Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός πεπονιάς Αλευρώδης του καπνού"
(Νέα σελίδα με 'Image:Μεγάλος αριθμός αυγών του αλευρώδη του καπνού σε φύλλο πεπονιάς.png|thumb|px100|Μεγάλος αριθμ...') |
|||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | [[Image:Μεγάλος αριθμός αυγών του αλευρώδη του καπνού σε φύλλο πεπονιάς.png|thumb|px100|Μεγάλος αριθμός αυγών του | + | [[Image:Μεγάλος αριθμός αυγών του αλευρώδη του καπνού σε φύλλο πεπονιάς.png|thumb|px100|Μεγάλος αριθμός αυγών του αλευρώδους του καπνού σε φύλλο πεπονιάς]] |
Η Βemisia tabaci είναι κυρίως ένα παράσιτο των καλλιεργούμενων φυτών των εύκρατων και ζεστών περιοχών. Είναι ευρέως διαδεδομένη στα νησιά της Καραϊβικής, στην κεντρική και νότια Αμερική, στο Μεξικό, στη Νότια Ευρώπη, στην Αφρική, στην Ινδία και στην Αυστραλία. | Η Βemisia tabaci είναι κυρίως ένα παράσιτο των καλλιεργούμενων φυτών των εύκρατων και ζεστών περιοχών. Είναι ευρέως διαδεδομένη στα νησιά της Καραϊβικής, στην κεντρική και νότια Αμερική, στο Μεξικό, στη Νότια Ευρώπη, στην Αφρική, στην Ινδία και στην Αυστραλία. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:54, 22 Αυγούστου 2016
Η Βemisia tabaci είναι κυρίως ένα παράσιτο των καλλιεργούμενων φυτών των εύκρατων και ζεστών περιοχών. Είναι ευρέως διαδεδομένη στα νησιά της Καραϊβικής, στην κεντρική και νότια Αμερική, στο Μεξικό, στη Νότια Ευρώπη, στην Αφρική, στην Ινδία και στην Αυστραλία.
Έχει γίνει ένα σημαντικό παράσιτο της πεπονιάς λόγω της υψηλής αναπαραγωγικής του δυνατότητας, του μεγάλου αριθμού ξενιστών, της έκκρισης του κολλώδους μελιτώματος και της συνήθειας να τρέφεται από το κάτω μέρος των φύλλων που είναι προστατευμένο από τα εντομοκτόνα. Οι πληθυσμοί της Bemisia προκαλούν σοβαρές οικονομικές ζημιές μειώνοντας την ποσότητα και το μέγεθος πεπονιών. Η ποιότητα των καρπών υποβαθμίζεται λόγω της μείωσης των διαλυτών σακχάρων στο φρούτο και της μόλυνσης του φρούτου με μελιτώματα τα οποία ευνοούν την ανάπτυξη καπνιάς.
Τα ενήλικα και οι προνύμφες τρέφονται από τα φύλλα του καρπουζιού και του πεπονιού διεισδύοντας τα στοματικά τους μόρια στον φυτικό ιστό και εξάγουν αφομοιώσιμες ουσίες από το φυτό (υδατάνθρακες και αμινοξέα). Τραυματίζουν τα αναπτυσσόμενα φυτά καταστρέφοντας την χλωροφύλλη και μειώνοντας την φωτοσυνθετική ικανότητα τους. Μεγάλοι πληθυσμοί στα νεαρά φυτά μπορούν να προκαλέσουν ξήρανση των φύλλων και θάνατο του φυτού. Άμεση ζημιά από τον αλευρώδη του καπνού είναι η συγκέντρωση μελιτώματος που παράγετα. Αυτό το μελίτωμα αποτελεί υπόστρωμα για την ανάπτυξη καπνιάς στα φύλλα και στον καρπό. Η καπνιά μειώνει τη φωτοσύνθεση και υποβαθμίζει την εμπορική αξία του προϊόντος.
Τα αυγά είναι σφαιρικά στο σχήμα και λευκά όταν εναποτίθενται αλλά με τον καιρό σκουραίνουν. Οι προνύμφες στο πρώτο στάδιο είναι κιτρινωπές στο χρώμα και ωοειδείς και επίπεδες στην εμφάνιση. Έχουν μήκος περίπου 0,3mm και μετακινούνται ώσπου να βρούν το κατάλληλο σημείο για να τρέφονται. Έπειτα παραμένουν ακίνητες μέχρι να περάσουν τα τέσσερα στάδια της προνύμφης. Το ενήλικο είναι περίπου 1-1,5mm με σώμα και φτερά καλυμμένα με λευκό. Ο αριθμός των αυγών που παράγονται είναι μεγαλύτερος σε ζεστό καιρό αλλά τυπικά κυμαίνεται από 40-400 αυγά ανά θηλυκό. Από τα αυγά εκκολάπτονται ενεργές, άπτερες προνύμφες, οι οποίες σύντομα αποικούν στους ιστούς και περνάνε στο δεύτερο στάδιο. Αυτό το στάδιο ακολουθείται από το τρίτο μετά από το οποίο εμφανίζεται η πούπα και τέλος το ενήλικο. Η έκδυση από το τρίτο νυμφιακό στάδιο στην πούπα γίνεται εσωτερικά και αναπτύσσονται τα φτερά μέσα στο πουπάριο. Στα τελευταία στάδια, τρίτο και τέταρτο οι προνύμφες έχουν ευδιάκριτα κόκκινα μάτια. Ο χρόνος που μεσολαβεί από το αυγό μέχρι το ενήλικο μπορεί να είναι 18 ημέρες σε υψηλές θερμοκρασίες αλλά μπορεί να φτάσει και τους δυο μήνες σε ψυχρές συνθήκες. Η Bemisia ολοκληρώνει 2-3 γενιές στην καλλιέργεια των πεπονιών.
Διάφορες καλλιεργητικές μέθοδοι μπορούν να μειώσουν τον πληθυσμό των Bemisia και τις ζημιές στα φυτά. Ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι η απολύμανση. Είναι πολύ σημαντικό την εποχή της ανάπτυξης τα μολυσμένα φυτά να απομακρύνονται και να καταστρέφονται. Επίσης, μετά τη συγκομιδή τα φυτικά υπολείμματα πρέπει να απομακρύνονται. Η καταπολέμηση αυτών των παρασίτων είναι δύσκολη διότι τα αυγά και ατελής μορφές είναι ανθεκτικά σε πολλά σπρέι εντομοκτόνα (ενώ τα ενήλικα είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στα ξηρά υπολείμματα των μικροβιοκτόνων). Για σωστή καταπολέμηση τα μείγματα των μικροβιοκτόνων πρέπει να εφαρμόζονται στην κάτω επιφάνεια τω φύλλων όπου κανονικά συμβαίνουν όλα τα στάδια του παρασίτου.