Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εφαρμογή εισροών με μεταβλητές δόσεις"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Με την μέθοδο της χρήσης των χαρτών, προσαρμόζεται η δόση της εισροής με βάση την πληροφορία που παίρνει από τον χάρτη. Αυτά τα συστήματα πρέπει να καθορίζουν τη θέση της μηχανής στον αγρό και να την συσχετίσουν με την επιθυμητή δόση διαβάζοντας ένα χάρτη. Η δόση εφαρμογής είναι ο όγκος στη μονάδα της επιφάνειας ή το βάρος στη μονάδα της επιφάνειας της εισροής. | Με την μέθοδο της χρήσης των χαρτών, προσαρμόζεται η δόση της εισροής με βάση την πληροφορία που παίρνει από τον χάρτη. Αυτά τα συστήματα πρέπει να καθορίζουν τη θέση της μηχανής στον αγρό και να την συσχετίσουν με την επιθυμητή δόση διαβάζοντας ένα χάρτη. Η δόση εφαρμογής είναι ο όγκος στη μονάδα της επιφάνειας ή το βάρος στη μονάδα της επιφάνειας της εισροής. | ||
| − | Με την άλλη μέθοδο, χρησιμοποιούνται δεδομένα από αισθητήρες που δουλεύουν σε πραγματικό χρόνο (real time). Οι αισθητήρες αυτοί παίρνουν δεδομένα που αφορούν [[Εδαφολογία|εδαφικές]] ιδιότητες ή χαρακτηριστικά της [[Κατάλογος καλλιεργειών ανοικτού τύπου|καλλιέργειας]], καθώς το μηχάνημα προχωράει στον αγρό (on-the-go). Στη συνέχεια, το σύστημα ελέγχου χρησιμοποιεί αυτόματα τα δεδομένα από τους αισθητήρες για να προσαρμόσουν τις εισροές (πχ λιπάσματα, φυτοφάρμακα) στις ανάγκες του εδάφους και των καλλιεργειών. Οι αισθητήρες πρέπει να παρέχουν συνεχώς δεδομένα στον ελεγκτή, έτσι ώστε οι εισροές να διαφοροποιούνται σε μικρές επιφάνειες του αγρού. Αυτή η μέθοδος δεν απαιτεί GPS. Όμως, αν υπάρχει GPS, τα δεδομένα που συλλέγονται από τους αισθητήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την παραγωγή χαρτών. Τέτοια παραδείγματα συστημάτων εφαρμογής εισροών με μεταβλητές δόσεις με χρήση αισθητήρων είναι το Greenseeker (μετράει τις ανάγκες του φυτού σε άζωτο ανάλογα με τις ανάγκες της καλλιέργειας) και το Weedseeker (μηχάνημα που ψεκάζει μόνο ζιζάνια και όχι έδαφος, καθώς προχωράει στον αγρό. Έτσι επιτυγχάνεται μεγάλη οικονομία στη χρήση ζιζανιοκτόνων). | + | Με την άλλη μέθοδο, χρησιμοποιούνται δεδομένα από αισθητήρες που δουλεύουν σε πραγματικό χρόνο (real time). Οι αισθητήρες αυτοί παίρνουν δεδομένα που αφορούν [[Εδαφολογία|εδαφικές]] ιδιότητες ή χαρακτηριστικά της [[Κατάλογος καλλιεργειών ανοικτού τύπου|καλλιέργειας]], καθώς το μηχάνημα προχωράει στον αγρό (on-the-go). Στη συνέχεια, το σύστημα ελέγχου χρησιμοποιεί αυτόματα τα δεδομένα από τους αισθητήρες για να προσαρμόσουν τις εισροές (πχ λιπάσματα, φυτοφάρμακα) στις ανάγκες του εδάφους και των καλλιεργειών. Οι αισθητήρες πρέπει να παρέχουν συνεχώς δεδομένα στον ελεγκτή, έτσι ώστε οι εισροές να διαφοροποιούνται σε μικρές επιφάνειες του αγρού. Αυτή η μέθοδος δεν απαιτεί GPS. Όμως, αν υπάρχει GPS, τα δεδομένα που συλλέγονται από τους αισθητήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την παραγωγή χαρτών. Τέτοια παραδείγματα συστημάτων εφαρμογής εισροών με μεταβλητές δόσεις με χρήση αισθητήρων είναι το Greenseeker (μετράει τις ανάγκες του φυτού σε άζωτο ανάλογα με τις ανάγκες της καλλιέργειας) και το Weedseeker (μηχάνημα που ψεκάζει μόνο ζιζάνια και όχι έδαφος, καθώς προχωράει στον αγρό. Έτσι επιτυγχάνεται μεγάλη οικονομία στη χρήση ζιζανιοκτόνων).<ref name="Εφαρμογή εισροών με μεταβλητές δόσεις"/> |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
<references> | <references> | ||
| − | <ref name="Εφαρμογή εισροών με μεταβλητές δόσεις"> Γεωργία Ακριβείας,των Σπύρου Φουντά και Θεοφάνη Γέμτο, σελ | + | <ref name="Εφαρμογή εισροών με μεταβλητές δόσεις"> Γεωργία Ακριβείας,των Σπύρου Φουντά και Θεοφάνη Γέμτο, σελ 29, 2015</ref> |
</references> | </references> | ||
Αναθεώρηση της 14:25, 30 Μαΐου 2019
Μετά τη δημιουργία των ζωνών διαχείρισης, ακολουθούν οι εισροές (σπόρος, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, αρδευτικό νερό) ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε ζώνης. Η τεχνική αυτή ονομάζεται εφαρμογή εισροών με μεταβλητές δόσεις. Υπάρχουν δύο μέθοδοι εφαρμογής των εισροών που είναι η χρήση χαρτών και η χρήση αισθητήρων.
Με την μέθοδο της χρήσης των χαρτών, προσαρμόζεται η δόση της εισροής με βάση την πληροφορία που παίρνει από τον χάρτη. Αυτά τα συστήματα πρέπει να καθορίζουν τη θέση της μηχανής στον αγρό και να την συσχετίσουν με την επιθυμητή δόση διαβάζοντας ένα χάρτη. Η δόση εφαρμογής είναι ο όγκος στη μονάδα της επιφάνειας ή το βάρος στη μονάδα της επιφάνειας της εισροής.
Με την άλλη μέθοδο, χρησιμοποιούνται δεδομένα από αισθητήρες που δουλεύουν σε πραγματικό χρόνο (real time). Οι αισθητήρες αυτοί παίρνουν δεδομένα που αφορούν εδαφικές ιδιότητες ή χαρακτηριστικά της καλλιέργειας, καθώς το μηχάνημα προχωράει στον αγρό (on-the-go). Στη συνέχεια, το σύστημα ελέγχου χρησιμοποιεί αυτόματα τα δεδομένα από τους αισθητήρες για να προσαρμόσουν τις εισροές (πχ λιπάσματα, φυτοφάρμακα) στις ανάγκες του εδάφους και των καλλιεργειών. Οι αισθητήρες πρέπει να παρέχουν συνεχώς δεδομένα στον ελεγκτή, έτσι ώστε οι εισροές να διαφοροποιούνται σε μικρές επιφάνειες του αγρού. Αυτή η μέθοδος δεν απαιτεί GPS. Όμως, αν υπάρχει GPS, τα δεδομένα που συλλέγονται από τους αισθητήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την παραγωγή χαρτών. Τέτοια παραδείγματα συστημάτων εφαρμογής εισροών με μεταβλητές δόσεις με χρήση αισθητήρων είναι το Greenseeker (μετράει τις ανάγκες του φυτού σε άζωτο ανάλογα με τις ανάγκες της καλλιέργειας) και το Weedseeker (μηχάνημα που ψεκάζει μόνο ζιζάνια και όχι έδαφος, καθώς προχωράει στον αγρό. Έτσι επιτυγχάνεται μεγάλη οικονομία στη χρήση ζιζανιοκτόνων).[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γεωργία Ακριβείας,των Σπύρου Φουντά και Θεοφάνη Γέμτο, σελ 29, 2015
