Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εμπλουτισμός του εδάφους με οργανική ουσία"

Αναθεώρηση της 09:58, 17 Δεκεμβρίου 2014

Τα περισσότερα ασβεστούχα εδάφη είναι πτωχά σε οργανική ουσία. Η οργανική ουσία ενεργεί ως ρυθμιστικός παράγων τόσο της διαθεσιμότητας των θρεπτικών όσο και των φυσικών συνθηκών που επικρατούν στα εδάφη αυτά. Η αύξηση του επιπέδου της στο έδαφος είναι γενικά ανέφικτη από πρακτική πλευρά. Ωστόσο όμως μπορεί να επιτευχθεί η διατήρηση της σ' ένα ικανοποιητικό επίπεδο με την αντικατάσταση της κατ' έτος οξειδούμενης ποσότητας της οργανικής ουσίας. Εάν π.χ. η οργανική ουσία του εδάφους είναι 1,8% και η μηχανική σύστσαση CL με ΦΕΒ= 1,35 g/cm^3. Δεχόμαστε ότι από την ποσότητα των φυτικών υπολειμμάτων που ενσωματώνεται στο έδαφος περίπου τα 2/3 χάνονται ως CO2 και το υπόλοιπο 1/3 μετατρέπεται σε οργανική ουσία. Άρα συνολικά θα πρέπει να ενσωματωθούν 352,3 kg/στρ./έτος από τη χουμοποίηση της ποσότητας αυτής θα προκύψει η ποσότητα των 52,86kg οργ. C/στρ., με συνέπεια να διατηρείται η οργανική ουσία του εδάφους αυτού στο 1,8%, ποσοστό που κρίνεται πολύ ικανοποιτικό για ασβεστούχο έδαφος. Βέβαια, το πλέον επιθυμητό οργανικό υλικό για ενσωμάτωση στα ασβεστούχα εδάφη είναι η ζωική κοπριά. Όμως αυτή δεν είναι πάντοντε διαθέσιμη. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η ενσωμάτωση φυτικών υπολειμμάτων ενέχει πολλές φορές και τον κίνδυνο της παραγωγής τοξικών ουσιών, κατά τα πρώτα στάδια της διάσπασης τους, που μπορεί να δράσουν δυσμενώς στις καλλιέργειες. Επίσης, εάν η αναλογία C/Ν είναι πολύ υψηλή, μπορεί να δεσμευτούν μεγάλες ποσότητες του ανόργανου αζώτου του εδάφους, το οποίο αργότερα θα αποδεσμευθεί. Γενικά, η χρήση οργανικών υλικών μπορεί να αμβλύνει σημαντικά τις δυσμενείς φυσικές ιδιότητες των ασβεστούχων, όπως π.χ. τη δημιουργία της επιφανειακής κρούστας ή τη βελτίωση της δομής του υπεδάφους για την αποτελεσματικότερη ανάπτυξη του ρυζικού συστήματος των φυτών.