Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ανάπτυξη γυρεοσωλήνα και γονιμοποίηση"
| (3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Αν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, η συμβιβαστή γύρη ενυδατώνεται στη στιγματική επιφάνεια, μέσα σε μια ώρα από την [[ | + | Αν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, η συμβιβαστή γύρη ενυδατώνεται στη στιγματική επιφάνεια, μέσα σε μια ώρα από την [[Επικονίαση|επικονίαση]] και βλαστάνει. Ο γυρεοσωλήνας εξέρχεται δια μέσου του σπερματικού πόρου και αυξάνει εντός των επιδερμικών κυττάρων. Το στίγμα, που συνιστά έναν εκκριτικό ιστό, εκκρίνει ένα υγρό, που είναι πλούσιο σε στιγμαστερόλη (στεροειδές) και φαινολικά συστατικά. Η ωσμωτική συγκέντρωση του στιγματικού υγρού προσεγγίζει αυτήν του γυρεοσωλήνα. Συνεπώς αυτός δεν απορροφά περίσσεια νερού και δεν εκρήγνυται. |
| − | + | Ο γυρεοσωλήνας απελευθερώνει τα εξωγενή υδρολυτικά ένζυμα (κουτιλάση και πεκτινάση) πάνω στη στιγματική επιφάνεια. Διαλύουν την επιδερμίδα και την πηκτίνη στην μεσαία λαμέλα, επιτρέποντας στο γυρεοσωλήνα να αυξάνει δια μέσου του στίγματος και μεταξύ των κυττάρων του στύλου. Σε μερικά γένη, όπως στην [[Ακτινιδιά|ακτινιδιά]], στο οποίο ο στύλος είναι σωληνοειδής, ο γυρεοσωλήνας αυξάνει προς τα κάτω, στα πλάγια του σωλήνα. Μόλις φθάσει στην ωοθήκη, ο γυρεοσωλήνας συνεχίζει προς τα κάτω δια μέσου του ωοθηκικού τοιχώματος και εισέρχεται στη σπερμοβλάστη. Κατά τη διαδρομή, το παλαιότερο τμήμα του γυρεοσωλήνα εμποτίζεται και φράσεται από την εναπόθεση καλλόζης. Έτσι, ο επιμηκυσμένος γυρεοσωλήνας, απομονωμένος από το γυρεόκοκκο, που βρίσκεται πάνω στο στίγμα, πρέπει να απορροφήσει [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικά στοιχεία]] από τους ιστούς του στύλου και της ωοθήκης. | |
| − | + | Κατά το χρονικό διάστημα, που αυξάνει ο γυρεοσωλήνας, ο γεννητικός πυρήνας διαιρείται σε δυο άλλους, τους σπερματικούς πυρήνες. Τελικά, ο γυρεοσωλήνας εισέρχεται στη σπερματική βλάστη ή σπερμοβλάστη δια της μικροπύλης, αυξάνει δια μέσου λιγοστών στρωμάτων από νουκελλικά κύτταρα και απελευθερώνει τους σπερματικούς πυρήνες εντός του εμβρυόσακου, το θηλυκό γαμετόφυτο. Ο ένας σπερματικός πυρήνας γονιμοποιεί το ωάριο για να σχηματιστεί ο διπλοειδής ζυγώτης και ο άλλος ενώνεται με τους δυο πολικούς πυρήνες, για να σχηματιστεί το τριπλοειδές ενδοσπέρμιο. Οι αντίποδες και τα συνεργά κύτταρα εκφυλίζονται. | |
| − | + | Η διαδικασία δια της οποίας σχηματίζονται ο ζυγωτής, η νέα σποροφυτική γενεά και το ενδοσπέρμιο ονομάζεται διπλή γονιμοποίηση. Ο όρος τριπλή συγχώνευση χρησιμοποιείται για την περιγραφή σχηματισμού του τριπλοειδούς (3η) ενδοσπέρμιου.<ref name="Ανάπτυξη Γυρεοσωλήνα και Γονιμοποίηση"/> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | <ref name="Ανάπτυξη Γυρεοσωλήνα και Γονιμοποίηση"/> | + | |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:03, 20 Σεπτεμβρίου 2016
Αν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, η συμβιβαστή γύρη ενυδατώνεται στη στιγματική επιφάνεια, μέσα σε μια ώρα από την επικονίαση και βλαστάνει. Ο γυρεοσωλήνας εξέρχεται δια μέσου του σπερματικού πόρου και αυξάνει εντός των επιδερμικών κυττάρων. Το στίγμα, που συνιστά έναν εκκριτικό ιστό, εκκρίνει ένα υγρό, που είναι πλούσιο σε στιγμαστερόλη (στεροειδές) και φαινολικά συστατικά. Η ωσμωτική συγκέντρωση του στιγματικού υγρού προσεγγίζει αυτήν του γυρεοσωλήνα. Συνεπώς αυτός δεν απορροφά περίσσεια νερού και δεν εκρήγνυται.
Ο γυρεοσωλήνας απελευθερώνει τα εξωγενή υδρολυτικά ένζυμα (κουτιλάση και πεκτινάση) πάνω στη στιγματική επιφάνεια. Διαλύουν την επιδερμίδα και την πηκτίνη στην μεσαία λαμέλα, επιτρέποντας στο γυρεοσωλήνα να αυξάνει δια μέσου του στίγματος και μεταξύ των κυττάρων του στύλου. Σε μερικά γένη, όπως στην ακτινιδιά, στο οποίο ο στύλος είναι σωληνοειδής, ο γυρεοσωλήνας αυξάνει προς τα κάτω, στα πλάγια του σωλήνα. Μόλις φθάσει στην ωοθήκη, ο γυρεοσωλήνας συνεχίζει προς τα κάτω δια μέσου του ωοθηκικού τοιχώματος και εισέρχεται στη σπερμοβλάστη. Κατά τη διαδρομή, το παλαιότερο τμήμα του γυρεοσωλήνα εμποτίζεται και φράσεται από την εναπόθεση καλλόζης. Έτσι, ο επιμηκυσμένος γυρεοσωλήνας, απομονωμένος από το γυρεόκοκκο, που βρίσκεται πάνω στο στίγμα, πρέπει να απορροφήσει θρεπτικά στοιχεία από τους ιστούς του στύλου και της ωοθήκης.
Κατά το χρονικό διάστημα, που αυξάνει ο γυρεοσωλήνας, ο γεννητικός πυρήνας διαιρείται σε δυο άλλους, τους σπερματικούς πυρήνες. Τελικά, ο γυρεοσωλήνας εισέρχεται στη σπερματική βλάστη ή σπερμοβλάστη δια της μικροπύλης, αυξάνει δια μέσου λιγοστών στρωμάτων από νουκελλικά κύτταρα και απελευθερώνει τους σπερματικούς πυρήνες εντός του εμβρυόσακου, το θηλυκό γαμετόφυτο. Ο ένας σπερματικός πυρήνας γονιμοποιεί το ωάριο για να σχηματιστεί ο διπλοειδής ζυγώτης και ο άλλος ενώνεται με τους δυο πολικούς πυρήνες, για να σχηματιστεί το τριπλοειδές ενδοσπέρμιο. Οι αντίποδες και τα συνεργά κύτταρα εκφυλίζονται.
Η διαδικασία δια της οποίας σχηματίζονται ο ζυγωτής, η νέα σποροφυτική γενεά και το ενδοσπέρμιο ονομάζεται διπλή γονιμοποίηση. Ο όρος τριπλή συγχώνευση χρησιμοποιείται για την περιγραφή σχηματισμού του τριπλοειδούς (3η) ενδοσπέρμιου.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
