Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια αραβόσιτου-Βακτηριακή κηλίδωση των φύλλων (ή αδροβακτηρίωση του αραβοσίτου) από το Xanthomoras stewartii"
(Νέα σελίδα με 'Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από κίτρινες επιμήκεις κηλίδες στα φύλλ...') |
(Καμία διαφορά)
|
Αναθεώρηση της 13:58, 21 Ιουνίου 2013
Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από κίτρινες επιμήκεις κηλίδες στα φύλλα, οι οποίες βαθμιαία επεκτείνονται παράλληλα προς το κεντρικό νεύρο και μεταπίπτουν σε νεκρώσεις με αποτέλεσμα την ξήρανση μεγάλου μέρους του ελάσματος. Στο σύνολό τους τα φυτά παρουσιάζουν καχεξία, νανισμό, μάρανση και αυξημένη θνησιμότητα. Από τα αγγεία των προσβεβλημένων φύλλων ή του βλαστού εξέρχεται κίτρινο υγρό που περιέχει βακτήρια. Ο βλαστός σε εγκάρσια τομή παρουσιάζει μαύρα στίγματα (ένδειξη απόφραξης) στις θέσεις των ηθμαγγειωδών δεσμίδων. Τέλος μπορεί να προσβάλλονται και οι σπάδικες οπότε δημιουργείται κηλίδωση των βρακτείων και τοπική ατροφία των κόκκων.
Το βακτήριο διαδίδεται με μολυσμένους σπόρους οπότε παρουσιάζονται συμπτώματα νανισμού και ξαφνικής μάρανσης και αποπληξίας σε νεαρά φυτά αραβόσιτου]]. Άλλος τρόπος διάδοσης είναι μέσω εντόμων των γενών Chaetocnema και Diabrotica (Coleoptera, οικ. Chrysomelidae), κυρίως σε ανεπτυγμένα φυτά. Από τις διάφορες ομάδες του αραβοσίτου πιο ευαίσθητες στις προσβολές είναι ο σκληρόκοκκος, ο μικρόκοκκος και ο σακχαρώδης αραβόσιτος ενώ ο οδοντοειδής προσβάλλεται λιγότερο έντονα.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης είναι η χρήση ανθεκτικών υβριδίων.