής σημασίας που λαμβάνει χώρα κάτω από φυσικές συνθήκες ή ακόμα και από συνθήκες ελεγχόμενες από τον άνθρωπο. | ||
| + | |||
| + | Τα διαλυτά άλατα κινούνται με διαφόρους τρόπους: | ||
| + | #Διαλυμένα στο νερό, δηλαδή με τα ρεύματα είτε των επιφανειακών είτε των υπόγειων νερών. | ||
| + | #Με την εξάτμιση, όταν τα μεν άλατα συμπυκνώνονται, το δε νερό κινείται εξατμιζόμενο υπό τη μορφή υδρατμών. Αυτό το γεγονός δείχνει ότι τα άλατα συγκεντρώνονται εκεί όπου το νερό εξατμίζεται. Αυτό αποτελεί μια βασική διεργασία συσσώρευσης των αλάτων. | ||
| + | #Με τη διάχυση των διαλελυμένων αλάτων (ιόντων), λόγω της βαθμίδας συγκέντρωσης (concentration gradient) που λαμβάνει χώρα μέσα στη μάζα του νερού, από περιοχές υψηλής συγκέντρωσης, προς περιοχές χαμηλότερης συγκέντρωσης. | ||
| + | #Με τη διασπορά, δηλαδή με μια κίνηση που δεν παραλληλίζεται με τη μεταφορά των αλάτων μέσω του νερού, όπου οι δύο αυτές κινήσεις γίνονται με διαφορετικούς ρυθμούς.<ref name="Λοιποί παράγοντες"/> | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | <references> | ||
| + | |||
| + | <ref name="Λοιποί παράγοντες"> Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωση τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ</ref> | ||
| + | |||
| + | </references> | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 06:53, 21 Ιουνίου 2016
Πιθανός κίνδυνος εναλάτωσης μπορεί να δημιουργηθεί στις αρδευόμενες περιοχές από τη δράση των πιο κάτω παραγόντων:
- Κλιματικοί παράγοντες (θερμοκρασία, βροχόπτωση, σχετική υγρασία, εξάτμιση),
- Γεωλογικοί παράγοντες (γεωμορφολογία, γεωχημεία, υδρολογία, υδρολογικοί και υδροχημικοί παράγοντες, όπως φυσική στράγγιση, βάθος και μεταβολές της στάθμης του υπόγειου νερού, διεύθυνση και ταχύτητα ροής των υπόγειων νερών, περιεκτικότητα σε άλατα),
- Εδαφικοί παράγοντες (κατατομή, υφή, δομή, κορεσμένη ή ακόρεστη υδραυλική αγωγιμότητα, παρουσία διαλυτών αλάτων, σύνθεση των αλάτων της κατατομής, εναλλακτικά κατιόντα, pH κ.ά.),
- Αγροτεχνικοί παράγοντες (χρήση γης, καλλιέργειες, καλλιεργητικές μέθοδοι κ.λπ.),
- Αρδευτικές πρακτικές (ποσότητα νερού, μέθοδοι άρδευσης, συχνότητα άρδευσης, περιεκτικότητα του νερού άρδευσης σε άλατα, φυσική και τεχνική στράγγιση).
Θα πρέπει να τονιστεί ότι το φαινόμενο της εναλάτωσης δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, αλλά απαντάται μόνο σε συγκεκριμένες τοποθεσίες και σχετίζεται στενά με τη γαιομορφολογία της περιοχής. Ιδιαίτερα όμως σχετίζεται με την κίνηση των αλάτων, δηλαδή μιας διεργασίας βασικής σημασίας που λαμβάνει χώρα κάτω από φυσικές συνθήκες ή ακόμα και από συνθήκες ελεγχόμενες από τον άνθρωπο.
Τα διαλυτά άλατα κινούνται με διαφόρους τρόπους:
- Διαλυμένα στο νερό, δηλαδή με τα ρεύματα είτε των επιφανειακών είτε των υπόγειων νερών.
- Με την εξάτμιση, όταν τα μεν άλατα συμπυκνώνονται, το δε νερό κινείται εξατμιζόμενο υπό τη μορφή υδρατμών. Αυτό το γεγονός δείχνει ότι τα άλατα συγκεντρώνονται εκεί όπου το νερό εξατμίζεται. Αυτό αποτελεί μια βασική διεργασία συσσώρευσης των αλάτων.
- Με τη διάχυση των διαλελυμένων αλάτων (ιόντων), λόγω της βαθμίδας συγκέντρωσης (concentration gradient) που λαμβάνει χώρα μέσα στη μάζα του νερού, από περιοχές υψηλής συγκέντρωσης, προς περιοχές χαμηλότερης συγκέντρωσης.
- Με τη διασπορά, δηλαδή με μια κίνηση που δεν παραλληλίζεται με τη μεταφορά των αλάτων μέσω του νερού, όπου οι δύο αυτές κινήσεις γίνονται με διαφορετικούς ρυθμούς.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωση τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ
