Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ανατομικά χαρακτηριστικά προβάτων"

Τελευταία αναθεώρηση της 10:16, 16 Ιουνίου 2015

Γεννητικό σύστημα κριού

Το γεννητικό σύστημα του κριού, όπως και όλων των αρσενικών θηλαστικών, αποτελείται από τους όρχεις, την εκφορητική οδό του σπέρματος (επιδιδυμίδα, σπερματικός πόρος, ουρήθρα, πέος) και τους βοηθητικούς γεννητικούς αδένες (κυστοειδής αδένας, προστάτης, βολβουρηθραίος αδένας).

Γεννητικό σύστημα προβατίνας

Το γεννητικό σύστημα ^[1] των προβατίνων αποτελείται από τις δύο ωοθήκες, τους δύο ωαγωγούς ή σάλπιγγες, τη μήτρα, τον κόλπο, τον πρόδρομο του κόλπου και το αιδοίο.

Ανατομία και μορφολογία του μαστού

Μαστικός αδένας προβατίνας

Ο μαστός είναι εξειδικευμένο όργανο (αδένας) του δέρματος, ο οποίος παράγει και εκκρίνει το γάλα. Η κατασκευή του επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη μεταβολική του δραστηριότητα, την ευκολία με την οποία αμέλγεται και την υγιεινή του κατάσταση.

Ο μαστός της προβατίνας αναπτύσσεται στη βουβωνική χώρα, είναι συνήθως σφαιροειδής και αποτελείται από δύο ημιμόρια (ανατομικά τέλειοι μαστοί), τη μαστική περιτονία, που σχηματίζει πλήρη θύλακα για κάθε ημιμόριο και από την οποία δημιουργείται ο μέσος και ο πλάγιος αναρτήρας σύνδεσμος του μαστού και το δέρμα, που είναι λεπτό και ελαστικό και το οποίο τον περιβάλλει. Κάθε ημιμόριο του μαστού λειτουργεί ως αυτόνομος αδένας (μαστικός αδένας) ο οποίος και φέρει μια θηλή, στο ελεύθερο άκρο της οποίας υπάρχει το στόμιο εκβολής του θηλαίου πόρου.

Ο μαστικός αδένας, δηλαδή το κάθε ημιμόριο του μαστού της προβατίνας, είναι σύνθετος σωληνοκυψελοειδής αδένας που αποτελείται από εκκριτικά σωληνάρια και αδενοκυψέλες, από εκφορητικούς πόρους και από συνδετικό ιστό που σχηματίζει το σκελετό ή το στρώμα του αδένα. Το επιθήλιο των αδενοσωλήνων και των αδενοκυψελών αποτελείται από μία στιβάδα κυλινδρικών κυττάρων που επικάθονται σε μια μεμβράνη καλούμενη βασικός υμένας. Μεταξύ των εκκριτικών κυττάρων και του βασικού υμένα των αδενοκυψελών παρεμβάλλονται τα μυοεπιθηλιακά κύτταρα. Αυτά έχουν αστεροειδές σχήμα και οι μακριές τους προεκβολές αγκαλιάζουν τις αδενοκυψέλες σε σχήμα καλαθιού. Τα μυοεπιθηλιακά κύτταρα έχουν την ιδιότητα να συσπώνται. Το έκκριμα των αδενικών κυττάρων της αδενοκυψέλης χύνεται στην κοιλότητα των αδενοκυψελών. Το έκκριμα των αδενικών λοβίων, τα οποία σχηματίζονται από τη συνένωση πολλών αδενοσωλήνων και αδενοκυψελών, διέρχεται μέσω των ενδολόβιων εκφορητικών πόρων στους μεσολόβιους εκφορητικούς πόρους, που σχηματίζονται με τη συνένωση πολλών ενδολόβιων πόρων και στη συνέχεια πορεύονται μεταξύ των αδενικών λοβίων.

Η συνένωση των μεσολόβιων πόρων οδηγεί στο σχηματισμό μεγαλύτερων εκφορητικών αγωγών, των γαλακτοφόρων πόρων, που καθένας αθροίζει το έκκριμα μιας ομάδας αδενικών λοβίων, δηλαδή, ενός λοβού του μαστικού αδένα. Οι γαλακτοφόροι πόροι καταλήγουν τελικά στο γαλακτοφόρο κόλπο, που είναι επίμηκες και κάθετα διατεταγμένο ανεύρυσμα πάνω από τη βάση της θηλής. Σε συνέχεια του γαλακτοφόρου κόλπου είναι ο θηλαίος κόλπος, που καταλήγει στο θηλαίο πόρο. Ο γαλακτοφόρος (ή μαστικός) κόλπος μαζί με το θηλαίο κόλπο αποτελούν τη "δεξαμενή" του μαστού. Οι ενδολόβιοι και μεσολόβιοι πόροι επαλείφονται από μονόστιβο κυβοειδές ή κυλινδρικό επιθήλιο, ενώ οι γαλακτοφόροι πόροι, ο γαλακτοφόρος και θηλαίος κόλπος από δίστιβο κυλινδρικό επιθήλιο. Στο σημείο που ενώνονται ο γαλακτοφόρος με το θηλαίο κόλπο, το επιθήλιο μεταμορφώνεται σε πολύστιβο πλακώδες. Μεταξύ του επιθηλίου και του βασικού υμένα των πόρων απαντούν επίσης μυοεπιθηλιακά κύτταρα.

Η θηλή αποτελείται από το βλεννογόνο του θηλαίου πόρου και κόλπου, από την υποβλεννογόνο ινομυώδη αγγειοφόρο στιβάδα και από το δέρμα. Στον υποβλεννογόνο χιτώνα του θηλαίου πόρου υπάρχει στο άνω άκρο ο σφιγκτήρας της θηλής ενώ στο κάτω άκρο η ροζέτα του Fuestenberg. Ο σφιφκτήρας και η ροζέτα της θηλής εμποδίζουν την παθητική εκροή του γάλακτος από το μαστό και την είσοδο στο εσωτερικό του μαστού μικροοργανισμών από το εξωτερικό περιβάλλον. Το δέρμα της θηλής έχει παχιά επιδερμίδα και το χόριο αυτής αποτελείται από πυκνό ακανόνιστο ιστό. Το μήκος των θηλών στα πρόβατα κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα 3-4cm.

Ο συνδετικός ιστός του μαστικού αδένα είναι πλούσιος σε αιμοφόρα και λεμφοφόρα αγγεία, καθώς και σε νευρικές ίνες.

Βιβλιογραφία

1. ↑ Μεταπτυχιακή εργασία του Δημήτριου Χ. Γιολδάση "Μελέτη ίδρυσης προβατοτροφικής επιχείρησης δυναμικότητας 500 προβατίνων", Αθήνα, Νοέμβριος 2010