Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια στέβιας"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{{top_heading|==}}}Προετοιμασία εδάφους{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Προετοιμασία εδάφους{{{top_heading|==}}} | ||
Η κατεργασία του [[Εδαφοκλιματικές συνθήκες στέβιας|εδάφους]] έχει μεγάλη σημασία στην [[Καλλιέργεια στέβιας|καλλιέργεια στέβιας]]. Το έδαφος που είναι καλά κατεργασμένο, εσωκλείει και διατηρεί την υγρασία. Την άνοιξη, όταν ο καιρός το επιτρέπει και το χωράφι είναι στο ρόγο του, οργώνουμε. Ακολουθούν οι άλλες εργασίες που σκοπό έχουν να ψιλοχωματιστεί το έδαφος και να έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία στο πιάσιμο. Κρίνεται σκόπιμο, ιδιαίτερα σε καλλιέργειες που γίνεται [[Μεταφύτευση στέβιας|μεταφύτευση]], κάθε 3 - 4 χρόνια να γίνεται βαθύ όργωμα έτσι ώστε να σπάει το σκληρό σώμα που δημιουργείται με τα συνήθη οργώματα σε βάθος 20cm. Έτσι δίνουμε τη δυνατότητα στη ρίζα να αναπτυχθεί σε μεγαλύτερο βάθος, να εκμεταλλευτεί καλύτερα τα θρεπτικά συστατικά και την υγρασία με αποτέλεσμα την γρηγορότερη ανάπτυξη των φυτών. Θεωρείται ότι το βαθύ ρίζωμα της στέβια την καθιστά λιγότερο ευάλωτη στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και της δίνει την δυνατότητα να επιζήσει και να ξαναβλαστήσει αρχές Μαρτίου, έτσι ώστε ο παραγωγός θα πάρει και δεύτερη κοψιά, αυξάνοντας το εισόδημά του κατά 20%.<ref name="Οδηγός καλλιέργειας στέβιας"/> | Η κατεργασία του [[Εδαφοκλιματικές συνθήκες στέβιας|εδάφους]] έχει μεγάλη σημασία στην [[Καλλιέργεια στέβιας|καλλιέργεια στέβιας]]. Το έδαφος που είναι καλά κατεργασμένο, εσωκλείει και διατηρεί την υγρασία. Την άνοιξη, όταν ο καιρός το επιτρέπει και το χωράφι είναι στο ρόγο του, οργώνουμε. Ακολουθούν οι άλλες εργασίες που σκοπό έχουν να ψιλοχωματιστεί το έδαφος και να έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία στο πιάσιμο. Κρίνεται σκόπιμο, ιδιαίτερα σε καλλιέργειες που γίνεται [[Μεταφύτευση στέβιας|μεταφύτευση]], κάθε 3 - 4 χρόνια να γίνεται βαθύ όργωμα έτσι ώστε να σπάει το σκληρό σώμα που δημιουργείται με τα συνήθη οργώματα σε βάθος 20cm. Έτσι δίνουμε τη δυνατότητα στη ρίζα να αναπτυχθεί σε μεγαλύτερο βάθος, να εκμεταλλευτεί καλύτερα τα θρεπτικά συστατικά και την υγρασία με αποτέλεσμα την γρηγορότερη ανάπτυξη των φυτών. Θεωρείται ότι το βαθύ ρίζωμα της στέβια την καθιστά λιγότερο ευάλωτη στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και της δίνει την δυνατότητα να επιζήσει και να ξαναβλαστήσει αρχές Μαρτίου, έτσι ώστε ο παραγωγός θα πάρει και δεύτερη κοψιά, αυξάνοντας το εισόδημά του κατά 20%.<ref name="Οδηγός καλλιέργειας στέβιας"/> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | {{{top_heading|==}}}Μεταφύτευση στέβιας{{{top_heading|==}}} | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
{{{top_heading|==}}}Λίπανση{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Λίπανση{{{top_heading|==}}} | ||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 31: | ||
* [[Προετοιμασία εδάφους στέβιας]] | * [[Προετοιμασία εδάφους στέβιας]] | ||
| + | |||
| + | * [[Μεταφύτευση στέβιας]] | ||
* [[Λίπανση στέβιας]] | * [[Λίπανση στέβιας]] | ||
Αναθεώρηση της 14:24, 3 Φεβρουαρίου 2014
Περιεχόμενα
Προετοιμασία εδάφους
Η κατεργασία του εδάφους έχει μεγάλη σημασία στην καλλιέργεια στέβιας. Το έδαφος που είναι καλά κατεργασμένο, εσωκλείει και διατηρεί την υγρασία. Την άνοιξη, όταν ο καιρός το επιτρέπει και το χωράφι είναι στο ρόγο του, οργώνουμε. Ακολουθούν οι άλλες εργασίες που σκοπό έχουν να ψιλοχωματιστεί το έδαφος και να έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία στο πιάσιμο. Κρίνεται σκόπιμο, ιδιαίτερα σε καλλιέργειες που γίνεται μεταφύτευση, κάθε 3 - 4 χρόνια να γίνεται βαθύ όργωμα έτσι ώστε να σπάει το σκληρό σώμα που δημιουργείται με τα συνήθη οργώματα σε βάθος 20cm. Έτσι δίνουμε τη δυνατότητα στη ρίζα να αναπτυχθεί σε μεγαλύτερο βάθος, να εκμεταλλευτεί καλύτερα τα θρεπτικά συστατικά και την υγρασία με αποτέλεσμα την γρηγορότερη ανάπτυξη των φυτών. Θεωρείται ότι το βαθύ ρίζωμα της στέβια την καθιστά λιγότερο ευάλωτη στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και της δίνει την δυνατότητα να επιζήσει και να ξαναβλαστήσει αρχές Μαρτίου, έτσι ώστε ο παραγωγός θα πάρει και δεύτερη κοψιά, αυξάνοντας το εισόδημά του κατά 20%.[1]
Μεταφύτευση στέβιας
Λίπανση
Το φυτό έχει μικρές απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά, παρόλα αυτά όμως θα πρέπει να διενεργείται έλεγχος της σύστασης του εδάφους. Σε πειράματα που έγιναν στο Οντάριο του Καναδά διαπιστώθηκε ότι λίπανση με το λίπασμα 6-24-24 σε ποσότητα 10 kg/στρ πριν από τη μεταφύτευση και με 14Kg/στρ. με ουρία μετά τη μεταφύτευση, είναι ικανοποιητική. Σε πειράματα στη χώρα μας διαπιστώθηκε ότι η στέβια αποδίδει καλύτερα όταν γίνει ενσωμάτωση κοπριάς στο έδαφος πριν από τη μεταφύτευση και λίπανση ανάλογα με τις ανάγκες των κατά τόπους εδαφών. Γενικά το άζωτο είναι το σημαντικότερο θρεπτικό στοιχείο για τη στέβια καθώς σχετίζεται με την ανάπτυξη του φυλλώματός της.[2]
Άρδευση
Στις τροπικές περιοχές η στέβια δεν απαιτεί άρδευση. Όμως σε περιοχές, όπως είναι η Ελλάδα, που το ύψος βροχής δεν φτάνει τα 700mm ανά έτος, απαιτείται άρδευση. Είναι απαραίτητη συχνή και επιφανειακή άρδευση ώστε να επιτυγχάνονται υψηλότερες αποδόσεις. Σε γενικές γραμμές, η άρδευση είναι απαραίτητη όταν οι άκρες των βλαστών αρχίσουν να γέρνουν. Η καταλληλότερη μέθοδος άρδευσης θεωρείται η στάγδην.[2]
Καταπολέμηση ζιζανιών
Τα ζιζάνια ανταγωνίζονται τη στέβια, περιορίζοντας την ανάπτυξη και την στρεμματική απόδοση όχι μόνο του ξηρού προϊόντος αλλά και των γλυκαντικών ουσιών, αλλά δυσχεραίνουν και τη μηχανική συλλογή. Αυτό συμβαίνει, γιατί τα ζιζάνια αναπτύσσονται πιο γρήγορα αφαιρώντας θρεπτικά συστατικά, αέρα, ήλιο και νερό. Για την καταπολέμηση των αγροστώδων (μουχρίτσα, κύπερη, αγριάδα, βέλιουρας) αλλά και των πλατύφυλλων ζιζανίων (βλίτο, αγριοβαμβακιά, λουβουδιά, γλυστρίδα, αγριοντοματιά, κολλιτσίδα) χρησιμοποιούνται προμεταφυτευτικά εδάφους (π.χ pendimethalin, oxadiazon, aclonifen), καθώς και τα ενσωματούμενα προμεταφυτευτικά (trifluramin και ethalflurin).[1]
Συγκομιδή
Γίνεται συγκομιδή είτε ολόκληρου του φυτού είτε των φύλλων μόνο πριν την άνθιση με τα χέρια ή με μηχανικά μέσα. Ο χρόνος της συγκομιδής εξαρτάται από την ποικιλία, το γεωγραφικό πλάτος και την καλλιεργητική περίοδο. Γενικά η συγκομιδή γίνεται το φθινόπωρο, όταν τα φυτά είναι 40-60cm σε ύψος. Η βέλτιστη απόδοση (βιομάζα), καθώς και η καλύτερη ποιότητα και ποσότητα στεβιοσίδης (stevioside) επιτυγχάνονται λίγο πριν από την άνθηση. Έρευνα του 1995 σε περιοχές του Καναδά δείχνει ότι η απόδοση σε δείγμα φύλλων που ελήφθη κατά τη βέλτιστη περίοδο συγκομιδής είχε δυνατότητα απόδοσης 285Kg/στρέμμα σε ξηρά φύλλα. Σε πειράματα που έχουν γίνει στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι η απόδοση σε ξηρά φύλλα μπορεί να φτάσει και τα 500Kg/στρέμμα ενώ σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδία μπορεί να φτάσει και τα 700Kg/στρέμμα ως αρδευόμενη.[2]
