Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός τριανταφυλλιάς θρίπας"
Από GAIApedia
| Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
* Προσθήκη σε 1 λίτρο νερό ενός [[Καπνός προϊόν|τσιγάρου]] ή λίγα αποτσίγαρα για 24 ώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα διάλυμα καπνού· αρκετά επικίνδυνο μείγμα, το οποίο και χρησιμοποιείται πάντοτε αραιωμένο και εφόσον δεν φυσά δυνατός άνεμος. | * Προσθήκη σε 1 λίτρο νερό ενός [[Καπνός προϊόν|τσιγάρου]] ή λίγα αποτσίγαρα για 24 ώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα διάλυμα καπνού· αρκετά επικίνδυνο μείγμα, το οποίο και χρησιμοποιείται πάντοτε αραιωμένο και εφόσον δεν φυσά δυνατός άνεμος. | ||
| − | * Επιπλέον, η πλήρης απομάκρυνση των παλιών, ξερών λουλουδιών, το έγκαιρο ξερίζωμα των | + | * Επιπλέον, η πλήρης απομάκρυνση των παλιών, ξερών λουλουδιών, το έγκαιρο ξερίζωμα των ζιζανίων, τα τακτικά ξεβοτανίσματα και η αποφυγή παροχής νερού και [[Λιπασματολογία|λιπάσματος]] στα ζιζάνια , αποτελούν μερικούς ακόμα τρόπους αντιμετώπισης, που σχετίζονται με τον κύκλο ζωής, του [[Θρίπας|εντόμου]]. |
* Ο κηπουρός καλλιεργητής θα μπορούσε ωστόσο και είτε να προσελκύσει, είτε να αγοράσει έντομα, τα οποία και εχθρεύονται τους θρίπες. Οι διώκτες Aelothrips Intermedius, Aelothrips Fasciatus και Aelothrips Tenuicornis, τα αρπακτικά Orius Laeviagatus, Orius Albidipennis και Orius Majusculus, καθώς και τα ακάρεα, Neoseiulus Cucumeris και Neoseiulus Barkeri, είναι μερικά από αυτά. Βεβαίως όμως, η προσεκτική τους μελέτη θα αποκαλύψει την καταλληλότητα τους σε εξωτερικούς χώρους ή σε θερμοκήπια· για αυτό και ο γεωπόνος παραμένει πάντα, ένας σημαντικός μας σύμμαχος. Ωστόσο, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν και μικροοργανισμοί, μιας και πολλοί ωφέλιμοι μύκητες και διάφορα παράσιτα, εξοντώνουν τους θρίπες. Οι Beauveria Bassiana, Verticillium Lecanii, Paecilomyces Fumosoroseus, Metarhizium Anisopliae, Ceranisus Menes και Ceranisus Americensis, είναι λίγοι από αυτούς. | * Ο κηπουρός καλλιεργητής θα μπορούσε ωστόσο και είτε να προσελκύσει, είτε να αγοράσει έντομα, τα οποία και εχθρεύονται τους θρίπες. Οι διώκτες Aelothrips Intermedius, Aelothrips Fasciatus και Aelothrips Tenuicornis, τα αρπακτικά Orius Laeviagatus, Orius Albidipennis και Orius Majusculus, καθώς και τα ακάρεα, Neoseiulus Cucumeris και Neoseiulus Barkeri, είναι μερικά από αυτά. Βεβαίως όμως, η προσεκτική τους μελέτη θα αποκαλύψει την καταλληλότητα τους σε εξωτερικούς χώρους ή σε θερμοκήπια· για αυτό και ο γεωπόνος παραμένει πάντα, ένας σημαντικός μας σύμμαχος. Ωστόσο, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν και μικροοργανισμοί, μιας και πολλοί ωφέλιμοι μύκητες και διάφορα παράσιτα, εξοντώνουν τους θρίπες. Οι Beauveria Bassiana, Verticillium Lecanii, Paecilomyces Fumosoroseus, Metarhizium Anisopliae, Ceranisus Menes και Ceranisus Americensis, είναι λίγοι από αυτούς. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:34, 5 Φεβρουαρίου 2016
Ανήκει στα γένη – είδη Thrips tabaci και Frankliniella occidentalis της οικογένειας Thripidae της υπόταξης Terebrantia της τάξης Thysanoptera. Προσβάλλουν τα άνθη προκαλώντας με τα τσιμπήματά τους παραμόρφωση των ανθέων και αλλοίωση του χρώματός τους. Τα πέταλα δεν εκπτύσονται κανονικά και τα περισσότερο προσβεβλημένα άνθη παίρνουν καστανό χρώμα και τελικά ξηραίνονται. Η καταπολέμισή του γίνεται με ειδικά εντομοκτόνα.[1]
Υπάρχουν φυσικοί και χημικοί τρόποι καταπολέμησης του θρίπα στην τριανταφυλλιά, οι οποίοι αναλύονται παρακάτω.[2]
- Η τακτική εφαρμογή ενός διαλύματος από νερό, οινόπνευμα και σαπούνι , το οποίο και παρασκευάζεται με 2 κουταλάκια οινόπνευμα, 1 κουταλάκι σαπούνι και 1 λίτρο νερό, θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά το φυτό.
- Προσθήκη σε 1 λίτρο νερό ενός τσιγάρου ή λίγα αποτσίγαρα για 24 ώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα διάλυμα καπνού· αρκετά επικίνδυνο μείγμα, το οποίο και χρησιμοποιείται πάντοτε αραιωμένο και εφόσον δεν φυσά δυνατός άνεμος.
- Επιπλέον, η πλήρης απομάκρυνση των παλιών, ξερών λουλουδιών, το έγκαιρο ξερίζωμα των ζιζανίων, τα τακτικά ξεβοτανίσματα και η αποφυγή παροχής νερού και λιπάσματος στα ζιζάνια , αποτελούν μερικούς ακόμα τρόπους αντιμετώπισης, που σχετίζονται με τον κύκλο ζωής, του εντόμου.
- Ο κηπουρός καλλιεργητής θα μπορούσε ωστόσο και είτε να προσελκύσει, είτε να αγοράσει έντομα, τα οποία και εχθρεύονται τους θρίπες. Οι διώκτες Aelothrips Intermedius, Aelothrips Fasciatus και Aelothrips Tenuicornis, τα αρπακτικά Orius Laeviagatus, Orius Albidipennis και Orius Majusculus, καθώς και τα ακάρεα, Neoseiulus Cucumeris και Neoseiulus Barkeri, είναι μερικά από αυτά. Βεβαίως όμως, η προσεκτική τους μελέτη θα αποκαλύψει την καταλληλότητα τους σε εξωτερικούς χώρους ή σε θερμοκήπια· για αυτό και ο γεωπόνος παραμένει πάντα, ένας σημαντικός μας σύμμαχος. Ωστόσο, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν και μικροοργανισμοί, μιας και πολλοί ωφέλιμοι μύκητες και διάφορα παράσιτα, εξοντώνουν τους θρίπες. Οι Beauveria Bassiana, Verticillium Lecanii, Paecilomyces Fumosoroseus, Metarhizium Anisopliae, Ceranisus Menes και Ceranisus Americensis, είναι λίγοι από αυτούς.
- Τα εντομοκτόνα επαφής , μεταξύ των οποίων και ο θερινός πολτός, παραμένουν η κύρια επιλογή για την χημική αντιμετώπιση καταπολέμησης του θρίπα, ως και σήμερα.
Βιβλιογραφία
- ↑ "Οικονομοτεχνική ανάλυση υδροπονικής θερμοκηπιακής καλλιέργειας τριανταφυλλιάς για παραγωγή δρεπτών άνθεων στο ν. Ηρακλείου", πτυχιακή εργασία του φοιτητή Μαθιουδάκη Γεώργιου, ΑΤΕΙ Ηρακλείου, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας, Τμήμα Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας, Ηράκλειο 2007.
- ↑ Καταπολέμηση θρίπα στην τριανταφυλλιά.
