Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σέλινο φυτό"

Αναθεώρηση της 10:46, 12 Αυγούστου 2013

Σέλινο

Μορφολογικά χαρακτηριστικά

Το σέλινο (Apium graveolens) ανήκει στην οικογένεια Apiaceae. Διακρίνονται 3 βασικά είδη που είναι το Apium graveolens L.var dulce όπου λαμβάνεται το υπέργειο τμήμα τους (φυλλώδες σέλινο), το Apium graveolens L.var rapaceum για τις σαρκώδεις ρίζες τους και για το φύλλωμά τους (ριζοσέλινο) και το Apium graveolens var silvestre που είναι το άγριο σέλινο. Στη χώρα μας αυτοφυέται το Apium nodiflorum Lag το οποίο είναι γνωστό και ως νεροσέλινο. Το σέλινο είναι φυτό ποώδες αρωματικό, ύψους 40-100cm και υπό κανονικέςσ συνθήκες είναι διετές λαχανικό. Συμπεριφέρεται και σαν μονοετές, ανάλογα με τις συνθήκες θερμοκρασίας που εποκρατούν κατά το στάδιο της νεαρής ηλικίας του φυτού. Τα σύνθετα φύλλα ενώνονται ενώνονται ενώνονται με το στέλεχος με τον χαρακτηριστικό μακρύ αυλακωτό μίσχο. Το έλασμα των φύλλων έχει 5-7 πτερωτά φυλλάρια το καθένα, τα οποία διακρίνονται σε τριάδες οδοντοκατάληκτων φύλλων. Το σέλινο αναπτύσσει ένα πλούσιο ριζικό σύστημα θυσσανώδες στα 25-30cm επιφανειακού χώματος, με τα λεπτά απορροφητικά ριζίδια να αναπτύσσονται σε ακτίνα 15-20cm από το φυτό. Τα άνθη σχηματίζονται σε ταξιανθίες σε ένα σύνθετο σχήμα ομπρέλας με 6-12 ακτίνες, πάνω σε ανθικό στέλεχος ύψους 30-100cm που εμφανίζεται στο κέντρο του φυτού το 2^o χρόνο. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα, μικρά, λευκά ή λευκοπράσινα πενταμερή. Το κάθε άνθος έχει 5 στήμονες και δίχωρο ωοθήκη με 2 στύλους οι οποίοι καταλήγουν σε τριχωτά στίγματα. Οι ανθήρες ωριμάζουν με το άνοιγμα των άνθεων που γίνεται κατά τις πρωϊνές ώρες ενώ τα στίγματα είναι επιδεκτικά επικονίσης 4-6 ημέρες αργότερα, δηλ μετά το άνοιγμα των άνθεων (φαινόμενο της πρωτανδρίας). Ο καρπός είναι ωοειδής, πλάγια πεπλατυσμένος, με φελλώδη πλευρά, αποτελούμενος από 2 συμπιεσμένα καρπόφυλλα, κλείνοντας μεταξύ τους ένα πολύ μικρό γκριζο-καφέ σπόρο που φέρει 5 χαρακτηριστικές ραβδώσεις.^[1]

Εδαφοκλιματικές συνθήκες

Το σέλινο είναι λαχανικό ψυχρής εποχής. Οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι απαραίτητες για την καλή ανάπτυξη του εμπορεύσιμου προϊόντος, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες χρειάζονται κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής φάσης (ανάπτυξη ανθικού στελέχους). Ιδανικές θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι μεταξύ 15-21^oC και για την ανάπτυξη του φυτού 15-18^oC. Εάν επικρατήσουν χαμηλές θερμοκρασίες χαμηλότερες από 10^oC στα πρώτα σταδιά ανάπτυξης του φυτού, τότε μπορεί να σχηματιστεί ανθοφόρος βλαστός από τον 1ο κιόλας χρόνο της καλλιέργειας. Το έδαφος πρέπει να συγκρατεί ικανοποιητική υγρασία, να είναι μέσης σύστασης, γόνιμο, πλούσιο σε ασβέστιο και με αρκετή οργανική ουσία. Το pH του εδάφους θα κυμαίνεται μεταξύ 6,5-7,5.^[2]

Πολλαπλασιασμός

Ο πολλαπλασιασμός του σέλινου γίνεται με απευθείας σπορά και στη συνέχεια μεταφύτευση. Η βλαστικότητα του σπόρου είναι χαμηλή και κυμαίνεται σε επίπεδα 55%. Η διαβροχή του σπόρου με νερό πριν από τη σπορά συντελεί στο καλύτερο φύτρωμα. Εάν εφαρμοστεί απευθείας απορά, τότε η σπορά γίνεται πιο πυκνά, καθώς δε θα φυτρώσουν όλοι οι σπόροι. Η σπορά στο σπορείο γίνεται σε γραμμές και σε βάθος 0,5cm. Τα νεαρά φυτάρια παραμένουν για χρονικό διάστημα 2-2,5 μηνών στο σπορείο και στη συνέχεια μεταφυτεύονται μόλις αποκτήσουν ύψος 15-20cm και η θερμοκρασία νύχτας είναι υψηλότερη από 5^oC. Οι αποστάσεις των φυτών στο χωράφι είναι 30 - 40cm μεταξύ των γραμμών και 15 - 25cm πάνω στη γραμμή.^[2]

Ασθένειες

Το σέλινο προσβάλλεται από κάποιες ασθένειες όπως τον περονόσπορο, τη σεπτόρια, τη μαύρη καρδιά κ.ά. Αναλυτικά οι ασθένειες του σέλινου καθώς και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναγράφονται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ασθένειες σέλινου^[1],^[2]

Εχθροί

Το σέλινο προσβάλλεται από εχθρούς όπως τον σιδηροσκώληκα, νηματώδης και ψύλλα. Αναλυτικά όλοι οι εχθροί και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναφέρονται λεπτομερώς στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

Εχθροί σέλινου^[2]

Πληροφοριακά στοιχεία

Ευδοκιμεί στις περιοχές

Σχετικές σελίδες

• Καλλιέργεια σέλινου

• Σέλινο προϊόν

• Μορφολογικά χαρακτηριστικά σέλινου

• Εδαφοκλιματικές συνθήκες σέλινου

• Πολλαπλασιασμός σέλινου

• Ασθένειες σέλινου

• Εχθροί σέλινου

Βιβλιογραφία

1. ↑ ^{1,0 1,1} Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1994.
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2 2,3} Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας αρωματικών λαχανικών- Σέλινο, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.