Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διαθρεπτική αξία χουρμαδιού"
| Γραμμή 9: | Γραμμή 9: | ||
[[σχετίζεται με::Χουρμάδι| ]] | [[σχετίζεται με::Χουρμάδι| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | [[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 07:59, 1 Ιουνίου 2015
Οι χουρμάδες αποτελούν τη βασική τροφή των βεδουίνων, οι οποίοι ταξιδεύουν επί μέρες μέσα στην έρημο και χρειάζονται τροφές με υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο. Αποτελούν από τις πιο σημαντικές τροφές για τους λαούς της Ασίας και της βόρειας Αφρικής και καλλιεργούνται συστηματικά δώδεκα είδη και εκατοντάδες ποικιλίες. Οι χουρμάδες είναι καλή πηγή σιδήρου, καλίου και ασβεστίου και βέβαια φυτικών ινών, με αποτέλεσμα να βοηθούν σημαντικά όσους αντιμετωπίζουν γαστρεντερικά προβλήματα.
Οι χουρμάδες τρώγονται συνήθως σκέτοι, καθώς είναι εξαιρετικά εύγευστοι, αλλά μπορούν να καταναλωθούν και ως σνακ με γιαούρτι, δημητριακά και ξηρούς καρπούς. Τα 100 γρ. δίνουν 274 θερμίδες προερχόμενες κατά βάση από υδατάνθρακες (60 γρ) και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο. Όπως αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, οι καρποί αυτοί μπορούν να καταναλωθούν ως ενδιάμεσα γεύματα, δεκατιανό ή απογευματινό. Προσφέρουν εύκολα αξιοποιήσιμη ενέργεια σε μεγάλες ποσότητες, γεγονός που μπορεί να εξελιχθεί σε πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, ανάλογα με τη συχνότητα και την ποσότητα που καταναλώνονται. Το γεγονός ότι προσφέρουν πλήθος θρεπτικών συστατικών τα καθιστά απαραίτητα στη διατροφή μας.[1]
