Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διατροφική αξία βόειου κρέατος"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Βόειο κρέας.jpg|thumb|px100|Μπιφτέκια από μοσχαρίσιο κιμά]] | [[Image:Βόειο κρέας.jpg|thumb|px100|Μπιφτέκια από μοσχαρίσιο κιμά]] | ||
− | [[Image:Βόειο κρέας II.jpg|thumb|px100| | + | [[Image:Βόειο κρέας II.jpg|thumb|px100|Μοσχαρίσιος κιμάς]] |
Το [[Βόειο κρέας |βοδινό κρέας]] ανήκει στη γενικότερη κατηγορία του κόκκινου κρέατος. Η υπέρμετρη κατανάλωση κόκκινου κρέατος φαίνεται να συσχετίζεται με διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ και καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς και με την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου. | Το [[Βόειο κρέας |βοδινό κρέας]] ανήκει στη γενικότερη κατηγορία του κόκκινου κρέατος. Η υπέρμετρη κατανάλωση κόκκινου κρέατος φαίνεται να συσχετίζεται με διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ και καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς και με την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου. |
Αναθεώρηση της 10:54, 22 Οκτωβρίου 2013
Το βοδινό κρέας ανήκει στη γενικότερη κατηγορία του κόκκινου κρέατος. Η υπέρμετρη κατανάλωση κόκκινου κρέατος φαίνεται να συσχετίζεται με διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ και καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς και με την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου.
Το μοσχάρι όμως αποτελεί σημαντική πηγή ουσιωδών θρεπτικών συστατικών όπως πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας (που περιέχει δηλαδή όλα τα απαραίτητα αμινοξέα που χρειάζεται ο οργανισμός), σιδήρου (Fe), ψευδαργύρου (Zn) και βιταμινών του συμπλέγματος Β (ιδιαίτερα Β1, Β6 και Β12). Οι πρωτεΐνες αποτελούν τα δομικά συστατικά όλων των ιστών, των μορίων μεταφοράς (π.χ. τρανσφερίνη, αλβουμίνη), των ενζύμων, των περισσότερων ορμονών κ.ά.
Αυξημένες πρωτεϊνικές απαιτήσεις παρατηρούνται κατά τη βρεφική, παιδική ηλικία, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και στους ηλικιωμένους. Ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος είναι μικροθρεπτικά συστατικά με ξεχωριστή σημασία για πολλές πληθυσμιακές ομάδες. Η επαρκής πρόσληψη σιδήρου είναι σημαντική για τα βρέφη και τα παιδιά, αλλά και τις γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικία, καθώς καλύπτει τις αυξημένες απαιτήσεις αυτών των ομάδων και προλαμβάνει τη σιδηροπενική αναιμία. Ενώ η επαρκής πρόσληψη ψευδαργύρου είναι σημαντική για την ομαλή ανάπτυξη του οργανισμού και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και ορμονικού συστήματος.
Το μοσχάρι αποτελεί επίσης σημαντική πηγή συζευγμένου λινολεϊκού οξέος (CLA), που φαίνεται να έχει πολλά οφέλη για την υγεία. Ερευνητικά δεδομένα μαρτυρούν ότι το CLA πιθανόν να σχετίζεται με μειωμένη πιθανότητα για την εμφάνιση αρκετών τύπων καρκίνου, ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, μειωμένο σχηματισμό αθηροσκληρυντικής πλάκας κι επομένως μειωμένο κίνδυνο καρδιοπάθειας. Ακόμη, το CLA φαίνεται να βοηθά στην καλύτερη διαχείριση του βάρους και την κατανομή του λίπους, καθώς και στην ομαλοποίηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα (ευγλυκαιμία) και γι’ αυτόν τον λόγο πιθανόν να βοηθά στην πρόληψη για την εμφάνιση διαβήτη.
Συνοψίζοντας, τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο το βοδινό κρέας, όχι μόνο παρέχουν υψηλής ποιότητας εύπεπτη πρωτεΐνη και ενέργεια, αλλά είναι συγχρόνως και μια συμπαγής και αποδοτική πηγή άμεσα διαθέσιμων μικροθρεπτικών συστατικών, με ξεχωριστό ρόλο στην ανάπτυξη σωματική και πνευματική κατά τη βρεφική και παιδική ηλικία, αλλά και τη διατήρηση της υγείας κατά την ενήλικη ζωή και τη βελτίωση αυτής στην τρίτη ηλικία. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι 90 γρ. άπαχου μοσχαριού, αποδίδοντας περίπου 150 kcal, καλύπτει σε ποσοστό των ημερήσιων αναγκών το 48 % σε πρωτεΐνη, το 44% σε βιταμίνη Β12, το 40% σε Σελήνιο (Se), το 36% σε ψευδάργυρο (Zn), το 26% σε νιασίνη, το 19% φώσφορο (Ρ), το 16% σε χολίνη, το 12% σε Σίδηρο (Fe) και το 12% σε ριβοφλαβίνη.
Η αξία ενός τροφίμου όμως θα πρέπει να προσδιορίζεται στο πλαίσιο της συνολικής δίαιτας και των γενικότερων διατροφικών συνηθειών. Στο πλαίσιο αυτό, η κατανάλωση βοδινού κρέατος και των προϊόντων του ως μέρους μιας δίαιτας βασισμένη στις συστάσεις της διατροφικής πυραμίδας, δηλαδή ενταγμένο σ’ ένα φυσιολογικό και ισορροπημένο τρόπο διατροφής με προσοχή στο μέγεθος της μερίδας, αλλά και στον τρόπο μαγειρέματος, σίγουρα μπορεί να ενισχύσει και το θρεπτικό περιεχόμενο, αλλά και την ενεργειακή επάρκεια της διατροφής βελτιώνοντας επομένως την ποιότητά της.