Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ψευδοπανώλη"
Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
Τέλος στον σύνδεσμο που ακολουθεί (με τίτλο <font color="black">Ψευδοπανώλη</font>) παρατίθεται το ΦΕΚ με τη θέσπιση μέτρων για την καταπολέμηση της ψευδοπανώλης των πτηνών σε συμμόρφωση προς την οδηγία 92/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου. [{{#show: Ιστοσελίδα ΥΠΑΑΤ/Πτηνά/Ψευδοπανώλη| ?has link}} Ψευδοπανώλη] | Τέλος στον σύνδεσμο που ακολουθεί (με τίτλο <font color="black">Ψευδοπανώλη</font>) παρατίθεται το ΦΕΚ με τη θέσπιση μέτρων για την καταπολέμηση της ψευδοπανώλης των πτηνών σε συμμόρφωση προς την οδηγία 92/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου. [{{#show: Ιστοσελίδα ΥΠΑΑΤ/Πτηνά/Ψευδοπανώλη| ?has link}} Ψευδοπανώλη] | ||
− | <ref name="Ψευδοπανώλη II"> | + | <ref name="Ψευδοπανώλη II"/> |
[[είναι ασθένεια του ζώου::Όρνιθες| ]] | [[είναι ασθένεια του ζώου::Όρνιθες| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 09:57, 22 Ιουνίου 2015
Η ψευδοπανώλης των πτηνών είναι γνωστή και ως "ασθένεια του Νιούκαστλ". Όταν λέμε "ψευδοπανώλη των πτηνών" εννοούμε την οξεία ίωση των πτηνών, ταχύτατης εξάπλωσης, χαρακτηριζόμενη από νευρικά και αναπνευστικά συμπτώματα.
Αυτή η αρρώστια [1] "χτυπάει" μαζικά τα πτηνά, έχει μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για πτηνά νεαρής ηλικίας. Αφορά περιστέρια, κοτόπουλα, φασιανούς, γαλοπούλες, περδίκια, πάπιες, κλπ. Η ψευδοπανώλη μεταδίδεται στον άνθρωπο από κατανάλωση μολυσμένου νερού, αυγών ή κρέατος, με επαφή φτερών κλπ. Η ασθένεια αυτή δεν είναι θανατηφόρα για τον άνθρωπο, όμως με αυτή την άποψη δεν συμφωνούν οι Κτηνίατροι. Το μικρόβιο που προκαλεί αυτή την ασθένεια μπορεί να επιβιώσει σε θερμοκρασίες ψύξης από 6-8 μήνες, ενώ σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος για 1-2 χρόνια. Η τελευταία φορά που εκδηλώθηκε η ασθένεια της ψευδοπανώλης ήταν το 1977 στην Κύπρο, όπου είχε αντιμετωπιστεί με προσπάθεια των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών (εμβολιασμός πτηνών). Επιπλέον, το 1992 η ίδια ασθένεια εντοπίστηκε στο Δημόσιο Κήπο δίπλα από τη Βουλή, αλλά τότε περιορίστηκε μόνο εκεί.Η ψευδοπανώλη ανακαλύφθηκε στις Ανατολικές Ινδίες το 1926, αλλά ονομάζεται κατόπιν Νιουκάστλ-απόν-Τάιν, Αγγλία, όπου ανακαλύφθηκε πάλι ένα έτος αργότερα το 1927.
Ο αιτιώδης παράγοντας, είναι ο Ιός ψευδοπανωλών (NDV). Η μετάδοση εμφανίζεται από την έκθεση στα περιττώματα από τα μολυσμένα πουλιά, και μέσω της επαφής με τη μολυσμένη τροφή, το νερό, τον εξοπλισμό και τον ιματισμό.
Η έκθεση των ανθρώπων στα μολυσμένα πουλιά (παραδείγματος χάριν στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας πουλερικών) μπορεί να προκαλέσει ήπια επιπεφυκίτιδα και γρίπη, αλλά ο NDV δεν θέτει κανέναν κίνδυνο στην ανθρώπινη υγεία.
Τέλος στον σύνδεσμο που ακολουθεί (με τίτλο Ψευδοπανώλη) παρατίθεται το ΦΕΚ με τη θέσπιση μέτρων για την καταπολέμηση της ψευδοπανώλης των πτηνών σε συμμόρφωση προς την οδηγία 92/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου. Ψευδοπανώλη
Βιβλιογραφία
- ↑ Ιστοσελίδα Canarybreeder, Ψευδοπανώλη των πτηνών
- ↑ Ψευδοπανώλη (Newcastle Disease), Δρ. Ευτυχία Ξυλούρη-Φραγκιαδάκη, Κτηνίατρος-Υγιεινολόγος. Αναπλ. Καθηγήτρια Υγιεινής Αγρ. Ζώων, Τμήμα Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής και Υδατοκαλλιεργειών, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών