Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια κρεμμυδιού Ανθράκωση"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Προσβολή βολβού κρεμμυδιού από Ανθράκωση.jpg|thumb|px100|Προσβολή βολβού κρεμμυδιού από Ανθράκωση]] | [[Image:Προσβολή βολβού κρεμμυδιού από Ανθράκωση.jpg|thumb|px100|Προσβολή βολβού κρεμμυδιού από Ανθράκωση]] | ||
| − | Η [[Ασθένειες κρεμμυδιού|ασθένεια]] αυτή οφείλεται στον μύκητα Urocystis cepulae. Προσβάλλει τα φυτώρια σε πολύ νεαρά ηλικία, είναι παθογόνο [[Εδαφικές συνθήκες κρεμμυδιού|εδάφους]], που παραμένει ζωντανό για τουλάχιστον 15 χρόνια. Το φυτό παρουσιάζει ευπάθεια τις πρώτες 2-3 εβδομάδες μετά το φύτρωμα. Μετά τη περίοδο αυτή, η κοτυληδόνα καθίσταται ανθεκτική και προβάλλει εμπόδιο στην προσβολή. Τα προσβεβλημένα φυτά εμφανίζουν σκούρες κηλίδες ή λωρίδες στην κοτυληδόνα, και η ασθένεια μερικές φορές επεκτείνεται και στα πραγματικά φύλλα. Τελικά η επιδερμίδα πάνω από τις κηλίδες αποκτά μια ασημίζουσα απόχρωση, διαρρηγνύεται και τα σπόρια πέφτουν στο έδαφος. Άριστη [[Κλιματικές συνθήκες κρεμμυδιού|θερμοκρασία]] για την ανάπτυξη της ασθένειας είναι 13-25<sup>ο</sup>C. | + | Η [[Ασθένειες κρεμμυδιού|ασθένεια]] αυτή οφείλεται στον [[Μύκητες|μύκητα]] Urocystis cepulae. Προσβάλλει τα φυτώρια σε πολύ νεαρά ηλικία, είναι παθογόνο [[Εδαφικές συνθήκες κρεμμυδιού|εδάφους]], που παραμένει ζωντανό για τουλάχιστον 15 χρόνια. Το φυτό παρουσιάζει ευπάθεια τις πρώτες 2-3 εβδομάδες μετά το φύτρωμα. Μετά τη περίοδο αυτή, η κοτυληδόνα καθίσταται ανθεκτική και προβάλλει εμπόδιο στην προσβολή. Τα προσβεβλημένα φυτά εμφανίζουν σκούρες κηλίδες ή λωρίδες στην κοτυληδόνα, και η ασθένεια μερικές φορές επεκτείνεται και στα πραγματικά φύλλα. Τελικά η επιδερμίδα πάνω από τις κηλίδες αποκτά μια ασημίζουσα απόχρωση, διαρρηγνύεται και τα σπόρια πέφτουν στο έδαφος. Άριστη [[Κλιματικές συνθήκες κρεμμυδιού|θερμοκρασία]] για την ανάπτυξη της ασθένειας είναι 13-25<sup>ο</sup>C. |
Οι [[Ποικιλίες κρεμμυδιού|ποικιλίες]] με κίτρινους ή κόκκινους χιτώνες παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα από τις ποικιλίες με λευκούς εξωτερικούς χιτώνες. Συνθήκες υψηλής υγρασίας πρέπει να αποφεύγονται μετά τη [[Συγκομιδή κρεμμυδιών|συγκομιδή]] των [[Παράγοντες βολβοποίησης κρεμμυδιού|βολβών]]. Επιπλέον για τον έλεγχο της ασθένειας συνίσταται η καταστροφή των υπολειμμάτων της [[Καλλιέργεια κρεμμυδιού|καλλιέργειας]] και η αποφυγή της καλλιέργειας ευπαθών ποικιλιών σε προσβεβλημένο έδαφος. | Οι [[Ποικιλίες κρεμμυδιού|ποικιλίες]] με κίτρινους ή κόκκινους χιτώνες παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα από τις ποικιλίες με λευκούς εξωτερικούς χιτώνες. Συνθήκες υψηλής υγρασίας πρέπει να αποφεύγονται μετά τη [[Συγκομιδή κρεμμυδιών|συγκομιδή]] των [[Παράγοντες βολβοποίησης κρεμμυδιού|βολβών]]. Επιπλέον για τον έλεγχο της ασθένειας συνίσταται η καταστροφή των υπολειμμάτων της [[Καλλιέργεια κρεμμυδιού|καλλιέργειας]] και η αποφυγή της καλλιέργειας ευπαθών ποικιλιών σε προσβεβλημένο έδαφος. | ||
| Γραμμή 9: | Γραμμή 9: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Κρεμμύδι φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Κρεμμύδι φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Κρεμμύδι προϊόν| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Κρεμμύδι προϊόν| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Ανθράκωση| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:22, 2 Αυγούστου 2013
Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Urocystis cepulae. Προσβάλλει τα φυτώρια σε πολύ νεαρά ηλικία, είναι παθογόνο εδάφους, που παραμένει ζωντανό για τουλάχιστον 15 χρόνια. Το φυτό παρουσιάζει ευπάθεια τις πρώτες 2-3 εβδομάδες μετά το φύτρωμα. Μετά τη περίοδο αυτή, η κοτυληδόνα καθίσταται ανθεκτική και προβάλλει εμπόδιο στην προσβολή. Τα προσβεβλημένα φυτά εμφανίζουν σκούρες κηλίδες ή λωρίδες στην κοτυληδόνα, και η ασθένεια μερικές φορές επεκτείνεται και στα πραγματικά φύλλα. Τελικά η επιδερμίδα πάνω από τις κηλίδες αποκτά μια ασημίζουσα απόχρωση, διαρρηγνύεται και τα σπόρια πέφτουν στο έδαφος. Άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξη της ασθένειας είναι 13-25οC.
Οι ποικιλίες με κίτρινους ή κόκκινους χιτώνες παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα από τις ποικιλίες με λευκούς εξωτερικούς χιτώνες. Συνθήκες υψηλής υγρασίας πρέπει να αποφεύγονται μετά τη συγκομιδή των βολβών. Επιπλέον για τον έλεγχο της ασθένειας συνίσταται η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας και η αποφυγή της καλλιέργειας ευπαθών ποικιλιών σε προσβεβλημένο έδαφος.
