Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άνθηση (anthesis) σιτηρών"
(Νέα σελίδα με 'Χαρακτηρίζεται από την έξοδο των στημόνων μέσα από τα λεπυρίδια και παρατηρείται συνήθως 4-1...') |
|||
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
Για να πραγματοποιηθεί η άνθηση αλληλοαποχωρίζονται τα λεπυρίδια με διόγκωση των γλωχίνων και επιμηκύνονται τα νήματα των στημόνων για να καταστεί δυνατή η έξοδος των ανθήρων. Στο [[Σιτάρι φυτό |σιτάρι]], [[Κριθάρι φυτό |κριθάρι]] και [[Βρώμη φυτό |βρώμη]] παρατηρείται το φαινόμενο της <span style="font-weight:bold;">κλειστογαμίας</span> κατά το οποίο οι ανθήρες σπάζουν πριν από την έξοδό τους από το άνθος. Αποτέλεσμα του φαινομένου αυτού είναι η αυτεπικονίαση των ειδών αυτών σε ποσοστά που πλησιάζουν το 100%. Αντίθετα, στη [[Σίκαλη φυτό |σίκαλη]] τα λεπυρίδια είναι χαλαρά και επιτρέπεται έτσι η σταυρεπικονίαση σε υψηλά ποσοστά. Πάντως, τα άνθη των [[Σιτηρά |σιτηρών]] είναι κατά κανόνα πρωτανδρικά. | Για να πραγματοποιηθεί η άνθηση αλληλοαποχωρίζονται τα λεπυρίδια με διόγκωση των γλωχίνων και επιμηκύνονται τα νήματα των στημόνων για να καταστεί δυνατή η έξοδος των ανθήρων. Στο [[Σιτάρι φυτό |σιτάρι]], [[Κριθάρι φυτό |κριθάρι]] και [[Βρώμη φυτό |βρώμη]] παρατηρείται το φαινόμενο της <span style="font-weight:bold;">κλειστογαμίας</span> κατά το οποίο οι ανθήρες σπάζουν πριν από την έξοδό τους από το άνθος. Αποτέλεσμα του φαινομένου αυτού είναι η αυτεπικονίαση των ειδών αυτών σε ποσοστά που πλησιάζουν το 100%. Αντίθετα, στη [[Σίκαλη φυτό |σίκαλη]] τα λεπυρίδια είναι χαλαρά και επιτρέπεται έτσι η σταυρεπικονίαση σε υψηλά ποσοστά. Πάντως, τα άνθη των [[Σιτηρά |σιτηρών]] είναι κατά κανόνα πρωτανδρικά. | ||
| + | |||
| + | Η άριστη θερμοκρασία για την άνθηση στα σιτηρά των ευκράτων κλιμάτων βρίσκεται γύρω στους 25<sup>o</sup>C, θερμοκρασίες χαμηλότερες από 10<sup>o</sup>C και υψηλότερες από 30<sup>o</sup>C δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Σοβαρές ανωμαλίες επίσης προκαλεί υπερβολικά ξηρή ατμόσφαιρα. | ||
| + | |||
| + | Η γονιμοποίήση συντελείται μέσα σε λίγες ώρες από την επικονίαση. | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια σιτηρών για καρπό| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια σιτηρών για καρπό| ]] | ||
Αναθεώρηση της 06:22, 7 Αυγούστου 2013
Χαρακτηρίζεται από την έξοδο των στημόνων μέσα από τα λεπυρίδια και παρατηρείται συνήθως 4-10ημ. μετά το ξεστάχυασμα. Ξεκινά λίγο ψηλότερα από το μέσο της ταξιανθίας και επεκτείενται βαθμιαία προς τη βάση και την κορυφή, για μία ταξιανθία διαρκεί γύρω στις 7-9ημ., αν και κάθε άνθος μένει ανοιχτό και λιγότερο από μία ώρα (συνήθως 8-30λεπτά). Τα άνθη ανοίγουν συνήθως το πρωί (5-10π.μ.) και σπανιότερα και το απόγευμα.
Για να πραγματοποιηθεί η άνθηση αλληλοαποχωρίζονται τα λεπυρίδια με διόγκωση των γλωχίνων και επιμηκύνονται τα νήματα των στημόνων για να καταστεί δυνατή η έξοδος των ανθήρων. Στο σιτάρι, κριθάρι και βρώμη παρατηρείται το φαινόμενο της κλειστογαμίας κατά το οποίο οι ανθήρες σπάζουν πριν από την έξοδό τους από το άνθος. Αποτέλεσμα του φαινομένου αυτού είναι η αυτεπικονίαση των ειδών αυτών σε ποσοστά που πλησιάζουν το 100%. Αντίθετα, στη σίκαλη τα λεπυρίδια είναι χαλαρά και επιτρέπεται έτσι η σταυρεπικονίαση σε υψηλά ποσοστά. Πάντως, τα άνθη των σιτηρών είναι κατά κανόνα πρωτανδρικά.
Η άριστη θερμοκρασία για την άνθηση στα σιτηρά των ευκράτων κλιμάτων βρίσκεται γύρω στους 25oC, θερμοκρασίες χαμηλότερες από 10oC και υψηλότερες από 30oC δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Σοβαρές ανωμαλίες επίσης προκαλεί υπερβολικά ξηρή ατμόσφαιρα.
Η γονιμοποίήση συντελείται μέσα σε λίγες ώρες από την επικονίαση.
