Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χλωροπλάστες"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Οργανίδια στα οποία εντοπίζονται οι χρωστικές ουσίες που συμμετέχουν στη λειτουργία της φωτοσύνθεσης. Οι χλωροπλάστες έχουν συνήθως φακοειδές σχήμα. Οι διαστάσεις της μεγαλύτερης και της μικρότερης διαμέτρου τους είναι περίπου 4-6μm και 3-4μm αντίστοιχα.Ο αριθμός των χλωροπλαστών ενός κυττάρου ποικίλει σημαντικά. Για παράδειγμα, κύτταρα από το μεσόφυλλο περιέχουν περίπου 50 χλωροπλάστες ενώ τα στοματικά κύτταρα λιγότερους από 10. | Οργανίδια στα οποία εντοπίζονται οι χρωστικές ουσίες που συμμετέχουν στη λειτουργία της φωτοσύνθεσης. Οι χλωροπλάστες έχουν συνήθως φακοειδές σχήμα. Οι διαστάσεις της μεγαλύτερης και της μικρότερης διαμέτρου τους είναι περίπου 4-6μm και 3-4μm αντίστοιχα.Ο αριθμός των χλωροπλαστών ενός κυττάρου ποικίλει σημαντικά. Για παράδειγμα, κύτταρα από το μεσόφυλλο περιέχουν περίπου 50 χλωροπλάστες ενώ τα στοματικά κύτταρα λιγότερους από 10. | ||
| − | Η κατασκευή του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου συνέβαλε σημαντικά στην περιγραφή της λεπτής δομής των χλωροπλαστών. Οι χλωροπλάστες διαχωρίζονται από το εξωτερικό τους περιβάλλον με μία διπλή μεμβράνη. Στο εσωτερικό των χλωροπλαστών διακρίνεται το στρώμα (θεμέλα ουσία) και πολυάριθμες μεμβρανικές δομές, τα θυλακοειδή, που ομαδοποιούνται σχηματίζοντας τα grana. Τα θυλακοειδή των grana είναι επίπεδοι στρογγυλεμένοι σχηματισμοί και ο αριθμός τους σε ένα granum κυμαίνεται από 2 έως 100. Ένας χλωροπλάστης μπορεί να περιέχει 40-60 grana.<ref name=" | + | Η κατασκευή του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου συνέβαλε σημαντικά στην περιγραφή της λεπτής δομής των χλωροπλαστών. Οι χλωροπλάστες διαχωρίζονται από το εξωτερικό τους περιβάλλον με μία διπλή μεμβράνη. Στο εσωτερικό των χλωροπλαστών διακρίνεται το στρώμα (θεμέλα ουσία) και πολυάριθμες μεμβρανικές δομές, τα θυλακοειδή, που ομαδοποιούνται σχηματίζοντας τα grana. Τα θυλακοειδή των grana είναι επίπεδοι στρογγυλεμένοι σχηματισμοί και ο αριθμός τους σε ένα granum κυμαίνεται από 2 έως 100. Ένας χλωροπλάστης μπορεί να περιέχει 40-60 grana.<ref name="Χλωροπλάστες2"/> |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
<references> | <references> | ||
<ref name="Χλωροπλάστες"> Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, Αθήνα 2003.</ref> | <ref name="Χλωροπλάστες"> Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, Αθήνα 2003.</ref> | ||
| − | <ref name=" | + | <ref name="Χλωροπλάστες2"> [{{#show:Ιστοσελίδα ΚΠΕΚαστοριάς/ΟΡΓΑΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΦΥΤΙΚΟΥ ΚΥΤΤΑΡΟΥ| ?has link}} Χλωροπλάστες], από το ΚΠΕ Καστοριάς.</ref> |
</references> | </references> | ||
Αναθεώρηση της 13:38, 12 Νοεμβρίου 2015
Οργανίδια που περιέχουν χλωροφύλλη και βρίσκονται σε μεγάλους αριθμούς σ’ εκείνα τα φυτικά κύτταρα, που επιτελούν τη φωτοσύνθεση. Έχουν τυπικά σχήμα φακού και αποτελούνται από σωρούς μεμβρανών εγκλεισμένους σε ζελατινοειδές στρώμα.[1]
Οργανίδια στα οποία εντοπίζονται οι χρωστικές ουσίες που συμμετέχουν στη λειτουργία της φωτοσύνθεσης. Οι χλωροπλάστες έχουν συνήθως φακοειδές σχήμα. Οι διαστάσεις της μεγαλύτερης και της μικρότερης διαμέτρου τους είναι περίπου 4-6μm και 3-4μm αντίστοιχα.Ο αριθμός των χλωροπλαστών ενός κυττάρου ποικίλει σημαντικά. Για παράδειγμα, κύτταρα από το μεσόφυλλο περιέχουν περίπου 50 χλωροπλάστες ενώ τα στοματικά κύτταρα λιγότερους από 10.
Η κατασκευή του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου συνέβαλε σημαντικά στην περιγραφή της λεπτής δομής των χλωροπλαστών. Οι χλωροπλάστες διαχωρίζονται από το εξωτερικό τους περιβάλλον με μία διπλή μεμβράνη. Στο εσωτερικό των χλωροπλαστών διακρίνεται το στρώμα (θεμέλα ουσία) και πολυάριθμες μεμβρανικές δομές, τα θυλακοειδή, που ομαδοποιούνται σχηματίζοντας τα grana. Τα θυλακοειδή των grana είναι επίπεδοι στρογγυλεμένοι σχηματισμοί και ο αριθμός τους σε ένα granum κυμαίνεται από 2 έως 100. Ένας χλωροπλάστης μπορεί να περιέχει 40-60 grana.[2]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, Αθήνα 2003.
- ↑ Χλωροπλάστες, από το ΚΠΕ Καστοριάς.
