Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καρύδι"
| Γραμμή 27: | Γραμμή 27: | ||
</references> | </references> | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Προϊόν ακρόδρυου δένδρου]] |
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | [[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση μεταποίησης-τυποποίησης::30| ]] | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση μεταποίησης-τυποποίησης::30| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 09:13, 7 Οκτωβρίου 2013
Συντήρηση
Τα καρύδια περιέχουν μεγάλη ποσότητα λαδιού (60-70%) και έτσι ταγγίζονται κατά τη συντήρηση. Τα ταγγισμένα καρύδια χάνουν τη γεύση τους λόγω οξείδωσης ή υδρόλυσης των λιπών και του λαδιού του σπέρματος σε ελεύθερα λιπαρά οξέα. Το πρώτο τάγγισμα σε καθαρή ψίχα μπορεί να διαπιστωθεί μετά από 4 μήνες στους 21oC και μετά από 2 χρόνια σε 1oC. Η συντήρηση στη χαμηλή αυτή θερμοκρασία είναι καλύτερη όταν εξασφαλιστεί σχετική υγρασία 75-80% και η υγρασία της ψίχας κυμαίνεται από 3,5-6%. [1]
Διαθρεπτική αξία
Tα καρύδια περιέχουν την ουσία IPP, που φαίνεται να συμβάλλει στην πρόληψη του καρκίνου. Η ουσία αυτή καταστέλλει τη δράση ενός ενζύμου που εμπλέκεται στη δημιουργία καρκίνων (π.χ. των πνευμόνων και των ωοθηκών), ενώ έχει τη διπλή ιδιότητα να καταστρέφει τους όγκους και να ενισχύει τη δράση των φαρμάκων της χημειοθεραπείας, που χρησιμοποιούνται εναντίον αυτών των μορφών καρκίνου. Σε αντίθεση μάλιστα με τα εν λόγω φάρμακα, η ουσία IPP δεν είναι τοξική. Τα καρύδια είναι τροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, μέταλλα (μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, ασβέστιο, χαλκό) και βιταμίνες, όπως Β6 και Ε. Είναι κοινό μυστικό ότι η κατανάλωση τροφίμων πλουσίων σε μαγνήσιο, όπως τα καρύδια, προστατεύει από τις πέτρες στη χολή. Έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι («American Journal of Epidemiology») έδειξε ότι οι άνδρες που κατανάλωναν 5 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα τέτοιες τροφές παρουσίαζαν περίπου 30% μικρότερο κίνδυνο να αναπτύξουν χολολιθίαση. Αντίστοιχη έρευνα, ως προς τις γυναίκες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συχνή κατανάλωση ξηρών καρπών μειώνει τον κίνδυνο χολοκυστεκτομής.[2]
Η κατανάλωση καρυδιών φαίνεται να προσφέρει μεγαλύτερη προστασία στις αρτηρίες (από τις βραχυπρόθεσμες βλάβες του ζωικού λίπους). Τα καρύδια περιέχουν τη αργινίνη που αυξάνει την παραγωγή νιτρικού οξέος, το οποίο βοηθά στη διατήρηση της ευκαμψίας των αρτηριών, μειώνοντας την πιθανότητα παρουσίασης θρόμβων, που έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του κινδύνου εγκεφαλικών επεισοδίων και εμφράγματος του μυοκαρδίου. Επιπροσθέτως η αργινίνη έχει χρησιμοποιηθεί για τη στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες, γιατί θεωρείται ότι ενισχύει τη δράση του μονοξειδίου του αζώτου, που χαλαρώνει τους μύες που περικυκλώνουν τα αιμοφόρα αγγεία του ανδρικού μορίου. Ως αποτέλεσμα, τα αιμοφόρα αγγεία του διαστέλλονται, αυξάνοντας τη ροή του αίματος.[3]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
- ↑ H διατροφική αξία των καρυδιών
- ↑ Ρόλος αργινίνης
