Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια αζαλέας ξήρανση οφθαλμών και κλαδίσκων"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η ξήρανση των οφθαλμών και κλαδίσκων (Bud and twig blight, Twig blight and bud blast) της αζαλέας οφείλεται στο μύκητα Pycnostysanus azaleae (Peck) Ε.W. Mason = Periconia azaleae Peck, Briosia azaleae (Peck) Dearn., Sporocybe azaleae (Peck) Sacc.,(Mitosporic fungi). Είναι μια ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στην καλλιέργεια μέχρι (90% των ανθέων). Προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική, αλλά έχει εξαπλωθεί και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου είναι κοινή (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία). Πρόσφατα διαπιστώθηκε και στην Ιταλία. | + | Η ξήρανση των οφθαλμών και κλαδίσκων (Bud and twig blight, Twig blight and bud blast) του [[κατάλογος φυτών |φυτού]] της αζαλέας οφείλεται στο [[μύκητες |μύκητα]] Pycnostysanus azaleae (Peck) Ε.W. Mason = Periconia azaleae Peck, Briosia azaleae (Peck) Dearn., Sporocybe azaleae (Peck) Sacc.,(Mitosporic fungi). Είναι μια ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στην καλλιέργεια μέχρι (90% των ανθέων). Προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική, αλλά έχει εξαπλωθεί και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου είναι κοινή (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία). Πρόσφατα διαπιστώθηκε και στην Ιταλία. |
| − | + | ||
| + | Τα συνήθη συμπτώματα της ασθένειας είναι νεκροί κλαδίσκοι με μικρούς αποξηραμένους οφθαλμούς που περιβάλλονται από αργυρόγκριζους χιτώνες. Οι οφθαλμοί μολύνονται το φθινόπωρο αποκτούν χρώμα ασημένιο γκρίζο, νεκρώνονται και δεν εκπτύσσονται. Οι χαρακτηριστικές καρποφορίες του παθογόνου που είναι τα κορέμια (καρποφορία αγενών σπορίων που συνίσταται από δέσμη κονιδιοφόρων που μοιάζει με σκούπα), σχηματίζονται στην επιφάνεια των ξηρών κλαδίσκων και ανθοφόρων οφθαλμών την επόμενη περίοδο και έχουν χρώμα μαύρο και διαστάσεις 2mm ύψος και 0,5mm πλάτος. Ο φυλλοτέττιγας Graphocephala coccinea εναποθέτει τα αυγά του σε σχισμές στους ανθοφόρους οφθαλμούς και διευκολύνει την είσοδο του παθογόνου και πιθανώς ενεργεί και ως φορέας του μύκητα. Τα σπόρια του παθογόνου διασπείρονται με τη βροχή και με τα [[έντομα]]. | ||
| + | Εναντίον της ασθένειας συνιστάται η αφαίρεση και καταστροφή των προσβεβλημένων κλαδίσκων και ο ψεκασμός των φυτών με μυκητοκτόνα. <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | |||
<references> | <references> | ||
| + | |||
<ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"> Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών, του Ομότιμου Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ.Γ.Παναγόπουλου, Αθήνα 2003.</ref> | <ref name="Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών"> Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών, του Ομότιμου Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ.Γ.Παναγόπουλου, Αθήνα 2003.</ref> | ||
| − | |||
| + | </references> | ||
[[είναι ασθένεια της::Αζαλέα| ]] | [[είναι ασθένεια της::Αζαλέα| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:09, 7 Απριλίου 2016
Η ξήρανση των οφθαλμών και κλαδίσκων (Bud and twig blight, Twig blight and bud blast) του φυτού της αζαλέας οφείλεται στο μύκητα Pycnostysanus azaleae (Peck) Ε.W. Mason = Periconia azaleae Peck, Briosia azaleae (Peck) Dearn., Sporocybe azaleae (Peck) Sacc.,(Mitosporic fungi). Είναι μια ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στην καλλιέργεια μέχρι (90% των ανθέων). Προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική, αλλά έχει εξαπλωθεί και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου είναι κοινή (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία). Πρόσφατα διαπιστώθηκε και στην Ιταλία.
Τα συνήθη συμπτώματα της ασθένειας είναι νεκροί κλαδίσκοι με μικρούς αποξηραμένους οφθαλμούς που περιβάλλονται από αργυρόγκριζους χιτώνες. Οι οφθαλμοί μολύνονται το φθινόπωρο αποκτούν χρώμα ασημένιο γκρίζο, νεκρώνονται και δεν εκπτύσσονται. Οι χαρακτηριστικές καρποφορίες του παθογόνου που είναι τα κορέμια (καρποφορία αγενών σπορίων που συνίσταται από δέσμη κονιδιοφόρων που μοιάζει με σκούπα), σχηματίζονται στην επιφάνεια των ξηρών κλαδίσκων και ανθοφόρων οφθαλμών την επόμενη περίοδο και έχουν χρώμα μαύρο και διαστάσεις 2mm ύψος και 0,5mm πλάτος. Ο φυλλοτέττιγας Graphocephala coccinea εναποθέτει τα αυγά του σε σχισμές στους ανθοφόρους οφθαλμούς και διευκολύνει την είσοδο του παθογόνου και πιθανώς ενεργεί και ως φορέας του μύκητα. Τα σπόρια του παθογόνου διασπείρονται με τη βροχή και με τα έντομα.
Εναντίον της ασθένειας συνιστάται η αφαίρεση και καταστροφή των προσβεβλημένων κλαδίσκων και ο ψεκασμός των φυτών με μυκητοκτόνα. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών, του Ομότιμου Καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ.Γ.Παναγόπουλου, Αθήνα 2003.
