Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Επικονίαση και γονιμοποίηση εσπεριδοειδών"
Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
Τα άνθη των [[εσπεριδοειδή |εσπεριδοειδών]] μπορεί να επικονιαστούν φυσικώς, με την επαφή των ανθήρων με το στίγμα και με τη μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες στο στίγμα, με τον άνεμο και τα [[έντομα]] ([[Θρίπας |θρίπες]], [[μέλισσες]], [[ακάρεα]] κ.ά.). Κυρίως όμως γίνεται με τις μέλισσες. | Τα άνθη των [[εσπεριδοειδή |εσπεριδοειδών]] μπορεί να επικονιαστούν φυσικώς, με την επαφή των ανθήρων με το στίγμα και με τη μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες στο στίγμα, με τον άνεμο και τα [[έντομα]] ([[Θρίπας |θρίπες]], [[μέλισσες]], [[ακάρεα]] κ.ά.). Κυρίως όμως γίνεται με τις μέλισσες. | ||
+ | |||
+ | Σε πολλές [[ποικιλίες εσπεριδοειδών]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια εσπεριδοειδών| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια εσπεριδοειδών| ]] |
Αναθεώρηση της 12:17, 3 Ιουνίου 2014
Επικονίαση είναι η μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες στο στίγμα του ύπερου των ανθέων και γονιμοποίηση η συγχώνευση του σπερματικού πυρήνα, δια της προβολής της γύρης, με τον πυρήνα του ωαρίου. Η φάση της γονιμοποίησης διενεργείται φυσικά μετά τη φάση της επικονίασης και μάλιστα σε διάστημα που κυμαίνεται από 2-28 μέρες.
Η ανάπτυξη του γυρεοσωλήνα επηρεάζεται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος και από γενετικούς παράγοντες (ασυμβίβαστο γύρης), η δε σύντομη φάση της γονιμοποίησης είναι χαρακτηριστικό των εσπεριδοειδών, που καλλιεργούνται κάτω από ευνοϊκές συνθήκες.
Αυτεπικονίαση και σταυρεπικονίαση
Η μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες ενός άνθους στο στίγμα του υπέρου των ανθέων του ίδιου φυτού ή της ίδιας ποικιλίας ονομάζεται αυτεπικονίαση, η δε συγχώνευση του σπερματικού πυρήνα με τον πυρήνα του ωαρίου ονομάζεται αυτογονιμοποίηση, ενώ, όταν πρόκειται για μεταφορά γύρης από τους ανθήρες των ανθέων ενός δένδρου διαφορετικής γενετικής σύστασης, τότε ονομάζεται σταυρεπικονίαση, η δε συγχώνευση του σπερματικού πυρήνα με τον πυρήνα του ωαρίου ονομάζεται σταυρογονιμοποίηση.
Φορείς επικονιάσεως
Τα άνθη των εσπεριδοειδών μπορεί να επικονιαστούν φυσικώς, με την επαφή των ανθήρων με το στίγμα και με τη μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες στο στίγμα, με τον άνεμο και τα έντομα (θρίπες, μέλισσες, ακάρεα κ.ά.). Κυρίως όμως γίνεται με τις μέλισσες.
Σε πολλές ποικιλίες εσπεριδοειδών