Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Προσαρμοστικότητα - Περιβαλλοντικές απαιτήσεις Μίσχανθου"
| (3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο μίσχανθος κατάγεται από περιοχές της νοτιανατολικής Ασίας. Στην Ευρώπη πρωτοκαλλιεργήθηκε ως καλλωπιστικό φυτό. Η προσαρμοστικότητα του είναι ευρεία και αξιοσημείωτη. | + | Ο [[μίσχανθος]] κατάγεται από περιοχές της νοτιανατολικής Ασίας. Στην Ευρώπη πρωτοκαλλιεργήθηκε ως καλλωπιστικό φυτό. Η προσαρμοστικότητα του είναι ευρεία και αξιοσημείωτη. |
| − | Κλίμα | + | {{{top_heading|====}}}Κλίμα{{{top_heading|====}}} |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | Ο παράγοντας θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης είναι εκείνος που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στις αποδόσεις του μίσχανθου. Είναι [[κατάλογος φυτών |φυτό]] των θερμών κλιμάτων και γι' αυτό είναι πιο παραγωγικός σε περιοχές υψηλών θερμοκρασιών και μικρών φωτοπεριόδων. Αν και το φυτό προτιμά θερμά κλίματα, εντούτοις μπορεί να αναπτυχθεί με πολύ καλά αποτελέσματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι τα άριστα επίπεδα θερμοκρασιών για την ανάπτυξη του μίσχανθου δεν έχουν ακόμη προσδιορισθεί, φαίνεται ότι εκείνα που ισχύουν για τον [[αραβόσιτος φυτό |αραβόσιτο]] είναι τα πιο κατάλληλα και για το μίσχανθο. | |
| − | Ο | + | |
| + | Ο μίσχανθος έχει εγκλιματιστεί σε περιοχές της γης που έχουν μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα. Η προσαρμοστικότητα αυτή έχει οδηγήσει το φυτό στην ανάπτυξη χαρακτηριστικών που το κάνουν ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες. Σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από -5<sup>0</sup>C, οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα καταστρέφονται, τα ριζώματα όμως του φυτού αντέχουν και σε θερμοκρασίες -40<sup>0</sup>C (Καναδάς). Οι πρώτοι παγετοί του φθινοπώρου ή του χειμώνα πιστεύεται ότι σηματοδοτούν το τέλος της περιόδου ανάπτυξης του μίσχανθου, όπως περίπου συμβαίνει και στον αραβόσιτο. Είναι ακριβώς η περίοδος κατά την οποία αρχίζει η γήρανση του υπέργειου μέρους του φυτού, τα [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά |θρεπτικά συστατικά]] μεταναστεύουν στα ριζώματα και το φυτό αρχίζει να ξεραίνεται. Οι άνεμοι τέλος, φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της [[καλλιέργειες |καλλιέργειας]] του μίσχανθου. Ισχυροί άνεμοι, πριν από τον πλήρη σχηματισμό των στελεχών, οδηγούν σε [[Πλάγιασμα (lodging) φυτών |πλάγιασμα]] του φυτού ή καταστροφή των φύλλων. | ||
| − | + | {{{top_heading|====}}}Έδαφος{{{top_heading|====}}} | |
| − | + | ||
| + | Ο μίσχανθος δεν είναι φυτό απαιτητικό σε έδαφος, γεγονός που αποδεικνύεται από την ικανότητά του να αναπτύσσεται σε πολλούς τύπους εδαφών. Στη Δανία π.χ. καλύτερα εδάφη για την [[καλλιέργεια μίσχανθου |καλλιέργεια του μίσχανθου]] θεωρήθηκαν τα αμμώδη και αμμοπηλώδη, με περιεκτικότητα σε άργιλο μεγαλύτερη από 10%. Η επιτυχία της καλλιέργειας σε αμμώδη και χαλικώδη εδάφη εξαρτάται κυρίως από το ύψος των βροχοπτώσεων. Υψηλές αποδόσεις λαμβάνονται επίσης σε εδάφη που στραγγίζουν καλά, πλούσια σε οργανική ουσία. Εδάφη με περιεκτικότητα σε άργιλο μεγαλύτερη από 25%, που δεν αερίζονται καλά, θεωρούνται ακατάλληλα για το μίσχανθο. Ακατάλληλα είναι επίσης τα υγρά εδάφη στα οποία βρίσκεται ψηλά ο υδατικός ορίζοντας. <ref name="Μίσχανθος"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
<references> | <references> | ||
| − | <ref name="Μίσχανθος"> Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών | + | |
| + | <ref name="Μίσχανθος"> Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών</ref> | ||
| + | |||
</references> | </references> | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:00, 27 Ιουνίου 2016
Ο μίσχανθος κατάγεται από περιοχές της νοτιανατολικής Ασίας. Στην Ευρώπη πρωτοκαλλιεργήθηκε ως καλλωπιστικό φυτό. Η προσαρμοστικότητα του είναι ευρεία και αξιοσημείωτη.
Κλίμα
Ο παράγοντας θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης είναι εκείνος που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στις αποδόσεις του μίσχανθου. Είναι φυτό των θερμών κλιμάτων και γι' αυτό είναι πιο παραγωγικός σε περιοχές υψηλών θερμοκρασιών και μικρών φωτοπεριόδων. Αν και το φυτό προτιμά θερμά κλίματα, εντούτοις μπορεί να αναπτυχθεί με πολύ καλά αποτελέσματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι τα άριστα επίπεδα θερμοκρασιών για την ανάπτυξη του μίσχανθου δεν έχουν ακόμη προσδιορισθεί, φαίνεται ότι εκείνα που ισχύουν για τον αραβόσιτο είναι τα πιο κατάλληλα και για το μίσχανθο.
Ο μίσχανθος έχει εγκλιματιστεί σε περιοχές της γης που έχουν μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα. Η προσαρμοστικότητα αυτή έχει οδηγήσει το φυτό στην ανάπτυξη χαρακτηριστικών που το κάνουν ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες. Σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από -50C, οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα καταστρέφονται, τα ριζώματα όμως του φυτού αντέχουν και σε θερμοκρασίες -400C (Καναδάς). Οι πρώτοι παγετοί του φθινοπώρου ή του χειμώνα πιστεύεται ότι σηματοδοτούν το τέλος της περιόδου ανάπτυξης του μίσχανθου, όπως περίπου συμβαίνει και στον αραβόσιτο. Είναι ακριβώς η περίοδος κατά την οποία αρχίζει η γήρανση του υπέργειου μέρους του φυτού, τα θρεπτικά συστατικά μεταναστεύουν στα ριζώματα και το φυτό αρχίζει να ξεραίνεται. Οι άνεμοι τέλος, φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της καλλιέργειας του μίσχανθου. Ισχυροί άνεμοι, πριν από τον πλήρη σχηματισμό των στελεχών, οδηγούν σε πλάγιασμα του φυτού ή καταστροφή των φύλλων.
Έδαφος
Ο μίσχανθος δεν είναι φυτό απαιτητικό σε έδαφος, γεγονός που αποδεικνύεται από την ικανότητά του να αναπτύσσεται σε πολλούς τύπους εδαφών. Στη Δανία π.χ. καλύτερα εδάφη για την καλλιέργεια του μίσχανθου θεωρήθηκαν τα αμμώδη και αμμοπηλώδη, με περιεκτικότητα σε άργιλο μεγαλύτερη από 10%. Η επιτυχία της καλλιέργειας σε αμμώδη και χαλικώδη εδάφη εξαρτάται κυρίως από το ύψος των βροχοπτώσεων. Υψηλές αποδόσεις λαμβάνονται επίσης σε εδάφη που στραγγίζουν καλά, πλούσια σε οργανική ουσία. Εδάφη με περιεκτικότητα σε άργιλο μεγαλύτερη από 25%, που δεν αερίζονται καλά, θεωρούνται ακατάλληλα για το μίσχανθο. Ακατάλληλα είναι επίσης τα υγρά εδάφη στα οποία βρίσκεται ψηλά ο υδατικός ορίζοντας. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
