Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πιπεριάς Περονόσπορος"

Η [[Ασθένειες πιπεριάς|ασθένεια]] αυτή οφείλεται στον μύκητα Phytophthora tabacina. Εντοπίζεται σε φυτά [[Πιπεριά φυτό|πιπεριάς]], σε άλλα καλλιεργούμενα είδη, αλλά και σε είδη του γένους Nicotiana (π.χ καπνός). Αποτελεί αρκετά διαδεδομένη μυκητολογική προσβολή και προκαλεί μεγάλες ζημιές τόσο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των [[Πιπεριά προϊόν|καρπών]] όσο και μετά τη [[Συγκομιδή πιπεριάς|συγκομιδή]] κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης αυτών. Τα συμπτώματα είναι ορατά σε όλα τα μέρη του φυτού και εκδηλώνονται με τη μορφή υποκίτρινων κηλίδων αρχικά στα κατώτερα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|φύλλα]], που στη συνέχεια γίνονται καστανόμαυρες. Οι κηλίδες τελικά ξηραίνονται. Στο κάτω μέρος των φύλλων και στην περιοχή αυτών των κηλίδων σχηματίζεται λευκή εξάνθηση. Για την εξάπλωση της ασθένειας απαιτούνται συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας (90%) και μέσης [[Κλιματικές συνθήκες πιπεριάς|θερμοκρασίας]] (10^oC) για τουλάχιστον 8 ώρες κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η ασθένεια μπορεί να ελεγχθεί σε [[Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακή καλλιέργεια]] αρκετά με αερισμό του χώρου, καθώς επιτυγχάνεται ικανοποιητικός έλεγχος της σχετικής υγρασίας της ατμόσφαιρας. Επιπλέον, καλό είναι να χρησιμοποιούνται υγιή σπορόφυτα κατά τη [[Μεταφύτευση πιπεριάς|μεταφύτευση]] και η αποφυγή ύπαρξης φυτών ντομάτας ή πατάτας σε διπλανή καλλιέργεια. Σε έντονες προσβολές τα φυτά ψεκάζονται με χαλκό ή κατάλληλα χαλκούχα σκευάσματα που επιτρέπονται στη [[Βιολογική γεωργία-κτηνοτροφία|βιολογική καλλιέργεια]].   

Η [[Ασθένειες πιπεριάς|ασθένεια]] αυτή οφείλεται στον μύκητα Phytophthora tabacina. Εντοπίζεται σε φυτά [[Πιπεριά φυτό|πιπεριάς]], σε άλλα καλλιεργούμενα είδη, αλλά και σε είδη του γένους Nicotiana (π.χ καπνός). Αποτελεί αρκετά διαδεδομένη μυκητολογική προσβολή και προκαλεί μεγάλες ζημιές τόσο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των [[Πιπεριά προϊόν|καρπών]] όσο και μετά τη [[Συγκομιδή πιπεριάς|συγκομιδή]] κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης αυτών. Τα συμπτώματα είναι ορατά σε όλα τα μέρη του φυτού και εκδηλώνονται με τη μορφή υποκίτρινων κηλίδων αρχικά στα κατώτερα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά πιπεριάς|φύλλα]], που στη συνέχεια γίνονται καστανόμαυρες. Οι κηλίδες τελικά ξηραίνονται. Στο κάτω μέρος των φύλλων και στην περιοχή αυτών των κηλίδων σχηματίζεται λευκή εξάνθηση. Για την εξάπλωση της ασθένειας απαιτούνται συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας (90%) και μέσης [[Κλιματικές συνθήκες πιπεριάς|θερμοκρασίας]] (10^oC) για τουλάχιστον 8 ώρες κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η ασθένεια μπορεί να ελεγχθεί σε [[Καλλιέργεια πιπεριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακή καλλιέργεια]] αρκετά με αερισμό του χώρου, καθώς επιτυγχάνεται ικανοποιητικός έλεγχος της σχετικής υγρασίας της ατμόσφαιρας. Επιπλέον, καλό είναι να χρησιμοποιούνται υγιή σπορόφυτα κατά τη [[Μεταφύτευση πιπεριάς|μεταφύτευση]] και η αποφυγή ύπαρξης φυτών ντομάτας ή πατάτας σε διπλανή καλλιέργεια. Σε έντονες προσβολές τα φυτά ψεκάζονται με χαλκό ή κατάλληλα χαλκούχα σκευάσματα που επιτρέπονται στη [[Βιολογική γεωργία-κτηνοτροφία|βιολογική καλλιέργεια]].