Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια αζαλέας όγκοι φύλλων"
(Νέα σελίδα με 'Οι όγκοι των φύλλων <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"/> ==Βιβλιογραφία== <references> <ref name="...') |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Οι όγκοι των φύλλων | + | Οι όγκοι των φύλλων και του άνθους (leaf and flower gall) που οφείλονται στο βασιδιομύκητα Exobasidium vaccini (Fuckel) Woronin = E. azaleae Peck (Εxobasidiaceae, Εxobasidiales, Ustilaginomycetes) είναι συνήθεις στις καλλιέργειες της αζαλέας, αλλά όπως αναφέρεται δεν προκαλούν σοβαρές ζημιές στη παραγωγή των [[κατάλογος φυτών |φυτών]]. Όμως με πολύ υγρές συνθήκες σχηματίζονται πολυάριθμοι όγκοι με αποτέλεσμα τα φυτά να γίνονται καχεκτικά και μη παραγωγικά. Η ασθένεια διαπιστώθηκε για πρώτη φορά στην περιοχή του Βόλου. Η ασθένεια κάνει τα φύλλα να διογκώνονται, να καρουλιάζουν ή να σχηματίζουν σαρκώδεις όγκους που μοιάζουν με κύστεις. Οι όγκοι στα πρώτα στάδια της προσβολής έχουν χρώμα ανοικτό πράσινο μέχρι λευκό. Αργότερα η επιφάνεια των όγκων καλύπτεται από μια λευκή επάνθηση (χνούδι ή μούχλα, περιέχονται τα σπόρια του παθογόνου και οι όγκοι γίνονται καστανοί και σκληροί. Τα προσβεβλημένα άνθη είναι σαρκώδη και διογκωμένα. Τα χαμηλότερα φύλλα των φυτών προσβάλλονται συχνότερα. Τα σπόρια του παθογόνου διαχειμάζουν στα λέπια των οφθαλμών των φυτών ξενιστών. Βλαστάνουν και μολύνουν τα εκπτυσσόμενα φύλλα και άνθη την άνοιξη. Τα παλαιότερα φύλλα είναι ανθεκτικά στις μολύνσεις. Η ασθένεια ευνοείται από την υψηλή υγρασία την άνοιξη. |
| + | Στις περιπτώσεις που η προσβολή είναι μικρή (λίγα φυτά ασθενή) συνιστάται η συλλογή και καταστροφή των προσβεβλημένων οργάνων νωρίς και πριν αποκτήσουν το λευκό χρώμα. Επίσης, συνιστάται η λήψη μέτρων περιορισμού της υγρασίας στο περιβάλλον αναπτύξεως των φυτών (ιδίως του φυλλώματος). Όταν κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή ψεκασμών με μυκητοκτόνα (συνιστούν το triadimefon), αυτό πρέπει να γίνεται προ της εκπτύξεως των οφθαλμών (φυλλοφόρων και ανθοφόρων οφθαλμών) και να επαναλαμβάνεται καθώς οι οφθαλμοί εκπτύσσονται. <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"/> | ||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| − | <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"/> | + | <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"> Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών, του Ομότιμου Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ.Γ.Παναγόπουλου, Αθήνα 2003.</ref> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
</references> | </references> | ||
| − | |||
[[είναι ασθένεια της::Αζαλέα| ]] | [[είναι ασθένεια της::Αζαλέα| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:35, 7 Απριλίου 2016
Οι όγκοι των φύλλων και του άνθους (leaf and flower gall) που οφείλονται στο βασιδιομύκητα Exobasidium vaccini (Fuckel) Woronin = E. azaleae Peck (Εxobasidiaceae, Εxobasidiales, Ustilaginomycetes) είναι συνήθεις στις καλλιέργειες της αζαλέας, αλλά όπως αναφέρεται δεν προκαλούν σοβαρές ζημιές στη παραγωγή των φυτών. Όμως με πολύ υγρές συνθήκες σχηματίζονται πολυάριθμοι όγκοι με αποτέλεσμα τα φυτά να γίνονται καχεκτικά και μη παραγωγικά. Η ασθένεια διαπιστώθηκε για πρώτη φορά στην περιοχή του Βόλου. Η ασθένεια κάνει τα φύλλα να διογκώνονται, να καρουλιάζουν ή να σχηματίζουν σαρκώδεις όγκους που μοιάζουν με κύστεις. Οι όγκοι στα πρώτα στάδια της προσβολής έχουν χρώμα ανοικτό πράσινο μέχρι λευκό. Αργότερα η επιφάνεια των όγκων καλύπτεται από μια λευκή επάνθηση (χνούδι ή μούχλα, περιέχονται τα σπόρια του παθογόνου και οι όγκοι γίνονται καστανοί και σκληροί. Τα προσβεβλημένα άνθη είναι σαρκώδη και διογκωμένα. Τα χαμηλότερα φύλλα των φυτών προσβάλλονται συχνότερα. Τα σπόρια του παθογόνου διαχειμάζουν στα λέπια των οφθαλμών των φυτών ξενιστών. Βλαστάνουν και μολύνουν τα εκπτυσσόμενα φύλλα και άνθη την άνοιξη. Τα παλαιότερα φύλλα είναι ανθεκτικά στις μολύνσεις. Η ασθένεια ευνοείται από την υψηλή υγρασία την άνοιξη.
Στις περιπτώσεις που η προσβολή είναι μικρή (λίγα φυτά ασθενή) συνιστάται η συλλογή και καταστροφή των προσβεβλημένων οργάνων νωρίς και πριν αποκτήσουν το λευκό χρώμα. Επίσης, συνιστάται η λήψη μέτρων περιορισμού της υγρασίας στο περιβάλλον αναπτύξεως των φυτών (ιδίως του φυλλώματος). Όταν κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή ψεκασμών με μυκητοκτόνα (συνιστούν το triadimefon), αυτό πρέπει να γίνεται προ της εκπτύξεως των οφθαλμών (φυλλοφόρων και ανθοφόρων οφθαλμών) και να επαναλαμβάνεται καθώς οι οφθαλμοί εκπτύσσονται. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών, του Ομότιμου Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ.Γ.Παναγόπουλου, Αθήνα 2003.
