Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποσότητα του νερού άρδευσης για αλατούχα εδάφη"
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | + | Το νερό άρδευσης και ειδικότερα η ποιότητά του, έχει άμεση σχέση με τη συσσώρευση των αλάτων και επομένως την εναλάτωση των [[τύποι εδαφών |εδαφών]]. Κατά συνέπεια, τα χρησιμοποιούμενα νερά άρδευσης δεν πρέπει να έχουν ηλεκτρική αγωγιμότητα (ECi)>0,8mS/cm, διότι αλλιώς ο κίνδυνος της εναλάτωσης θα είναι αυξημένος. Η παρατεταμένη χρήση νερού κακής ποιότητας για αρδευτικούς σκοπούς αποτελεί μια σημαντική αιτία εναλάτωσης του εδάφους. Η χρήση γενικά των αρδευτικών υδάτων εκγυμονεί συνήθως τον κίνδυνο της εναλάτωσης, δεδομένου ότι τα νερά πάντοτε περιέχουν άλατα εν διαλύσει. Η συσσώρευση όμως των αλάτων κατά την [[μέθοδοι άρδευσης σε καλλιέργειες ανοιχτού τύπου |άρδευση]] εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως από τη σχέση της εφαρμοζόμενης ποσότητας νερού προς την εξατμισοδιαπνοή, δηλαδή όταν το νερό άρδευσης που εφαρμόζεται σε μια [[καλλιέργειες |καλλιέργεια]] είναι λιγότερο από την εξατμισοδιαπνοή, τότε παρατηρείται η συσσώρευση των αλάτων. Γι' αυτό, η ποσότητα νερού άρδευσης θα πρέπει να είναι όχι μόνο ίση με την εξατμισοδιαπνοή, αλλά να προσαυξάνεται επιπλέον κατά το κλάσμα έκπλυσης (LF) για την αποφυγή της συσσώρευσης των αλατών. <ref name="Η ποσότητα του νερού άρδευσης"/> | |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
+ | |||
<references> | <references> | ||
− | <ref name="Η ποσότητα του νερού άρδευσης"> Τα προβληματικά εδάφη και η | + | |
+ | <ref name="Η ποσότητα του νερού άρδευσης"> Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωσή τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ</ref> | ||
+ | |||
</references> | </references> | ||
+ | |||
+ | [[πόσο αφορά σε γεωργό::20| ]] | ||
+ | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
+ | [[σχετίζεται με::Αλατούχα εδάφη| ]] | ||
+ | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 11:17, 27 Ιουνίου 2016
Το νερό άρδευσης και ειδικότερα η ποιότητά του, έχει άμεση σχέση με τη συσσώρευση των αλάτων και επομένως την εναλάτωση των εδαφών. Κατά συνέπεια, τα χρησιμοποιούμενα νερά άρδευσης δεν πρέπει να έχουν ηλεκτρική αγωγιμότητα (ECi)>0,8mS/cm, διότι αλλιώς ο κίνδυνος της εναλάτωσης θα είναι αυξημένος. Η παρατεταμένη χρήση νερού κακής ποιότητας για αρδευτικούς σκοπούς αποτελεί μια σημαντική αιτία εναλάτωσης του εδάφους. Η χρήση γενικά των αρδευτικών υδάτων εκγυμονεί συνήθως τον κίνδυνο της εναλάτωσης, δεδομένου ότι τα νερά πάντοτε περιέχουν άλατα εν διαλύσει. Η συσσώρευση όμως των αλάτων κατά την άρδευση εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως από τη σχέση της εφαρμοζόμενης ποσότητας νερού προς την εξατμισοδιαπνοή, δηλαδή όταν το νερό άρδευσης που εφαρμόζεται σε μια καλλιέργεια είναι λιγότερο από την εξατμισοδιαπνοή, τότε παρατηρείται η συσσώρευση των αλάτων. Γι' αυτό, η ποσότητα νερού άρδευσης θα πρέπει να είναι όχι μόνο ίση με την εξατμισοδιαπνοή, αλλά να προσαυξάνεται επιπλέον κατά το κλάσμα έκπλυσης (LF) για την αποφυγή της συσσώρευσης των αλατών. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωσή τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ