Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άρδευση πατάτας"
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
| − | [[σχετίζεται με:: | + | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια πατάτας| ]] |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
Αναθεώρηση της 11:42, 12 Αυγούστου 2013
Οι πατάτες είναι καλλιέργεια πολύ ευαίσθητη στην έλλειψη εδαφικής υγρασίας. Οι ανάγκες των πατατών σε νερό εξαρτώνται από τις κλιµατολογικές συνθήκες κάθε περιοχής και από το στάδιο ανάπτυξης της φυτείας. Οι ανάγκες αυτές είναι µικρότερες στα αρχικά στάδια ανάπτυξης και στο τελικό στάδιο ωρίµανσης της φυτείας και µεγαλύτερες στα στάδια κονδυλοποίησης και ανάπτυξης των κονδύλων. Η ελάττωση της διαθέσιµης υγρασίας στο έδαφος δεν πρέπει να ξεπερνά το 50% ιδιαίτερα στα κρίσιµα στάδια ανάπτυξης της πατατοφυτείας και τούτο επιτυγχάνεται µε το συχνό πότισµα.
Η συχνότητα άρδευσης εξαρτάται από τον τύπο του εδάφους και το στάδιο ανάπτυξης των πατατών. Οι τρόποι προσδιορισµού της συχνότητας άρδευσης είναι τα τενσιόµετρα και το πότισµα µε βάση την εξάτµιση. Οι συνολικές ετήσιες ανάγκες σε νερό των πατατών υπό κανονικές συνθήκες ανέρχονται σε 250-300 τόνους για τις πρώιµες ανοιξιάτικες, 350-400 τόνους για τις όψιµες ανοιξιάτικες και 400-450 τόνους για τις χειµερινές (Αύγουστος-Σεπτέµβριος), κατά στρέμμα. Για καλύτερη εφαρµογή της ποσότητας του νερού που δίνεται κατά πότισµα είναι απαραίτητη η χρήση υδροµετρητή. Στην πατάτα μπορούν να χρησιμοποιηθούν δύο βασικά συστήματα άρδευσης, η άρδευση με αυλάκια και το σύστημα της τεχνητής βροχής. Το σύστημα άρδευσης στάγδην δεν εφαρμόζεται σε μεγάλη κλίμακα, αλλά είναι υποχρεωτικό στην καλλιέργεια της πατάτας με εδαφοκάλυψη.
