Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια μελιτζάνας Ωΐδιο"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Προσβολή φύλλου μελιτζάνας από Ωΐδιο.jpg|thumb|px100|Προσβολή φύλλου μελιτζάνας από Ωΐδιο]] | [[Image:Προσβολή φύλλου μελιτζάνας από Ωΐδιο.jpg|thumb|px100|Προσβολή φύλλου μελιτζάνας από Ωΐδιο]] | ||
− | Το ωΐδιο οφείλεται στο μύκητα Leveillula taurica. Το παθογόνο είναι υποχρεωτικό παράσιτο. Αρχικά για 18-21 ημέρες ο μύκητας αναπτύσσεται στο εσωτερικό των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μελιτζάνας|φύλλων]] και στη συνέχεια το παθογόνο σχηματίζει τις καρποφορίες του. Τα μολύσματα του μύκητα (κονίδια) μεταφέρονται με τον άνεμο ή με τα ρούχα των εργατών. Ο μύκητας επιβιώνει με τη μορφή μυκηλίου ή κονιδίων σε διάφορα [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιεργούμενα]] [[Μελιτζάνα φυτό|φυτά]] ή ζιζάνια. Η άριστη θερμοκρασία για τη βλάστηση των κονιδίων είναι 26<sup>o</sup>C και η άριστη υγρασία 55-90% (ξηροθερμικός μύκητας). Τα συμπτώματα της [[Ασθένειες μελιτζάνας|ασθένειας]] εμφανίζονται στην πάνω επιφάνεια των παλαιότερων φύλλων με τη μορφή ακανόνιστων κηλίδων, χρώματος κιτρινοπράσινου. Στην κάτω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζεται λευκή ή ανοικτού καστανού χρώματος εξάνθηση. Στην περίπτωση του ωϊδίου της μελιτζάνας δεν παρατηρείται εξάνθηση στην πάνω επιφάνεια των φύλλων σε αντίθεση με άλλα ωΐδια. Τα έντονα προσβεβλημένα φύλλα συνήθως καρουλιάζουν προς τα πάνω, στην συνέχεια ξηραίνονται και πέφτουν πρόωρα εκθέτοντας τους [[Μελιτζάνα προϊόν|καρπούς]] στην ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα μερικοί καρποί να εμφανίζουν ηλιοκάματα. Η αντιμετώπιση της σοβαρής αυτής ασθένειας, γίνεται με τους εξής τρόπους: | + | Το [[Ωίδιο|ωΐδιο]] οφείλεται στο [[Μύκητες|μύκητα]] Leveillula taurica. Το παθογόνο είναι υποχρεωτικό παράσιτο. Αρχικά για 18-21 ημέρες ο μύκητας αναπτύσσεται στο εσωτερικό των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μελιτζάνας|φύλλων]] και στη συνέχεια το παθογόνο σχηματίζει τις καρποφορίες του. Τα μολύσματα του μύκητα (κονίδια) μεταφέρονται με τον άνεμο ή με τα ρούχα των εργατών. Ο μύκητας επιβιώνει με τη μορφή μυκηλίου ή κονιδίων σε διάφορα [[Καλλιέργεια μελιτζάνας|καλλιεργούμενα]] [[Μελιτζάνα φυτό|φυτά]] ή ζιζάνια. Η άριστη θερμοκρασία για τη βλάστηση των κονιδίων είναι 26<sup>o</sup>C και η άριστη υγρασία 55-90% (ξηροθερμικός μύκητας). Τα συμπτώματα της [[Ασθένειες μελιτζάνας|ασθένειας]] εμφανίζονται στην πάνω επιφάνεια των παλαιότερων φύλλων με τη μορφή ακανόνιστων κηλίδων, χρώματος κιτρινοπράσινου. Στην κάτω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζεται λευκή ή ανοικτού καστανού χρώματος εξάνθηση. Στην περίπτωση του ωϊδίου της μελιτζάνας δεν παρατηρείται εξάνθηση στην πάνω επιφάνεια των φύλλων σε αντίθεση με άλλα ωΐδια. Τα έντονα προσβεβλημένα φύλλα συνήθως καρουλιάζουν προς τα πάνω, στην συνέχεια ξηραίνονται και πέφτουν πρόωρα εκθέτοντας τους [[Μελιτζάνα προϊόν|καρπούς]] στην ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα μερικοί καρποί να εμφανίζουν ηλιοκάματα. Η αντιμετώπιση της σοβαρής αυτής ασθένειας, γίνεται με τους εξής τρόπους: |
* Έγκαιρη εξολόθρευση των ζιζανίων που αναπτύσσονται εντός και γύρω από τον αγρό. | * Έγκαιρη εξολόθρευση των ζιζανίων που αναπτύσσονται εντός και γύρω από τον αγρό. | ||
Γραμμή 12: | Γραμμή 12: | ||
* Προληπτικές εφαρμογές θειαφιού. | * Προληπτικές εφαρμογές θειαφιού. | ||
− | * Εκχυλίσματα από κομπόστες, φυτικά μέρη και ανταγωνιστικά στελέχη από μύκητες και βακτήρια έχουν δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα για τη βιολογική καταπολέμηση του ωιδίου. | + | * Εκχυλίσματα από [[Κομπόστ|κομπόστες]], φυτικά μέρη και ανταγωνιστικά στελέχη από μύκητες και [[βακτήρια]] έχουν δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα για τη βιολογική καταπολέμηση του ωιδίου. |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Μελιτζάνα φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Μελιτζάνα προϊόν| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Μελιτζάνα προϊόν| ]] | ||
+ | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Ωίδιο| ]] |
Αναθεώρηση της 13:18, 2 Αυγούστου 2013
Το ωΐδιο οφείλεται στο μύκητα Leveillula taurica. Το παθογόνο είναι υποχρεωτικό παράσιτο. Αρχικά για 18-21 ημέρες ο μύκητας αναπτύσσεται στο εσωτερικό των φύλλων και στη συνέχεια το παθογόνο σχηματίζει τις καρποφορίες του. Τα μολύσματα του μύκητα (κονίδια) μεταφέρονται με τον άνεμο ή με τα ρούχα των εργατών. Ο μύκητας επιβιώνει με τη μορφή μυκηλίου ή κονιδίων σε διάφορα καλλιεργούμενα φυτά ή ζιζάνια. Η άριστη θερμοκρασία για τη βλάστηση των κονιδίων είναι 26oC και η άριστη υγρασία 55-90% (ξηροθερμικός μύκητας). Τα συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται στην πάνω επιφάνεια των παλαιότερων φύλλων με τη μορφή ακανόνιστων κηλίδων, χρώματος κιτρινοπράσινου. Στην κάτω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζεται λευκή ή ανοικτού καστανού χρώματος εξάνθηση. Στην περίπτωση του ωϊδίου της μελιτζάνας δεν παρατηρείται εξάνθηση στην πάνω επιφάνεια των φύλλων σε αντίθεση με άλλα ωΐδια. Τα έντονα προσβεβλημένα φύλλα συνήθως καρουλιάζουν προς τα πάνω, στην συνέχεια ξηραίνονται και πέφτουν πρόωρα εκθέτοντας τους καρπούς στην ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα μερικοί καρποί να εμφανίζουν ηλιοκάματα. Η αντιμετώπιση της σοβαρής αυτής ασθένειας, γίνεται με τους εξής τρόπους:
- Έγκαιρη εξολόθρευση των ζιζανίων που αναπτύσσονται εντός και γύρω από τον αγρό.
- Έγκαιρη εκρίζωση των προσβεβλημένων φυτών, απομάκρυνση από το χώρο της καλλιέργειας και καταστροφή τους.
- Ρύθμιση των συνθηκών του περιβάλλοντος στα θερμοκήπια.
- Χρήση ανθεκτικών ποικιλιών.
- Προληπτικές εφαρμογές θειαφιού.
- Εκχυλίσματα από κομπόστες, φυτικά μέρη και ανταγωνιστικά στελέχη από μύκητες και βακτήρια έχουν δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα για τη βιολογική καταπολέμηση του ωιδίου.