Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Προσαρμοστικότητα - Περιβαλλοντικές απαιτήσεις Μίσχανθου"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Κλίμα | Κλίμα | ||
Ο παράγοντας θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης είναι εκείνος που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στις αποδόσεις του μίσχανθου. Είναι φυτό των θερμών κλιμάτων και γι' αυτό είναι πιο παραγωγικός σε περιοχές υψηλών θερμοκρασιών και μικρών φωτοπεριόδων. Αν και το φυτό προτιμά θερμά κλίματα , εντούτοις μπορεί να αναπτυχθεί με πολύ καλά αποτελέσματα σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι τα άριστα επίπεδα θερμοκρασιών για την ανάπτυξη του μίσχανθου δεν έχουν ακόμη προσδιορισθεί, φαίνεται ότι εκείνα που ισχύουν για τον αραβόσιτο είναι τα πιο κατάλληλα και για το μίσχανθο. | Ο παράγοντας θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης είναι εκείνος που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στις αποδόσεις του μίσχανθου. Είναι φυτό των θερμών κλιμάτων και γι' αυτό είναι πιο παραγωγικός σε περιοχές υψηλών θερμοκρασιών και μικρών φωτοπεριόδων. Αν και το φυτό προτιμά θερμά κλίματα , εντούτοις μπορεί να αναπτυχθεί με πολύ καλά αποτελέσματα σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι τα άριστα επίπεδα θερμοκρασιών για την ανάπτυξη του μίσχανθου δεν έχουν ακόμη προσδιορισθεί, φαίνεται ότι εκείνα που ισχύουν για τον αραβόσιτο είναι τα πιο κατάλληλα και για το μίσχανθο. | ||
| − | Ο μίσχανθος έχει εγκλιματιστεί σε περιοχές της γης που έχουν μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα. Η προσαρμοστικότητα αυτή έχει οδηγήσει το φυτό στην ανάπτυξη χαρακτηριστικών που το κάνουν ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες. Σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από -5<sup>0</sup>C, οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα καταστρέφονται, τα ριζώματα όμως του φυτού αντέχουν και σε θερμοκρασίες -40<sup>0</sup>C (Καναδάς). Οι πρώτοι παγετοί του φθινοπώρου ή του χειμώνα πιστεύεται ότι σηματοδοτούν το τέλος της περιόδου ανάπτυξης του μίσχανθου, όπως περίπου συμβαίνει και στον αραβόσιτο. Είναι ακριβώς η περίοδος κατά την οποία αρχίζει η γήρανση του υπέργειου μέρους του φυτού, τα θρεπτικά συστατικά μεταναστεύουν στα ριζώματα και το φυτό αρχίζει να ξεραίνεται. Οι άνεμοι τέλος, φαίνεται να | + | Ο μίσχανθος έχει εγκλιματιστεί σε περιοχές της γης που έχουν μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα. Η προσαρμοστικότητα αυτή έχει οδηγήσει το φυτό στην ανάπτυξη χαρακτηριστικών που το κάνουν ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες. Σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από -5<sup>0</sup>C, οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα καταστρέφονται, τα ριζώματα όμως του φυτού αντέχουν και σε θερμοκρασίες -40<sup>0</sup>C (Καναδάς). Οι πρώτοι παγετοί του φθινοπώρου ή του χειμώνα πιστεύεται ότι σηματοδοτούν το τέλος της περιόδου ανάπτυξης του μίσχανθου, όπως περίπου συμβαίνει και στον αραβόσιτο. Είναι ακριβώς η περίοδος κατά την οποία αρχίζει η γήρανση του υπέργειου μέρους του φυτού, τα θρεπτικά συστατικά μεταναστεύουν στα ριζώματα και το φυτό αρχίζει να ξεραίνεται. Οι άνεμοι τέλος, φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της καλλιέργειας του μίσχανθου. Ισχυροί άνεμοι, πριν από τον πλήρη σχηματισμό των στελεχών, οδηγούν σε πλάγιασμα του φυτού ή καταστροφή των φύλλων. |
| + | |||
| + | Έδαφος | ||
| + | Ο μίσχανθος δεν είναι φυτό απαιτητικό σε έδαφος, γεγονός που αποδεικνύεται από την ικανότητα του να αναπτύσσεται σε πολλούς τύπους εδαφών. Στη Δανία π.χ. καλύτερα εδάφη για την καλλιέργεια του μίσχανθου θεωρήθηκαν τα αμμώδη και αμμοπηλώδη, με περιεκτικότητα σε άργιλο μεγαλύτερη από 10%. | ||
Αναθεώρηση της 14:27, 23 Νοεμβρίου 2015
Ο μίσχανθος κατάγεται από περιοχές της νοτιανατολικής Ασίας. Στην Ευρώπη πρωτοκαλλιεργήθηκε ως καλλωπιστικό φυτό. Η προσαρμοστικότητα του είναι ευρεία και αξιοσημείωτη.
Κλίμα Ο παράγοντας θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης είναι εκείνος που παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στις αποδόσεις του μίσχανθου. Είναι φυτό των θερμών κλιμάτων και γι' αυτό είναι πιο παραγωγικός σε περιοχές υψηλών θερμοκρασιών και μικρών φωτοπεριόδων. Αν και το φυτό προτιμά θερμά κλίματα , εντούτοις μπορεί να αναπτυχθεί με πολύ καλά αποτελέσματα σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι τα άριστα επίπεδα θερμοκρασιών για την ανάπτυξη του μίσχανθου δεν έχουν ακόμη προσδιορισθεί, φαίνεται ότι εκείνα που ισχύουν για τον αραβόσιτο είναι τα πιο κατάλληλα και για το μίσχανθο. Ο μίσχανθος έχει εγκλιματιστεί σε περιοχές της γης που έχουν μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα. Η προσαρμοστικότητα αυτή έχει οδηγήσει το φυτό στην ανάπτυξη χαρακτηριστικών που το κάνουν ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες. Σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από -50C, οι νεαροί βλαστοί και τα φύλλα καταστρέφονται, τα ριζώματα όμως του φυτού αντέχουν και σε θερμοκρασίες -400C (Καναδάς). Οι πρώτοι παγετοί του φθινοπώρου ή του χειμώνα πιστεύεται ότι σηματοδοτούν το τέλος της περιόδου ανάπτυξης του μίσχανθου, όπως περίπου συμβαίνει και στον αραβόσιτο. Είναι ακριβώς η περίοδος κατά την οποία αρχίζει η γήρανση του υπέργειου μέρους του φυτού, τα θρεπτικά συστατικά μεταναστεύουν στα ριζώματα και το φυτό αρχίζει να ξεραίνεται. Οι άνεμοι τέλος, φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της καλλιέργειας του μίσχανθου. Ισχυροί άνεμοι, πριν από τον πλήρη σχηματισμό των στελεχών, οδηγούν σε πλάγιασμα του φυτού ή καταστροφή των φύλλων.
Έδαφος Ο μίσχανθος δεν είναι φυτό απαιτητικό σε έδαφος, γεγονός που αποδεικνύεται από την ικανότητα του να αναπτύσσεται σε πολλούς τύπους εδαφών. Στη Δανία π.χ. καλύτερα εδάφη για την καλλιέργεια του μίσχανθου θεωρήθηκαν τα αμμώδη και αμμοπηλώδη, με περιεκτικότητα σε άργιλο μεγαλύτερη από 10%.
Βιβλιογραφία
- ↑ Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
