Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τρόπος δειγματοληψίας του εδάφους"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Επειδή το [[Εδαφολογία|έδαφος]] ως γνωστό εμφανίζει μεγάλη παραλλακτικότητα λόγω της ανομοιόμορφης κατανομής των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών]] και των λοιπών χημικών και φυσικών χαρακτηριστικών του, είναι απαραίτητο τα λαμβανόμενα δείγματα να είναι αντιπροσωπευτικά της εδαφικής μάζας από την οποία προέρχονται. Η λήψη αντιπροσωπευτικών δειγμάτων επιτυγχάνεται ως εξής: | Επειδή το [[Εδαφολογία|έδαφος]] ως γνωστό εμφανίζει μεγάλη παραλλακτικότητα λόγω της ανομοιόμορφης κατανομής των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών]] και των λοιπών χημικών και φυσικών χαρακτηριστικών του, είναι απαραίτητο τα λαμβανόμενα δείγματα να είναι αντιπροσωπευτικά της εδαφικής μάζας από την οποία προέρχονται. Η λήψη αντιπροσωπευτικών δειγμάτων επιτυγχάνεται ως εξής: | ||
| − | + | Εάν ο υπό [[Εισαγωγή στην δειγματοληψία του εδάφους|δειγματολήψια]] αγρός εμφανίζει προβλήματα π.χ. κακή στράγγιση, [[Αλατούχα εδάφη|αλατότητα]], χαμηλό pH κλπ, τα οποία εκδηλώνονται υπό την μορφή μειωμένης ανάπτυξης των φυτών, τότε θα πρέπει να διαχωριστεί ο αγρός σε αντίστοιχα τμήματα, δηλαδή Α, Β, Γ κλπ., όπου το κάθε τμήμα θα είναι ομοιόμορφο ως προς το συγκεκριμένο προβλημα. Εάν όλος ο αγρός έχει ένα από τα πιο πάνω προβλήματα, ή δεν εμφανίζει κανένα πρόβλημα στο σύνολο του, τότε και στην περίπτωση αυτή θεωρείται ομοιόμορφος, όπως και τα τμήματα Α, Β, Γ, κλπ, ανεξάρτητα από τη φύση της ομοιομορφίας. Εφόσον καθοριστεί το "ομοιόμορφο" του αγρού είτε με βάση την παρουσία ή την απουσία κάποιου προβλήματος προχωρούμε στην πραγματοποίηση της δειγματοληψίας ως εξής: | |
| − | + | Λήψη "υποδειγμάτων": Εισερχόμαστε στο ομοιόμορφο τμήμα και από τυχαίο σημείο της προβολής της κόμης ή πλησίον των ποωδών φυτών λαμβάνουμε δείγμα εδάφους από βάθος 0-15cm ή 0-30cm εάν προορίζεται μόνο για ανάλυση των νιτρικών. Το δείγμα αυτό εφ' εξής θα το θεωρούμε ως "υπόδειγμα". Κινούμεθα ακολούθως ζιγκ-ζαγκ εντός του οπωρώνως ή της φυτείας και συνεχίζουμε τη δειγματοληψία. Τα λαμβανόμενα δείγματα τοποθετούνται εντός καθαρού πλαστικού δοχείου (κουβά). Στη συνέχεια και ανά 5 ή 10 υποδείγματα, ανάλογα με το μέγεθος του δειγματοληπτούμενου τμήματος ή του αγρού, αναμιγνύονται για την προετοιμασία του "μικτού επιφανειακού δείγματος" ως εξής: | |
| − | + | Ανά 5 ή 10 "υποδείγματα" αναμιγνύονται σε μια καθαρή επιφάνεια σχηματίζοντας ένα σωρό (Α) ο σωρός διαχωρίζεται σταυροειδώς σε 4 μέρη (τέταρτα) (Β). Απορρίπτονται τα δυο αντίθετα μέρη (Γ). Αναμιγνύονται τα υπόλοιπα δυο μέρη (Δ). Εκ νέου διαχωρίζεται ο σωρός σε 4 μέρη σταυροειδώς και απορρίπτονται τα δυο αντίθετα μέρη (Ε). Επαναλαμβάνεται η διαδικασία αυτή μέχρι της επίτευξης ενός δείγματος 0.75-1.00kg (Ζ). <ref name="Τρόπος δειγματοληψίας του εδάφους"/> | |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Αναθεώρηση της 07:39, 23 Σεπτεμβρίου 2016
Επειδή το έδαφος ως γνωστό εμφανίζει μεγάλη παραλλακτικότητα λόγω της ανομοιόμορφης κατανομής των θρεπτικών και των λοιπών χημικών και φυσικών χαρακτηριστικών του, είναι απαραίτητο τα λαμβανόμενα δείγματα να είναι αντιπροσωπευτικά της εδαφικής μάζας από την οποία προέρχονται. Η λήψη αντιπροσωπευτικών δειγμάτων επιτυγχάνεται ως εξής:
Εάν ο υπό δειγματολήψια αγρός εμφανίζει προβλήματα π.χ. κακή στράγγιση, αλατότητα, χαμηλό pH κλπ, τα οποία εκδηλώνονται υπό την μορφή μειωμένης ανάπτυξης των φυτών, τότε θα πρέπει να διαχωριστεί ο αγρός σε αντίστοιχα τμήματα, δηλαδή Α, Β, Γ κλπ., όπου το κάθε τμήμα θα είναι ομοιόμορφο ως προς το συγκεκριμένο προβλημα. Εάν όλος ο αγρός έχει ένα από τα πιο πάνω προβλήματα, ή δεν εμφανίζει κανένα πρόβλημα στο σύνολο του, τότε και στην περίπτωση αυτή θεωρείται ομοιόμορφος, όπως και τα τμήματα Α, Β, Γ, κλπ, ανεξάρτητα από τη φύση της ομοιομορφίας. Εφόσον καθοριστεί το "ομοιόμορφο" του αγρού είτε με βάση την παρουσία ή την απουσία κάποιου προβλήματος προχωρούμε στην πραγματοποίηση της δειγματοληψίας ως εξής:
Λήψη "υποδειγμάτων": Εισερχόμαστε στο ομοιόμορφο τμήμα και από τυχαίο σημείο της προβολής της κόμης ή πλησίον των ποωδών φυτών λαμβάνουμε δείγμα εδάφους από βάθος 0-15cm ή 0-30cm εάν προορίζεται μόνο για ανάλυση των νιτρικών. Το δείγμα αυτό εφ' εξής θα το θεωρούμε ως "υπόδειγμα". Κινούμεθα ακολούθως ζιγκ-ζαγκ εντός του οπωρώνως ή της φυτείας και συνεχίζουμε τη δειγματοληψία. Τα λαμβανόμενα δείγματα τοποθετούνται εντός καθαρού πλαστικού δοχείου (κουβά). Στη συνέχεια και ανά 5 ή 10 υποδείγματα, ανάλογα με το μέγεθος του δειγματοληπτούμενου τμήματος ή του αγρού, αναμιγνύονται για την προετοιμασία του "μικτού επιφανειακού δείγματος" ως εξής:
Ανά 5 ή 10 "υποδείγματα" αναμιγνύονται σε μια καθαρή επιφάνεια σχηματίζοντας ένα σωρό (Α) ο σωρός διαχωρίζεται σταυροειδώς σε 4 μέρη (τέταρτα) (Β). Απορρίπτονται τα δυο αντίθετα μέρη (Γ). Αναμιγνύονται τα υπόλοιπα δυο μέρη (Δ). Εκ νέου διαχωρίζεται ο σωρός σε 4 μέρη σταυροειδώς και απορρίπτονται τα δυο αντίθετα μέρη (Ε). Επαναλαμβάνεται η διαδικασία αυτή μέχρι της επίτευξης ενός δείγματος 0.75-1.00kg (Ζ). [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, των Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, 2003.
