Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αποερινοποίηση"
Από GAIApedia
| (5 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η επίδραση των χαμηλών θερμοκρασιών επί της διαφοροποιήσεως των [[Άνθη|ανθέων]] είναι δυνατόν να μειωθεί ή και να εκμηδενιστεί | + | Η επίδραση των χαμηλών θερμοκρασιών επί της διαφοροποιήσεως των [[Άνθη|ανθέων]] είναι δυνατόν να μειωθεί ή και να εκμηδενιστεί, αν τα [[Κατάλογος φυτών|φυτά]] εκτεθούν μετά σε υψηλές θερμοκρασίες. Η αποεαρινοποίηση είναι πληρέστερη, αν η έκθεση των φυτών γίνει αμέσως μετά την [[Εαρινοποίηση|εαρινοποίηση]] και αν οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές. Αντίθετα, όταν τα φυτά διέλθουν λίγες ημέρες σε μέτριες θερμοκρασίες μετά το τέλος της ψυχρής περιόδου, η επίδραση του ψύχους σταθεροποιείται και δεν καταστρέφεται πλέον από τις υψηλές θερμοκρασίες.<ref name="Αποερινοποίηση"/> |
| − | , αν τα [[Κατάλογος φυτών|φυτά]] εκτεθούν μετά σε υψηλές θερμοκρασίες. Η αποεαρινοποίηση είναι πληρέστερη, αν η έκθεση των φυτών γίνει αμέσως μετά την [[Εαρινοποίηση|εαρινοποίηση]] | + | |
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| − | <ref name="Αποερινοποίηση"/> | + | <ref name="Αποερινοποίηση"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
</references> | </references> | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:02, 26 Σεπτεμβρίου 2016
Η επίδραση των χαμηλών θερμοκρασιών επί της διαφοροποιήσεως των ανθέων είναι δυνατόν να μειωθεί ή και να εκμηδενιστεί, αν τα φυτά εκτεθούν μετά σε υψηλές θερμοκρασίες. Η αποεαρινοποίηση είναι πληρέστερη, αν η έκθεση των φυτών γίνει αμέσως μετά την εαρινοποίηση και αν οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές. Αντίθετα, όταν τα φυτά διέλθουν λίγες ημέρες σε μέτριες θερμοκρασίες μετά το τέλος της ψυχρής περιόδου, η επίδραση του ψύχους σταθεροποιείται και δεν καταστρέφεται πλέον από τις υψηλές θερμοκρασίες.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
