Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιολογικές ασθένειες φυτών"

Αναθεώρηση της 13:45, 29 Ιουλίου 2013

Είναι ασθένειες που οφείλονται σε ιούς. Οι ιοί είναι υπερμικροσκοπικές οντότητες που δεν έχουν δικό τους μεταβολισμό. Πολλαπλασιάζονται μόνον μέσα σε ζωντανά κύτταρα, συμπεριφερόμενοι έτσι σαν υποχρεωτικά παράσιτα. Από χημικής απόψεως είναι νουκλεοπρωτεΐνες. Στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο παρουσιάζουν σχήμα και μέγεθος.

Όπως και οι αντίστοιχες ιώσεις του ανθρώπου και των ζώων και οι ιώσεις των φυτών είναι ασθένειες που δεν καταπολεμούνται αλλά προλαμβάνονται. Μεταφέρονται από φυτό σε φυτό με διάφορους τρόπους, ο σπουδαιότερος των οποίων είναι με έντομα και κυρίως με αφίδες. Είναι πρωταρχικής επομένως σημασίας η αντιμετώπιση των φορέων για να μην προσβληθεί η καλλιέργεια από ιούς.

Η αντιμετώπιση των ιώσεων γίνεται κυρίως με προληπτικά μέτρα, παρά με θεραπευτική αγωγή, δεδομένου ότι οι χημικές ενώσεις που χρησιμοποιούνται θεραπευτικά, απλώς μειώνουν την ιική προσβολή, δεν εξολοθρεύουν τον ιό και συχνά ζημιώνουν το φυτό περισσότερο από την ίωση.

Οι κυριότερες μέθοδοι αντιμετωπίσεως των ιώσεων είναι :

• Περιορισμός των πηγών μολύνσεως (π.χ. καταστροφή των ζιζανίων που είναι ασθενή ή ξενίζουν έντομα - φορείς).
• Αποφυγή των φορέων.
• Καταστροφή των φορέων.
• Χρησιμοποίηση ανθεκτικών ποικιλιών.
• Ειδικές μέθοδοι πολλαπλασιασμού (π.χ. φυτά που προέρχονται από μικροπολλαπλασιασμό).