Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μελιτζάνας Έλκος στελέχους"
(Νέα σελίδα με 'Το έλκος του στελέχους οφείλεται στο μύκητα Didymella lycopersici που επιβιώνει στα μολυσμένα υπολεί...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Το έλκος του στελέχους οφείλεται στο μύκητα Didymella lycopersici που επιβιώνει στα μολυσμένα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιέργειας]], στο [[Εδαφικές συνθήκες μελιτζάνας|έδαφος]], στο σπόρο και σε ζιζάνια. Τα μολύσματα του παθογόνου μεταφέρονται με το νερό της [[Κλιματικές συνθήκες μελιτζάνας|βροχής]], τα εργαλεία, τα ρούχα και με σπόρο σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Η υψηλή σχετική υγρασία και θερμοκρασίες μεταξύ 13 - 29<sup>o</sup>C ευνοούν την μόλυνση των [[Μελιτζάνα φυτό|φυτών]] από το μύκητα. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται κοντά στη βάση του στελέχους των αναπτυγμένων φυτών με τη μορφή υδαρούς αρχικά και στη συνέχεια σκούρας καστανής και ελαφρά βυθισμένης κηλίδας. Όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, η κηλίδα επεκτείνεται και εξελίσσεται σε έλκος, το οποίο, όταν περιβάλλει το στέλεχος, οδηγεί στη μάρανση και ξήρανση του φυτού πάνω από το σημείο προσβολής. Τα συμπτώματα τις ασθένειας μοιάζουν με εκείνα της [[Ασθένεια μελιτζάνας Τεφρά σήψη|τεφράς σήψης]] με τη διαφορά ότι στην τεφρά σήψη οι προσβεβλημένες περιοχές καλύπτονται από γκρίζα εξάνθηση. Τρόποι αντιμετώπισης του έλκους στελέχους της μελιτζάνας είναι: | + | Το έλκος του στελέχους οφείλεται στο [[Μύκητες|μύκητα]] Didymella lycopersici που επιβιώνει στα μολυσμένα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιέργειας]], στο [[Εδαφικές συνθήκες μελιτζάνας|έδαφος]], στο σπόρο και σε ζιζάνια. Τα μολύσματα του παθογόνου μεταφέρονται με το νερό της [[Κλιματικές συνθήκες μελιτζάνας|βροχής]], τα εργαλεία, τα ρούχα και με σπόρο σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Η υψηλή σχετική υγρασία και θερμοκρασίες μεταξύ 13 - 29<sup>o</sup>C ευνοούν την μόλυνση των [[Μελιτζάνα φυτό|φυτών]] από το μύκητα. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται κοντά στη βάση του στελέχους των αναπτυγμένων φυτών με τη μορφή υδαρούς αρχικά και στη συνέχεια σκούρας καστανής και ελαφρά βυθισμένης κηλίδας. Όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, η κηλίδα επεκτείνεται και εξελίσσεται σε έλκος, το οποίο, όταν περιβάλλει το στέλεχος, οδηγεί στη μάρανση και ξήρανση του φυτού πάνω από το σημείο προσβολής. Τα συμπτώματα τις ασθένειας μοιάζουν με εκείνα της [[Ασθένεια μελιτζάνας Τεφρά σήψη|τεφράς σήψης]] με τη διαφορά ότι στην τεφρά σήψη οι προσβεβλημένες περιοχές καλύπτονται από γκρίζα εξάνθηση. Τρόποι αντιμετώπισης του έλκους στελέχους της μελιτζάνας είναι: |
* Χρησιμοποίηση ανθεκτικών [[Ποικιλίες μελιτζάνας|ποικιλιών]] και υβριδίων. | * Χρησιμοποίηση ανθεκτικών [[Ποικιλίες μελιτζάνας|ποικιλιών]] και υβριδίων. | ||
| Γραμμή 12: | Γραμμή 12: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Μελιτζάνα προϊόν| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Μελιτζάνα προϊόν| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Μυκητολογικές ασθένειες φυτών| ]] | ||
Αναθεώρηση της 13:16, 2 Αυγούστου 2013
Το έλκος του στελέχους οφείλεται στο μύκητα Didymella lycopersici που επιβιώνει στα μολυσμένα υπολείμματα της καλλιέργειας, στο έδαφος, στο σπόρο και σε ζιζάνια. Τα μολύσματα του παθογόνου μεταφέρονται με το νερό της βροχής, τα εργαλεία, τα ρούχα και με σπόρο σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Η υψηλή σχετική υγρασία και θερμοκρασίες μεταξύ 13 - 29oC ευνοούν την μόλυνση των φυτών από το μύκητα. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται κοντά στη βάση του στελέχους των αναπτυγμένων φυτών με τη μορφή υδαρούς αρχικά και στη συνέχεια σκούρας καστανής και ελαφρά βυθισμένης κηλίδας. Όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, η κηλίδα επεκτείνεται και εξελίσσεται σε έλκος, το οποίο, όταν περιβάλλει το στέλεχος, οδηγεί στη μάρανση και ξήρανση του φυτού πάνω από το σημείο προσβολής. Τα συμπτώματα τις ασθένειας μοιάζουν με εκείνα της τεφράς σήψης με τη διαφορά ότι στην τεφρά σήψη οι προσβεβλημένες περιοχές καλύπτονται από γκρίζα εξάνθηση. Τρόποι αντιμετώπισης του έλκους στελέχους της μελιτζάνας είναι:
- Χρησιμοποίηση ανθεκτικών ποικιλιών και υβριδίων.
- Άμεση απομάκρυνση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων φυτών.
- Η χημική καταπολέμηση της ασθένειας δεν είναι αποτελεσματική.
