Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια ρετσινολαδιάς Αλτενάρια"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Προσβολή φύλλου ελαιοκράμβης από Αλτενάρια.png|thumb|px100|Προσβολή φύλλου ελαιοκράμβης από Αλτενάρια]] | [[Image:Προσβολή φύλλου ελαιοκράμβης από Αλτενάρια.png|thumb|px100|Προσβολή φύλλου ελαιοκράμβης από Αλτενάρια]] | ||
| − | Η [[Ασθένειες ρετσινολαδιάς|ασθένεια]] είναι διαδεδομένη παγκοσμίως και είναι ιδιαίτερα σημαντική στα εύκρατα υγρά κλίματα. Προσβάλει τα περισσότερα τα περισσότερα φυτικά είδη, με ένα ευρύ κύκλο καλλιεργήσιμων και αυτοφυών [[ | + | Η [[Ασθένειες ρετσινολαδιάς|ασθένεια]] είναι διαδεδομένη παγκοσμίως και είναι ιδιαίτερα σημαντική στα εύκρατα υγρά κλίματα. Προσβάλει τα περισσότερα τα περισσότερα φυτικά είδη, με ένα ευρύ κύκλο καλλιεργήσιμων και αυτοφυών [[Σταυρανθές λαχανικό|σταυρανθών]]. Η ασθένεια οφείλεται στον μύκητα Alternaria ricini που προσβάλει όλα τα υπέργεια μέρη του [[Ρετσινολαδιά φυτό|φυτού]], σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης του. Στα νεαρά φυτάρια προκαλούνται τήξεις, ενώ στα αναπτυγμένα φυτά προκαλούνται κηλιδώσεις των φύλλων, που παρουσιάζονται σαν συγκεντρικοί κύκλοι. |
Η άριστη [[Κλιματικές συνθήκες ρετσινολαδιάς|θερμοκρασία]] ανάπτυξης του μύκητα και μολύνσεως των φυτών κυμαίνεται μεταξύ των 17-24<sup>o</sup>C, με τις ακραίες για την να φτάνουν τους 6-37<sup>o</sup>C. Οι μολύνσεις ευνοούνται επίσης από τον υγρό καιρό, ενώ η σοβαρότητα της ασθένειας ελαττώνεται σημαντικά στα γόνιμα [[Εδαφικές συνθήκες ρετσινολαδιάς|εδάφη]]. Πηγές μολύνσεως αποτελούν ο σπόρος, το έδαφος, τα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια ρετσινολαδιάς|καλλιέργειας]] και οι αυτοφυείς ξενιστές. | Η άριστη [[Κλιματικές συνθήκες ρετσινολαδιάς|θερμοκρασία]] ανάπτυξης του μύκητα και μολύνσεως των φυτών κυμαίνεται μεταξύ των 17-24<sup>o</sup>C, με τις ακραίες για την να φτάνουν τους 6-37<sup>o</sup>C. Οι μολύνσεις ευνοούνται επίσης από τον υγρό καιρό, ενώ η σοβαρότητα της ασθένειας ελαττώνεται σημαντικά στα γόνιμα [[Εδαφικές συνθήκες ρετσινολαδιάς|εδάφη]]. Πηγές μολύνσεως αποτελούν ο σπόρος, το έδαφος, τα υπολείμματα της [[Καλλιέργεια ρετσινολαδιάς|καλλιέργειας]] και οι αυτοφυείς ξενιστές. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:11, 4 Ιουνίου 2014
Η ασθένεια είναι διαδεδομένη παγκοσμίως και είναι ιδιαίτερα σημαντική στα εύκρατα υγρά κλίματα. Προσβάλει τα περισσότερα τα περισσότερα φυτικά είδη, με ένα ευρύ κύκλο καλλιεργήσιμων και αυτοφυών σταυρανθών. Η ασθένεια οφείλεται στον μύκητα Alternaria ricini που προσβάλει όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού, σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης του. Στα νεαρά φυτάρια προκαλούνται τήξεις, ενώ στα αναπτυγμένα φυτά προκαλούνται κηλιδώσεις των φύλλων, που παρουσιάζονται σαν συγκεντρικοί κύκλοι.
Η άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης του μύκητα και μολύνσεως των φυτών κυμαίνεται μεταξύ των 17-24oC, με τις ακραίες για την να φτάνουν τους 6-37oC. Οι μολύνσεις ευνοούνται επίσης από τον υγρό καιρό, ενώ η σοβαρότητα της ασθένειας ελαττώνεται σημαντικά στα γόνιμα εδάφη. Πηγές μολύνσεως αποτελούν ο σπόρος, το έδαφος, τα υπολείμματα της καλλιέργειας και οι αυτοφυείς ξενιστές.
Έτσι για την αντιμετώπιση της ασθένειας συνιστώνται, υγιής σπόρος ή χημική απολύμανση του ύποπτου σπόρου με σκόνη iprodione. Απομάκρυνση και καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας και των ζιζανίων. Ισορροπημένη λίπανση και ψεκασμοί των φυτών με iprodione, maneb, chlorothalonil.
