Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πάχυνση χοίρων"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Η πάχυνση των [[χοίροι |χοίρων]] αποβλέπει στην παραγωγή [[Χοιρινό κρέας |σφαγίου]] πλούσιου σε σάρκα και κατά το δυνατόν πτωχού σε λίπος. Διεξάγεται μέχρι βάρους 90-100Κg, για σφάγια όμως που προορίζονται για την αλλαντοποιία και μέχρι βάρους 120Κg. Το οικονομικό όφελος κατά την πάχυνση επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη διάρκεια της πάχυνσης, την εκμετάλλευση του σιτηρεσίου και την ποιότητα του σφαγίου. | + | Η πάχυνση <ref name="Διατροφή"/> των [[χοίροι |χοίρων]] αποβλέπει στην παραγωγή [[Χοιρινό κρέας |σφαγίου]] πλούσιου σε σάρκα και κατά το δυνατόν πτωχού σε λίπος. Διεξάγεται μέχρι βάρους 90-100Κg, για σφάγια όμως που προορίζονται για την αλλαντοποιία και μέχρι βάρους 120Κg. Το οικονομικό όφελος κατά την πάχυνση επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη διάρκεια της πάχυνσης, την εκμετάλλευση του σιτηρεσίου και την ποιότητα του σφαγίου. |
Όταν αυξάνεται ο ρυθμός ανάπτυξης (ΔΒ) λόγω έντασης της [[διατροφή χοίρων |διατροφής]], βραχύνεται η διάρκεια της πάχυνσης και ελαττώνονται για τον λόγο αυτό οι δαπάνες εργατικών και χρήσης των κτιριακών και άλλων εγκαταστάσεων. Όπως όμως προκύπτει από τη διερεύνηση των εξισώσεων (ΣΠ=5,73Β<sup>0,75</sup>-0,1513Β<sup>1,5</sup>+0,11 ΔΒ g.ημ<sup>-1</sup>) και (ΣΛ=2,6454Β+0,2921ΔΒ-141,42 g.ημ<sup>-1</sup>), αυξανόμενου του ρυθμού ανάπτυξης (ΔΒ) και του βάρους (Β) του ζώου, αυξάνεται η εναπόθεση σωματικού λίπους (ΣΛ) περισσότερο εκείνης της πρωτεΐνης (ΣΠ) και διευρύνεται η σχέση ΣΛ:ΣΠ στο σφάγιο. Αυτό έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας του σφαγίου και την αύξηση της κατανάλωσης τροφής ανά μονάδα ΔΒ και τη χειροτέρευση της εκμετάλλευσης του σιτηρεσίου γιατί 1 g ΣΛ απαιτεί περισσότερη ΠΕ από 1 g ΣΠ. | Όταν αυξάνεται ο ρυθμός ανάπτυξης (ΔΒ) λόγω έντασης της [[διατροφή χοίρων |διατροφής]], βραχύνεται η διάρκεια της πάχυνσης και ελαττώνονται για τον λόγο αυτό οι δαπάνες εργατικών και χρήσης των κτιριακών και άλλων εγκαταστάσεων. Όπως όμως προκύπτει από τη διερεύνηση των εξισώσεων (ΣΠ=5,73Β<sup>0,75</sup>-0,1513Β<sup>1,5</sup>+0,11 ΔΒ g.ημ<sup>-1</sup>) και (ΣΛ=2,6454Β+0,2921ΔΒ-141,42 g.ημ<sup>-1</sup>), αυξανόμενου του ρυθμού ανάπτυξης (ΔΒ) και του βάρους (Β) του ζώου, αυξάνεται η εναπόθεση σωματικού λίπους (ΣΛ) περισσότερο εκείνης της πρωτεΐνης (ΣΠ) και διευρύνεται η σχέση ΣΛ:ΣΠ στο σφάγιο. Αυτό έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας του σφαγίου και την αύξηση της κατανάλωσης τροφής ανά μονάδα ΔΒ και τη χειροτέρευση της εκμετάλλευσης του σιτηρεσίου γιατί 1 g ΣΛ απαιτεί περισσότερη ΠΕ από 1 g ΣΠ. | ||
Γραμμή 71: | Γραμμή 71: | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
+ | |||
+ | ==Βιβλιογραφία== | ||
+ | |||
+ | <references> | ||
+ | |||
+ | <ref name="Διατροφή"> "Διατροφή Αγροτικών Ζώων", Γ. Ζέρβα-Π. Καλαϊσκάκη-Κ. Φεγγερού, Εργαστήριο Διατροφής Ζώων, Τμήμα Ζωϊκής Παραγωγής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών</ref> | ||
+ | |||
+ | </references> |
Τελευταία αναθεώρηση της 12:52, 19 Ιουνίου 2015
Η πάχυνση [1] των χοίρων αποβλέπει στην παραγωγή σφαγίου πλούσιου σε σάρκα και κατά το δυνατόν πτωχού σε λίπος. Διεξάγεται μέχρι βάρους 90-100Κg, για σφάγια όμως που προορίζονται για την αλλαντοποιία και μέχρι βάρους 120Κg. Το οικονομικό όφελος κατά την πάχυνση επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη διάρκεια της πάχυνσης, την εκμετάλλευση του σιτηρεσίου και την ποιότητα του σφαγίου.
Όταν αυξάνεται ο ρυθμός ανάπτυξης (ΔΒ) λόγω έντασης της διατροφής, βραχύνεται η διάρκεια της πάχυνσης και ελαττώνονται για τον λόγο αυτό οι δαπάνες εργατικών και χρήσης των κτιριακών και άλλων εγκαταστάσεων. Όπως όμως προκύπτει από τη διερεύνηση των εξισώσεων (ΣΠ=5,73Β0,75-0,1513Β1,5+0,11 ΔΒ g.ημ-1) και (ΣΛ=2,6454Β+0,2921ΔΒ-141,42 g.ημ-1), αυξανόμενου του ρυθμού ανάπτυξης (ΔΒ) και του βάρους (Β) του ζώου, αυξάνεται η εναπόθεση σωματικού λίπους (ΣΛ) περισσότερο εκείνης της πρωτεΐνης (ΣΠ) και διευρύνεται η σχέση ΣΛ:ΣΠ στο σφάγιο. Αυτό έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας του σφαγίου και την αύξηση της κατανάλωσης τροφής ανά μονάδα ΔΒ και τη χειροτέρευση της εκμετάλλευσης του σιτηρεσίου γιατί 1 g ΣΛ απαιτεί περισσότερη ΠΕ από 1 g ΣΠ.
Επειδή η ικανότητα εναπόθεσης πρωτεΐνης είναι γενετικώς προκαθορισμένη ενώ εκείνη του λίπους συμβαδίζει με το επίπεδο διατροφής του ζώου, ο κατάλληλος ρυθμός ανάπτυξης και το ενδεδειγμένο τελικό βάρος της πάχυνσης διαφέρουν στις διάφορες χοιροτροφικές επιχειρήσεις ανάλογα με το εκτρεφόμενο γενετικό υλικό. Συνήθως επιδιώκεται μέσος ρυθμός ανάπτυξης 700 g.ημ-1 και ολοκλήρωση της πάχυνσης (90-100 Κg) σε διάστημα 95-110 ημερών.
Μέσο βάρος ζώου Kg | 30 | 50 | 70 | 90 |
---|---|---|---|---|
Πεπτή ενέργεια MJ.ημ-1 | 19,5 | 25,1 | 29,9 | 34,2 |
Τροφή (13 MJΠΕ.kg-1)kg.ημ-1 | 1,50 | 1,93 | 2,30 | 2,63 |
Πρωτεΐνη g.ημ-1 | 278 | 320 | 339 | 337 |
Πρωτεΐνη g.kg-1 τροφής | 185 | 166 | 147 | 128 |
Λυσίνη g.ημ-1 | 13,9 | 16,0 | 17,0 | 16,9 |
Λυσίνη g.kg-1τροφής | 9,3 | 8,3 | 7,4 | 6,4 |
Σιτηρέσιο:ΠΕ MJ.kg-1 | 13 | 13 | ||
Σιτηρέσιο:ΟΠ g.kg-1 | >160 | >130 | ||
Σιτηρέσιο:Λ g.kg-1 | >8,0 | >6,5 | ||
Αμινοξέα=Λυσίνη:Θρεονίνη:Ισολευκίνη:Μεθειονίνη+Κυστίνη:Τρυπτοφάνη=1:0,6:0,6:0,6:0,2 |
Βιβλιογραφία
- ↑ "Διατροφή Αγροτικών Ζώων", Γ. Ζέρβα-Π. Καλαϊσκάκη-Κ. Φεγγερού, Εργαστήριο Διατροφής Ζώων, Τμήμα Ζωϊκής Παραγωγής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών