Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Οξοναιμία των βοοειδών"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Οξαναιμία είναι [[ | + | Οξαναιμία είναι [[ασθένειες βοοειδών |νόσος]] των γαλακτοφόρων [[βοοειδή |αγελάδων]], η οποία συμβαίνει κατά τις πρώτες ημέρες ή πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό. Χαρακτηρίζεται από κετοναιμία, κετονουρία, υπογλυκαιμία, ανορεξία, μείωση της γαλακτοπαραγωγής, υπερδιέγερση ή και αντίθετα λήθαργο και μερικές φορές από αταξικό βάδισμα. Προσβάλλει κατά προτίμηση τις αγελάδες των πιο υψηλών αποδόσεων. Για την αιτιολογία της οξοναιμίας υπάρχουν διάφορες απόψεις. Ορισμένοι αποδίδουν τη νόσο στην έλειψη υδατανθράκων ή μάλλον στις διαταραχές του μεταβολισμού των υδατανθράκων, ενώ άλλοι σε συγγενή ανεπάρκεια των επινεφριδίων. Η οξοναιμία μπορεί να είναι και δευτερογενής (δευτεροπαθής), δηλαδή μπορεί να οφείλεται σε άλλη πάθηση, της οποίας να αποτελεί σύμπτωμα, όπως είναι η μετατόπιση ηνύστρου, η επιλόχεια μητρίτιδα ή ενδομητρίτιδα, η τραυματική γαστρίτιδα, η μαστίτιδα κ.λπ. |
Η άποψη ότι τα αίτια της οξοναιμία βρίσκονται στην έλλειψη υδατανθράκων στηρίζεται στο γεγονός ότι τα μηρυκαστικά εξασφαλίζουν την απαιτούμενη ενέργεια κυρίως από τη μικροβιακή ζύμωση στο πεπτικό τους σύστημα και ιδιαίτερα στη μεγάλη κοιλία των εξής τριών οξέων: οξικού, προπιονικού και βουτυρικού. Από τους υδατάνθρακες της τροφής τους μικρή ποσότητα είναι σε θέση να μεταβολίσουν σε γλυκόζη. Οι γαλακτοφόρες αγελάδες οφείλουν να καλύψουν σε σημαντική ποσότητα τη λακτόζη που εκκρίνουν με το γάλα και γι' αυτό χρειάζονται μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων στο σιτηρέσιό τους, η οποία μερικές φορές δεν αξιοποιείται επαρκώς είτε λόγω πεπτικών διαταραχών (διαταραχές στη μικροβιακή ζύμωση) είτε λόγω διαταραχών του ορμονικού συστήματος. Ο μεταβολισμός των υδατανθράκων γίνεται με την επίδραση των κορτικοειδών ορμονών, που εκκρίνουν τα επινεφρίδια. Η ανεπάρκειά τους έχει ως συνέπεια τη μείωση του μεταβολισμού των υδατανθράκων. | Η άποψη ότι τα αίτια της οξοναιμία βρίσκονται στην έλλειψη υδατανθράκων στηρίζεται στο γεγονός ότι τα μηρυκαστικά εξασφαλίζουν την απαιτούμενη ενέργεια κυρίως από τη μικροβιακή ζύμωση στο πεπτικό τους σύστημα και ιδιαίτερα στη μεγάλη κοιλία των εξής τριών οξέων: οξικού, προπιονικού και βουτυρικού. Από τους υδατάνθρακες της τροφής τους μικρή ποσότητα είναι σε θέση να μεταβολίσουν σε γλυκόζη. Οι γαλακτοφόρες αγελάδες οφείλουν να καλύψουν σε σημαντική ποσότητα τη λακτόζη που εκκρίνουν με το γάλα και γι' αυτό χρειάζονται μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων στο σιτηρέσιό τους, η οποία μερικές φορές δεν αξιοποιείται επαρκώς είτε λόγω πεπτικών διαταραχών (διαταραχές στη μικροβιακή ζύμωση) είτε λόγω διαταραχών του ορμονικού συστήματος. Ο μεταβολισμός των υδατανθράκων γίνεται με την επίδραση των κορτικοειδών ορμονών, που εκκρίνουν τα επινεφρίδια. Η ανεπάρκειά τους έχει ως συνέπεια τη μείωση του μεταβολισμού των υδατανθράκων. | ||
Οι διάφορες δυσμενείς επιδράσεις (stress) συμμετέχουν οπωσδήποτε στην αιτιολογία της οξοναιμίας, γιατί επηρεάζουν τη λειτουργία των επινεφριδίων, καθώς επίσης και κληρονομικοί παράγοντες. Σε αγελάδες με συγγένεια μεταξύ τους είναι συχνή η εμφάνιση της οξοναιμίας. Τα ευνοϊκά αποτελέσματα της αντιμετώπισης της οξοναιμίας με τη χορήγηση κορτικοειδών ορμονών δείχνουν ότι πρέπει να παίζει ρόλο η ανεπάρκεια των επινεφριδίων στην αιτιολογία της. | Οι διάφορες δυσμενείς επιδράσεις (stress) συμμετέχουν οπωσδήποτε στην αιτιολογία της οξοναιμίας, γιατί επηρεάζουν τη λειτουργία των επινεφριδίων, καθώς επίσης και κληρονομικοί παράγοντες. Σε αγελάδες με συγγένεια μεταξύ τους είναι συχνή η εμφάνιση της οξοναιμίας. Τα ευνοϊκά αποτελέσματα της αντιμετώπισης της οξοναιμίας με τη χορήγηση κορτικοειδών ορμονών δείχνουν ότι πρέπει να παίζει ρόλο η ανεπάρκεια των επινεφριδίων στην αιτιολογία της. | ||
| + | |||
| + | Η οξοναιμία εμφανίζεται σε γαλακτοφόρες αγελάδες συνήθως πολύ υψηλών αποδόσεων κατά τις πρώτες ημέρες ή πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό. | ||
[[είναι ασθένεια του ζώου::Βοοειδή| ]] | [[είναι ασθένεια του ζώου::Βοοειδή| ]] | ||
Αναθεώρηση της 07:03, 2 Σεπτεμβρίου 2014
Οξαναιμία είναι νόσος των γαλακτοφόρων αγελάδων, η οποία συμβαίνει κατά τις πρώτες ημέρες ή πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό. Χαρακτηρίζεται από κετοναιμία, κετονουρία, υπογλυκαιμία, ανορεξία, μείωση της γαλακτοπαραγωγής, υπερδιέγερση ή και αντίθετα λήθαργο και μερικές φορές από αταξικό βάδισμα. Προσβάλλει κατά προτίμηση τις αγελάδες των πιο υψηλών αποδόσεων. Για την αιτιολογία της οξοναιμίας υπάρχουν διάφορες απόψεις. Ορισμένοι αποδίδουν τη νόσο στην έλειψη υδατανθράκων ή μάλλον στις διαταραχές του μεταβολισμού των υδατανθράκων, ενώ άλλοι σε συγγενή ανεπάρκεια των επινεφριδίων. Η οξοναιμία μπορεί να είναι και δευτερογενής (δευτεροπαθής), δηλαδή μπορεί να οφείλεται σε άλλη πάθηση, της οποίας να αποτελεί σύμπτωμα, όπως είναι η μετατόπιση ηνύστρου, η επιλόχεια μητρίτιδα ή ενδομητρίτιδα, η τραυματική γαστρίτιδα, η μαστίτιδα κ.λπ.
Η άποψη ότι τα αίτια της οξοναιμία βρίσκονται στην έλλειψη υδατανθράκων στηρίζεται στο γεγονός ότι τα μηρυκαστικά εξασφαλίζουν την απαιτούμενη ενέργεια κυρίως από τη μικροβιακή ζύμωση στο πεπτικό τους σύστημα και ιδιαίτερα στη μεγάλη κοιλία των εξής τριών οξέων: οξικού, προπιονικού και βουτυρικού. Από τους υδατάνθρακες της τροφής τους μικρή ποσότητα είναι σε θέση να μεταβολίσουν σε γλυκόζη. Οι γαλακτοφόρες αγελάδες οφείλουν να καλύψουν σε σημαντική ποσότητα τη λακτόζη που εκκρίνουν με το γάλα και γι' αυτό χρειάζονται μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων στο σιτηρέσιό τους, η οποία μερικές φορές δεν αξιοποιείται επαρκώς είτε λόγω πεπτικών διαταραχών (διαταραχές στη μικροβιακή ζύμωση) είτε λόγω διαταραχών του ορμονικού συστήματος. Ο μεταβολισμός των υδατανθράκων γίνεται με την επίδραση των κορτικοειδών ορμονών, που εκκρίνουν τα επινεφρίδια. Η ανεπάρκειά τους έχει ως συνέπεια τη μείωση του μεταβολισμού των υδατανθράκων.
Οι διάφορες δυσμενείς επιδράσεις (stress) συμμετέχουν οπωσδήποτε στην αιτιολογία της οξοναιμίας, γιατί επηρεάζουν τη λειτουργία των επινεφριδίων, καθώς επίσης και κληρονομικοί παράγοντες. Σε αγελάδες με συγγένεια μεταξύ τους είναι συχνή η εμφάνιση της οξοναιμίας. Τα ευνοϊκά αποτελέσματα της αντιμετώπισης της οξοναιμίας με τη χορήγηση κορτικοειδών ορμονών δείχνουν ότι πρέπει να παίζει ρόλο η ανεπάρκεια των επινεφριδίων στην αιτιολογία της.
Η οξοναιμία εμφανίζεται σε γαλακτοφόρες αγελάδες συνήθως πολύ υψηλών αποδόσεων κατά τις πρώτες ημέρες ή πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό.
