Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός αγγουριάς Λιριόμυζα"

Τα 3 είδη της λιριόμυζας που προσβάλλουν την [[Αγγουριά|αγγουριά]] είναι η Liriomyza bryoniae, η Liriomyza trifoliae και η Liriomyza huldobrensis. Πρόκειται για πολύ μικρές μύγες (μήκους 2mm). Οι διαχειμάζουσες (το χειμώνα) μορφές είναι νύμφες στο [[Εδαφικές συνθήκες αγγουριάς|έδαφος]] και στη συνέχεια ανεβαίνουν στα ώριμα παλιά [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγγουριάς|φύλλα]] που είναι κοντά στο [[Εδαφικές συνθήκες αγγουριάς|έδαφος]]. Στη συνέχεια, η νύμφωση των επόμενων γενεών γίνεται πάνω στα φύλλα. Το χαρακτηριστικό της προσβολής είναι οι οφιοειδής στοές πάνω στα φύλλα. Ακολούθως τα φύλλα πέφτουν λόγω της μειωμένης φωτοσυνθετικής τους δραστηριότητας. Μπορούν όμως να προκαλέσουν και έμμεση ζημιά στα φυτά, προκαλώντας πληγές πάνω στα φύλλα και δημιουργώντας πύλες εισόδου για άλλα παθογόνα (πχ μύκητες). Ως προλήπτικα μέτρα αναφέρονται η άμεση απομάκρυνση των προσβεβλημένων φύλλων, απολύμανση του εδάφους και χρήση εντομολογικών διχτυών στα παράθυρα για αποφυγή εισόδου του εντόμου, ιδίως σε [[Καλλιέργεια αγγουριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακές καλλιέργειες]]. Τέλος, αναφέρεται ότι η άροση καταστρέφει τις διαχειμάζουσες μορφές του εντόμου, καθώς εκθέτει τις νύμφες σε αντίξοες συνθήκες περιβάλλοντος. Η έγκαιρη επισήμανσή του επιτυγάνεται μόνο με την τοποθέτηση κίτρινων κολλητικών παγίδων. Μερικά κατάλληλα εντομοκτόνα για αντιμετώπιση της λιριόμυζας είναι το cyromazine, spinosad, abamectin, ενώ στο στάδιο της συγκομιδής προτιμώνται τα ανθεκτικά πυρεθροειδή.  

Τα 3 είδη της λιριόμυζας που προσβάλλουν την [[Αγγουριά|αγγουριά]] είναι η Liriomyza bryoniae, η Liriomyza trifoliae και η Liriomyza huldobrensis. Πρόκειται για πολύ μικρές μύγες (μήκους 2mm). Οι διαχειμάζουσες (το χειμώνα) μορφές είναι νύμφες στο [[Εδαφικές συνθήκες αγγουριάς|έδαφος]] και στη συνέχεια ανεβαίνουν στα ώριμα παλιά [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγγουριάς|φύλλα]] που είναι κοντά στο [[Εδαφικές συνθήκες αγγουριάς|έδαφος]]. Στη συνέχεια, η νύμφωση των επόμενων γενεών γίνεται πάνω στα φύλλα. Το χαρακτηριστικό της προσβολής είναι οι οφιοειδής στοές πάνω στα φύλλα. Ακολούθως τα φύλλα πέφτουν λόγω της μειωμένης φωτοσυνθετικής τους δραστηριότητας. Μπορούν όμως να προκαλέσουν και έμμεση ζημιά στα φυτά, προκαλώντας πληγές πάνω στα φύλλα και δημιουργώντας πύλες εισόδου για άλλα παθογόνα (πχ μύκητες). Ως προλήπτικα μέτρα αναφέρονται η άμεση απομάκρυνση των προσβεβλημένων φύλλων, απολύμανση του εδάφους και χρήση εντομολογικών διχτυών στα παράθυρα για αποφυγή εισόδου του εντόμου, ιδίως σε [[Καλλιέργεια αγγουριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακές καλλιέργειες]]. Τέλος, αναφέρεται ότι η άροση καταστρέφει τις διαχειμάζουσες μορφές του εντόμου, καθώς εκθέτει τις νύμφες σε αντίξοες συνθήκες περιβάλλοντος. Η έγκαιρη επισήμανσή του επιτυγάνεται μόνο με την τοποθέτηση κίτρινων κολλητικών παγίδων. Μερικά κατάλληλα εντομοκτόνα για αντιμετώπιση της λιριόμυζας είναι το cyromazine, spinosad, abamectin, ενώ στο στάδιο της συγκομιδής προτιμώνται τα ανθεκτικά πυρεθροειδή.