Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πατάτας Σκληρωτινίαση"

Αναθεώρηση της 10:33, 5 Αυγούστου 2013

Προσβολή βλαστού πατάτας από Σκληρωτινίαση

Η σκληρωτινίαση είναι ασθένεια πολύ διαδεδοµένη σε όλο τον κόσµο και στην Ελλάδα. Στην πατάτα εµφανίζεται σποραδικά. Στα φύλλα προκαλεί σήψεις όπου σταµατούν να αναπτύσσονται από το σηµείο προσβολής τους και πάνω από αυτό εµφανίζεται στην αρχή µια χλώρωση, στη συνέχεια µαρασµό και τέλος ξήρανση. Στους βλαστούς παρατηρείται προσβολή (στον κεντρικό και στους πλάγιους) αλλά κυρίως στο λαιµό προκαλώντας µια ακανόνιστης µορφής υδατώδης κηλίδα. Στο σηµείο αυτό προκαλείται σήψη καταστρέφοντας όλους τους ιστούς του φυτού προσδίδοντάς του ανοιχτό χρώµα. Εάν στα προσβεβληµένα σηµεία υπάρχει µεγάλη υγρασία αναπτύσσεται άφθονο λευκό, βαµβακώδες µυκήλιο, που στο εσωτερικό του σχηµατίζονται τα σκληρώτια του µύκητα. Τα σκληρώτια έχουν χρώµα µελανό, σφαιρικό σχήµα 2-10mm µέγεθος και η ύπαρξή τους βοηθά στη διάγνωση της ασθένειας. Οι κόνδυλοι θεωρούνται πρακτικά µη προσβαλλόµενοι από την ασθένεια παρ’ όλο που τεχνητές µολύνσεις έδειξαν ότι εµφανίζουν ευπάθεια στο παράσιτο.

Ο µύκητας σχηµατίζει σκληρώτια. Όταν βλαστήσουν τα σκληρώτια, σχηµατίζονται αποθήκια που πάνω τους εµφανίζονται οι ασκοί µε τα ασκοσπόρια. Ο µύκητας µολύνει είτε µε τα σκληρώτια τα οποία βλαστάνοντας δίνουν µυκήλιο, είτε µε τα ασκοσπόρια. Το ίδιο ισχύει και για τον Sclerotinia minor µε τη διαφορά ότι σχηµατίζει µικρότερου µεγέθους σκληρώτια (0,5-1 mm) και σε θερµοκρασία 21^oC, προκαλεί σήψεις στους κονδύλους. Η προσβολή των µυκήτων ευνοείται από χαµηλές θερµοκρασίες και υγρό και και θεωρείται ασθένεια της άνοιξης και του φθινοπώρου.

Για την αντιμετώπιση της ασθένειας απαιτείται χρησιµοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού υλικού είτε εφαρμογή αμειψισποράς στην οποία πρέπει να αποφεύγεται η καλλιέργεια τοµάτας.