Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αειθαλές καρποφόρο δένδρο, Μουσμουλιά Ιαπωνική"
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
Η μουσμουλιά η Ιαπωνική καρποφορεί σε βλαστό του έτους, επάκρια, από απλούς [[Διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλμών|ανθοφόρους οφθαλμούς]].<ref name="Αειθαλές καρποφόρο δένδρο, Μουσμουλιά Ιαπωνική"/> | Η μουσμουλιά η Ιαπωνική καρποφορεί σε βλαστό του έτους, επάκρια, από απλούς [[Διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλμών|ανθοφόρους οφθαλμούς]].<ref name="Αειθαλές καρποφόρο δένδρο, Μουσμουλιά Ιαπωνική"/> | ||
| − | |||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| Γραμμή 13: | Γραμμή 12: | ||
<ref name="Αειθαλές καρποφόρο δένδρο, Μουσμουλιά Ιαπωνική"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | <ref name="Αειθαλές καρποφόρο δένδρο, Μουσμουλιά Ιαπωνική"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | ||
</references> | </references> | ||
| + | __NOTOC__ | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Αναθεώρηση της 10:59, 7 Σεπτεμβρίου 2016
Η μουσμουλιά η Ιαπωνική φέρει ξυλοφόρους και απλούς ανθοφόρους οφθαλμούς. Η διάκριση μεταξύ ξυλοφόρων και απλών ανθοφόρων οφθαλμών μακροσκοπικά είναι δύσκολη.
Το καλοκαίρι (Σεπτέμβριο) ο επάκριος οφθαλμός ή ένας από τους πλάγιους, που βρίσκεται στη βάση της ταξικαρπίας, η οποία σχηματίστηκε τον προηγούμενο χρόνο, διαφοροποιείται σε απλό ανθοφόρο, εκπτύσσεται και δίνει βοτρυώδη ταξιανθία με άνθη, τα οποία, αν γονιμοποιηθούν, εξελίσσονται σε καρπούς.
Την άνοιξη ο επάκριος ξυλοφόρος οφθαλμός ή ένας από τους πλάγιους, που βρίσκεται στη βάση της ταξικαρπίας, εκπτυσσόμενος δίνει κυματοειδή βλάστηση επεκτάσεως με φύλλα και τους οφθαλμούς στις μασχάλες τους. Κατά τον ίδιο τρόπο επαναλαμβάνεται ο κύκλος της βλαστήσεως και καρποφορίας της μουσμουλιάς από χρόνο σε χρόνο.
Η μουσμουλιά η Ιαπωνική καρποφορεί σε βλαστό του έτους, επάκρια, από απλούς ανθοφόρους οφθαλμούς.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
