Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φροντίδες χοίρων"

Αναθεώρηση της 09:57, 29 Αυγούστου 2014

Το νεαρό χοιρίδιο είναι πολύ ευαίσθητο, δεδομένου ότι έχει μικρά αποθέματα ενέργειας και είναι πολύ μικρό σε μέγεθος. Για τον λόγο αυτό διατρέχει σημαντικούς κινδύνους από διάρροιες, έλλειψη τροφής και πλακώματα από τη μητέρα του. Το φυσιολογικό νεογέννητο χοιρίδιο έχει τρεις βασικές ανάγκες για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί:

• Περιβάλλον ζεστό ^[1] χωρίς ρεύματα αέρα, ώστε να μη σπαταλά την περιορισμένη του ενέργεια,
• Επαρκή και συχνή διατροφή,
• Προστασία από τα πατήματα και πλακώματα της μητέρας του.

Επαρκείς εγκαταστάσεις στο θάλαμο τοκετών

Οι διαθέσιμες εγκαταστάσεις του θαλάμου τοκετών πρέπει να έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά από τα οποία τα πιο σημαντικά είναι:

• Εύκολη πρόσβαση στο πίσω μέρος της χοιρομητέρας ώστε να είναι δυνατή η παροχή βοήθειας στην ίδια και τα χοιρίδια.
• Σχεδίαση του κλωβού τοκετού ώστε να ελέγχεται ο τρόπος που η χοιρομητέρα κάθεται ή ξαπλώνει για την αποφυγή των συνθλήψεων των χοιριδίων.
• Λάμπες υπέρυθρων ακτίνων ή θερμάστρες με φωτεινό οδηγό, τοποθετημένες αρχικά στις δύο πλευρές του κελιού στην περιοχή του μαστού, εκτός εάν η διευθέτηση αυτή προκαλέι περισσότερα πατήματα αφού ορισμένα χοιρίδια ξαπλώνουν πάνω στο μαστό. Κατά τη διάρκεια του τοκετού η μία από τις θερμαντικές πηγές μετακινείται στο πίσω μέρος της μητέρας ώστε να εξασφαλίζονται υψηλές θερμοκρασίες στα χοιρίδια μόλις γεννηθούν.
• Κατάλληλος τύπος δαπέδου κάτω από τις θερμαντικές πηγές ώστε να ελαχιστοποιούνται οι απώλειες θερμότητας από το σώμα των χοιριδίων όταν ξαπλώνουν.
• Κατάλληλος τύπος δαπέδου για τη χοιρομητέρα ώστε αυτή να πατά και να ξαπλώνει άνετα ο οποίος όμως θα εξασφαλίζει την άνετη κίνηση των χοιριδίων και την αποφυγή τραυματισμών στα πόδια τους.
• Στην περίπτωση δαπέδων με δοκίδες πρέπει να τοποθετείται για τις πρώτες 24 ώρες μετά τον τοκετό κάποιου είδους στρωμνής (π.χ. κομμένο χαρτί) κάτω από τους μαστούς και στην περιοχή των χοιριδίων. Με την παροχή στρωμνής μειώνονται σημαντικά οι περιπτώσεις διαρροιών και τραυματισμών των χοιριδίων, όπως και της χοιρομητέρας.

Προσοχή στην αγαλαξία

Πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος αγαλαξίας της χοιρομητέρας:

• Προσεκτική παρατήρηση για μείωση της όρεξης και σκλήρυνση του μαστού της χοιρομητέρας.
• Προσεκτική παρατήρηση των χοιριδίων για ανησυχία και απώλεια βάρους.
• Πιθανή έξοδος υγρών από το αιδοίο της χοιρομητέρας.
• Θερμομέτρηση της χοιρομητέρας δύο φορές την ημέρα για τις 2-3 πρώτες ημέρες ανεξάρτητα απ' το εάν έχει πρόβλημα ή όχι.
• Μόλις διαπιστωθεί αυξημένη θερμοκρασία (πάμω από 4^oC) ή οποιαδήποτε άλλη ένδειξη αγαλαξίας πρέπει να εφαρμόζεται αμέσως η απαραίτητη θεραπεία. Ορισμένες χοιρομητέρες ίσως χρειαστούν χορήγηση ωκυτοκίνης για να "κατεβάσουν" γάλα. Πολλές φορές είναι δυνατό να εφαρμοστεί και θεραπεία ρουτίνας σε όλες τις χοιρομητέρες που γεννούν αν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Βιβλιογραφία

1. ↑ "Φροντίδα της χοιρομητέρας και των χοιριδίων", Προετοιμασία από Peter English και wen McPherson, Παν/μιο Aberdeen, Στέλιος Δεληγεώργης, Γεωπονικό Παν/μιο Αθηνών, Jose Vidal, Inatega SA, Ισπανία.