Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μικρόκαρπη ποικιλία ελιάς Μαστοειδής"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η συγκεκριμένη [[Μικρόκαρπες ποικιλίες ελιάς|ποικιλία]] [[Καλλιέργεια ελιάς|καλλιεργείται]] κυρίως στους νομούς Λακωνίας, Αρκαδίας (περιοχή Μεγαλοπόλεως), Μεσσηνίας (άνω Μεσσηνίας), Χανίων, Ρεθύμνης. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 6 –8 μέτρων. Τα [[Φύλλα|φύλλα]] της είναι ανοιχτοπράσινα, μήκους 6,18cm και πλάτους 1,18cm. Ο καρπός της έχει σχήμα ωοειδές. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 6:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι από 20% έως 30% ανάλογα µε την εποχή [[Συγκομιδή ελιάς|συγκοµιδής]]. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή λαδιού εκλεκτής ποιότητας. Είναι ποικιλία ανθεκτική σε χαµηλές θερµοκρασίες που καλλιεργείται σε υψόµετρο έως και 1000 µέτρα. Ωριμάζει τέλη Δεκεμβρίου αρχές Ιανουαρίου. Είναι ανθεκτική στον [[Καρκίνωση ελιάς|καρκίνο]] και ευαίσθητη στο [[Κυκλοκόνιο ελιάς|κυκλοκόνιο]] και είναι µέτρια ανθεκτική στην ξηρασία.Θεωρείται ποικιλία ανεκτική στο ψύχος. | + | Είναι γνωστή και ως Τσουνάτη, Ματσολιά και Μουρατολιά. Η συγκεκριμένη [[Μικρόκαρπες ποικιλίες ελιάς|ποικιλία]] [[Καλλιέργεια ελιάς|καλλιεργείται]] κυρίως στους νομούς Λακωνίας, Αρκαδίας (περιοχή Μεγαλοπόλεως), Μεσσηνίας (άνω Μεσσηνίας), Χανίων, Ρεθύμνης. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 6 –8 μέτρων. Τα [[Φύλλα|φύλλα]] της είναι ανοιχτοπράσινα, μήκους 6,18cm και πλάτους 1,18cm, μέσου μεγέθους και οξύληκτα. Ο καρπός της έχει σχήμα ωοειδές, μέσου μεγέθους σχήματος λεμονιού με ευμεγέθη θηλή στην κορυφή του. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 6:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι από 20% έως 30% ανάλογα µε την εποχή [[Συγκομιδή ελιάς|συγκοµιδής]]. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή λαδιού εκλεκτής ποιότητας. Είναι ποικιλία ανθεκτική σε χαµηλές θερµοκρασίες που καλλιεργείται σε υψόµετρο έως και 1000 µέτρα. Ωριμάζει τέλη Δεκεμβρίου αρχές Ιανουαρίου. Είναι ανθεκτική στον [[Καρκίνωση ελιάς|καρκίνο]] και ευαίσθητη στο [[Κυκλοκόνιο ελιάς|κυκλοκόνιο]] και είναι µέτρια ανθεκτική στην ξηρασία.Θεωρείται ποικιλία ανεκτική στο ψύχος. |
[[είναι ποικιλία της::Ελιά| ]] | [[είναι ποικιλία της::Ελιά| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:35, 12 Ιουνίου 2017
Είναι γνωστή και ως Τσουνάτη, Ματσολιά και Μουρατολιά. Η συγκεκριμένη ποικιλία καλλιεργείται κυρίως στους νομούς Λακωνίας, Αρκαδίας (περιοχή Μεγαλοπόλεως), Μεσσηνίας (άνω Μεσσηνίας), Χανίων, Ρεθύμνης. Αναπτύσσεται σε δένδρο ύψους 6 –8 μέτρων. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα, μήκους 6,18cm και πλάτους 1,18cm, μέσου μεγέθους και οξύληκτα. Ο καρπός της έχει σχήμα ωοειδές, μέσου μεγέθους σχήματος λεμονιού με ευμεγέθη θηλή στην κορυφή του. Η σχέση σάρκας προς πυρήνα του καρπού είναι 6:1. Η περιεκτικότητα του καρπού σε λάδι είναι από 20% έως 30% ανάλογα µε την εποχή συγκοµιδής. Χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή λαδιού εκλεκτής ποιότητας. Είναι ποικιλία ανθεκτική σε χαµηλές θερµοκρασίες που καλλιεργείται σε υψόµετρο έως και 1000 µέτρα. Ωριμάζει τέλη Δεκεμβρίου αρχές Ιανουαρίου. Είναι ανθεκτική στον καρκίνο και ευαίσθητη στο κυκλοκόνιο και είναι µέτρια ανθεκτική στην ξηρασία.Θεωρείται ποικιλία ανεκτική στο ψύχος.
