Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Βοτανικά χαρακτηριστικά Κασιμίροα"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Η [[Κασιμίροα]] ανήκει στην οικογένεια Rutaceae και το επιστημονικό της όνομα είναι Casimiroa edulis Llave and Lex. Είναι [[καλλιέργειες |δένδρο]] αειθαλές, μέσου έως μεγάλου μεγέθους. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, έχουν σχήμα παλαμοειδές και φέρουν 3-7 φυλλάρια. Τα φυλλάρια έχουν σχήμα ελλειψοειδές ή ωοειδές, μήκος 7.5-12.5cm και χρώμα κατά την ενηλικίωσή τους ανοικτό πράσινο έως βαθυπράσινο. Τα άνθη φέρονται σε ταξιανθίες των 15-20 ή περισσότερων σε αριθμό σε επάκρια βλάστηση ή στις μασχάλες ενήλικων φύλλων, δεν είναι εντυπωσιακά, εμφανίζονται το χειμώνα και έχουν πρασινοκίτρινο χρωματισμό. | Η [[Κασιμίροα]] ανήκει στην οικογένεια Rutaceae και το επιστημονικό της όνομα είναι Casimiroa edulis Llave and Lex. Είναι [[καλλιέργειες |δένδρο]] αειθαλές, μέσου έως μεγάλου μεγέθους. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, έχουν σχήμα παλαμοειδές και φέρουν 3-7 φυλλάρια. Τα φυλλάρια έχουν σχήμα ελλειψοειδές ή ωοειδές, μήκος 7.5-12.5cm και χρώμα κατά την ενηλικίωσή τους ανοικτό πράσινο έως βαθυπράσινο. Τα άνθη φέρονται σε ταξιανθίες των 15-20 ή περισσότερων σε αριθμό σε επάκρια βλάστηση ή στις μασχάλες ενήλικων φύλλων, δεν είναι εντυπωσιακά, εμφανίζονται το χειμώνα και έχουν πρασινοκίτρινο χρωματισμό. | ||
| − | Ο | + | Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό έως ελαφρά ωοειδές και διάμετρο 5-10cm. Ο φλοιός είναι βαθυπράσινος έως πρασινοκίτρινος και πολύ λεπτός. Η σάρκα είναι λευκοκίτρινη, μαλακή και γλυκιά στις επιθυμητές ποικιλίες. Οι σπόροι έχουν σχήμα ωοειδές (2-5 κατά καρπό), είναι μεγάλου μεγέθους, σκληροκέλυφοι, τοξικοί, ακόμα και θανατηφόροι αν φαγωθούν.<ref name="Κασιμίροα φυτό"/> |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 07:10, 18 Ιουλίου 2016
Η Κασιμίροα ανήκει στην οικογένεια Rutaceae και το επιστημονικό της όνομα είναι Casimiroa edulis Llave and Lex. Είναι δένδρο αειθαλές, μέσου έως μεγάλου μεγέθους. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, έχουν σχήμα παλαμοειδές και φέρουν 3-7 φυλλάρια. Τα φυλλάρια έχουν σχήμα ελλειψοειδές ή ωοειδές, μήκος 7.5-12.5cm και χρώμα κατά την ενηλικίωσή τους ανοικτό πράσινο έως βαθυπράσινο. Τα άνθη φέρονται σε ταξιανθίες των 15-20 ή περισσότερων σε αριθμό σε επάκρια βλάστηση ή στις μασχάλες ενήλικων φύλλων, δεν είναι εντυπωσιακά, εμφανίζονται το χειμώνα και έχουν πρασινοκίτρινο χρωματισμό.
Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό έως ελαφρά ωοειδές και διάμετρο 5-10cm. Ο φλοιός είναι βαθυπράσινος έως πρασινοκίτρινος και πολύ λεπτός. Η σάρκα είναι λευκοκίτρινη, μαλακή και γλυκιά στις επιθυμητές ποικιλίες. Οι σπόροι έχουν σχήμα ωοειδές (2-5 κατά καρπό), είναι μεγάλου μεγέθους, σκληροκέλυφοι, τοξικοί, ακόμα και θανατηφόροι αν φαγωθούν.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος V "Τροπικά φυτά", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001
