Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αγριαγκινάρα προϊόν"
| Γραμμή 25: | Γραμμή 25: | ||
</references> | </references> | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Προϊόν ενεργειακού φυτού]] |
| − | + | ||
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | [[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::30| ]] | ||
Αναθεώρηση της 09:30, 19 Αυγούστου 2013
Συντήρηση
Η αποθήκευση δεμάτων αγριαγκινάρας υπόκειται στους χειρισμούς που ισχύουν για κάθε καλλιέργεια. Ιδιαίτερης σημασίας στην αποθήκευση της βιομάζας αγριαγκινάρας είναι το ποσοστό υγρασίας. Για μεγάλα δεμάτια το μέγιστο επιτρεπτό ποσοστό υγρασίας είναι 25%, ενώ στην περίπτωση συμπαγούς δεματοποίησης το αντίστοιχο ποσοστό πρέπει να είναι μικρότερο από 18%. Η αποθήκευση των δεμάτων γίνεται συνήθως σε απλές εξωτερικές εγκαταστάσεις και συχνά απαιτείται η κάλυψη με αδιάβροχο πλαστικό υλικό για την προστασία της βιομάζας. Οι άλλες κατηγορίες είναι προτιμότερο, αλλά όχι απόλυτα αναγκαίο, να αποθηκεύονται σε υπόστεγα ενώ σπανιότερα χρησιμοποιούνται και σιλό.[1]
Χρήση προϊόντος για παραγωγή βιομάζας
Το φυτό μπορεί να αλωνιστεί για να πάρουμε τον σπόρο, από τον οποίο μπορεί να εξαχθεί το λάδι με ψυχρή πίεση. Η πίτα μπορεί να πελλετοποιηθεί και να οδηγηθεί κυρίως για ζωοτροφή και λιγότερο για θέρμανση. Το λάδι μπορεί να εξευγενιστεί και να χρησιμοποιηθεί ως βρώσιμο ή να οδηγηθεί ως πρώτη ύλη για την παραγωγή biodiesel. Εναλλακτικά, μπορούμε να πελλετοποιήσουμε ολόκληρο το φυτό (μαζί με το σπόρο και άρα με το λάδι) και να το οδηγήσουμε για θέρμανση σε καυστήρες ή σόμπες ή τζάκια που καίνε pellets ή/και briquettes και γενικότερα στερεά βιοκαύσιμα ή στερεή βιομάζα. Λόγω της παρουσίας του λαδιού η θερμογόνος δύναμη του συγκεκριμένου agropellet είναι πολύ υψηλή σε σχέση με αυτή των άλλων agropellets και αγγίζει τη μισή θερμογόνο δύναμη του πετρελαίου. Έτσι, το pellet της αγριγκινάρας είναι μεν agropellet, οπότε έχει χαμηλότερη τιμή από την τιμή ενός woodpellet, αλλά έχει τη θερμογόνο δύναμη ενός woodpellet, με αποτέλεσμα να αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές στερεού βιοκαυσίμου. Τα ίδια ισχύουν και για την briquette από αγριαγκινάρα. Η στάχτη που προκύπτει από την καύση τους δεν δημιουργεί πρόβλημα, αρκεί ο θάλαμος καύσης του καυστήρα ή της σόμπας να είναι κατάλληλος. Η στάχτη αποτελεί ένα καλό λίπασμα για τις καλλιέργειες.
Μία άλλη χρήση της αγριαγκινάρας, ως ξηρό φυτό, ή της πίτας και του ξυλώδους τμήματος που προκύπτουν ως υπολείμματα μετά την εξαγωγή του λαδιού, γίνεται για την παραγωγή ενέργειας (ηλεκτρικής και θερμικής) με τη διαδικασία της αεριοποίησης (παραγωγή syngas), όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα οργανικά, κυρίως στερεά, αγροτοβιομηχανικά απόβλητα και υπολείμματα (στερεή απόβλητη και υπολειμματική βιομάζα), όπως υπολείμματα καλλιεργειών βαμβακιού, σιταριού, καλαμποκιού κ.ά., τα οποία δεν μπορούν ή δεν αξίζει να οδηγηθούν στην παραγωγή βιοαερίου. Όμως, η αγριαγκινάρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και χλωρή, με τη μορφή ενσιρώματος, για την συμπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας με τη διαδικασία της αναερόβιας χώνευσης (παραγωγή βιοαερίου) σε συνδυασμό με οργανικά αγροτοβιομηχανικά και άλλα απόβλητα και υπολείμματα που μπορούν να χωνευθούν. Το χωνεμένο υπόλειμμα, που προκύπτει από την παραγωγική διαδικασία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα στις καλλιέργειες ή εδαφοβελτιωτικό.[2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.
- ↑ Eνεργειακή αξιοποίηση της αγριαγκινάρας.
