Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Avian Encephalomyelitis"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Βασικά πρόκειται για ιογενή μόλυνση [[Όρνιθες |ορνίθων]], γαλόπουλων και φασιανών. Ο ιός αναπτύσσεται στον κρόκο του αυγού και στον εγκέφαλο των εμβρύων μέσα στο αυγό. Πιο συνήθης είναι σε κοτόπουλα μεταξύ ηλικίας 1 και 6 εβδομάδων. Μολυσμένα κοτόπουλα ηλικίας μεγαλύτερης των 5 εβδομάδων συνήθως αναπτύσσουν αντισώματα, χωρίς εμφανή κλινικά συμπτώματα την στιγμή της μόλυνσης. | Βασικά πρόκειται για ιογενή μόλυνση [[Όρνιθες |ορνίθων]], γαλόπουλων και φασιανών. Ο ιός αναπτύσσεται στον κρόκο του αυγού και στον εγκέφαλο των εμβρύων μέσα στο αυγό. Πιο συνήθης είναι σε κοτόπουλα μεταξύ ηλικίας 1 και 6 εβδομάδων. Μολυσμένα κοτόπουλα ηλικίας μεγαλύτερης των 5 εβδομάδων συνήθως αναπτύσσουν αντισώματα, χωρίς εμφανή κλινικά συμπτώματα την στιγμή της μόλυνσης. | ||
| − | Η μόλυνση μπορεί να γίνει όλο τον χρόνο, αλλά συνηθέστερα από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούνιο. Ο συνηθέστερος τρόπος μετάδοσης είναι από την μητέρα μέσω του αυγού στον νεοσσό, αλλά και επαφή με άμεση επαφή μεταξύ μολυσμένων νεοσσών με υγιείς ή έμμεση με την επαφή με μολυσμένη στρωμνή, τροφή ή νερό. Ο ιός μπορεί να επιζήσει τουλάχιστον 4 εβδομάδες στα περιττώματα. | + | Η μόλυνση από τη νόσο <ref name="Ασθένειες πτηνών"/> μπορεί να γίνει όλο τον χρόνο, αλλά συνηθέστερα από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούνιο. Ο συνηθέστερος τρόπος μετάδοσης είναι από την μητέρα μέσω του αυγού στον νεοσσό, αλλά και επαφή με άμεση επαφή μεταξύ μολυσμένων νεοσσών με υγιείς ή έμμεση με την επαφή με μολυσμένη στρωμνή, τροφή ή νερό. Ο ιός μπορεί να επιζήσει τουλάχιστον 4 εβδομάδες στα περιττώματα. |
Τα κλινικά συμπτώματα παρουσιάζονται μεταξύ της ηλικίας της 7ης και 10ης ημέρας. Tρεμουλιάσματα του κεφαλιού υποδηλώνουν την μόλυνση του κοπαδιού. | Τα κλινικά συμπτώματα παρουσιάζονται μεταξύ της ηλικίας της 7ης και 10ης ημέρας. Tρεμουλιάσματα του κεφαλιού υποδηλώνουν την μόλυνση του κοπαδιού. | ||
| Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
[[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε κτηνοτρόφο::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε κτηνίατρο::30| ]] | ||
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
| + | <references> | ||
| + | |||
| + | <ref name="Ασθένειες πτηνών"> [{{#show: Ιστοσελίδα Fancypoultry.gr/Ιατροφαρμακευτικά| ?has link}} Ιστοσελίδα Fancypoultry.gr, Ιατροφαρμακευτικά, Ασθένειες πτηνών]</ref> | ||
| + | |||
| + | </references> | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:54, 22 Ιουνίου 2015
Βασικά πρόκειται για ιογενή μόλυνση ορνίθων, γαλόπουλων και φασιανών. Ο ιός αναπτύσσεται στον κρόκο του αυγού και στον εγκέφαλο των εμβρύων μέσα στο αυγό. Πιο συνήθης είναι σε κοτόπουλα μεταξύ ηλικίας 1 και 6 εβδομάδων. Μολυσμένα κοτόπουλα ηλικίας μεγαλύτερης των 5 εβδομάδων συνήθως αναπτύσσουν αντισώματα, χωρίς εμφανή κλινικά συμπτώματα την στιγμή της μόλυνσης.
Η μόλυνση από τη νόσο [1] μπορεί να γίνει όλο τον χρόνο, αλλά συνηθέστερα από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούνιο. Ο συνηθέστερος τρόπος μετάδοσης είναι από την μητέρα μέσω του αυγού στον νεοσσό, αλλά και επαφή με άμεση επαφή μεταξύ μολυσμένων νεοσσών με υγιείς ή έμμεση με την επαφή με μολυσμένη στρωμνή, τροφή ή νερό. Ο ιός μπορεί να επιζήσει τουλάχιστον 4 εβδομάδες στα περιττώματα.
Τα κλινικά συμπτώματα παρουσιάζονται μεταξύ της ηλικίας της 7ης και 10ης ημέρας. Tρεμουλιάσματα του κεφαλιού υποδηλώνουν την μόλυνση του κοπαδιού.
Τα μολυσμένα πτηνά αρχικά παρουσιάζουν μια απαθή έκφραση στα μάτια, ακολουθεί προοδευτικός αποσυντονισμός κινήσεων, λυγισμός των ποδιών (κάθισμα), τρεμούλιασμα του κεφαλιού και του λαιμού και τελικά παράλυση ή γενική κατάπτωση. Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί εργαστηριακά με έλεγχο αντισωμάτων.
Δεν υπάρχει θεραπεία σε οξεία ξεσπάσματα της ασθένειας. Ο έλεγχος είναι μέσω προφύλαξης μόνο. Τα προσβεβλημένα πτηνά θα πρέπει να θανατώνονται και να αποτεφρώνονται. Ως μέτρο προφύλαξης θα πρέπει τα προς εκκόλαψη αυγά να προέρχονται από γονείς με ανοσία που επιτυγχάνεται με τον κατάλληλο εμβολιασμό.
Βιβλιογραφία
