Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθροί λάχανου"
(Νέα σελίδα με '{{{top_heading|==}}}Πιερίς{{{top_heading|==}}} {{:Εχθρός λάχανου Πιερίς|top_heading={{{top_headin...') |
(Καμία διαφορά)
|
Αναθεώρηση της 11:12, 23 Ιουλίου 2013
Περιεχόμενα
Πιερίς
Ο πιο σημαντικός εχθρός του λάχανου και γενικά των φυτών που ανήκουν στην οικογένεια των σταυρανθών είναι η πιερίς (Pieris brassicae). Είναι πεταλούδα όπου τα ενήλικα θηλυκά άτομα γεννούν πάνω στα φύλλα και οι προνύμφες της τρέφονται από αυτά. Οι προσβολές συνήθως είναι μεγάλες, σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να αφήσουν μόνο τις νευρώσεις, κατατρώγοντας τα υπόλοιπα φυτικά μέρη. Θα πρέπει κατά διαστήματα να επιθεωρούμε την καλλιέργεια και να αφαιρούμε με το χέρι τις νεαρές κάμπιες, που συνήθως βρίσκονται στο κάτω μέρος των φύλλων. Ο ψεκασμός ακόμα των φυτών με το βακτήριο Bacillus thurigiensis (Βάκιλος της Θουριγγίας) καταστρέφει τις κάμπιες του λεπιδόπτερου. Παράγει τοξίνη που παραλύει τις νεαρές κάμπιες. Ο ψεκασμός είναι σκόπιμο να γίνεται κάθε 15 ημέρες και μέχρι το σχηματισμό των κεφαλιών. Ένας άλλος τρόπος αναφέρεται στον ψεκασμό των φυτών με αλεύρι σίκαλης, καθώς οι κάμπιες τρεφόμενες με αυτό, φουσκώνουν και τελικά πεθαίνουν.
Μύγα
Η μύγα (Delia radicum) αποτελεί έναν από τους πιο σοβαρούς εχθρούς του λάχανου γενικά όλων των σταυρανθών. Το δίπτερο αυτό εναποθέτει τα αυγά του στη βάση των φυτών. Τα νεαρά άτομα που βγαίνουν από τα αυγά εισέρχονται στο φυτό και ανοίγουν στοές. Τα φυτά εμφανίζονται μαραμένα και τελικά ξηραίνονται. Το έντομο εμφανίζεται σε μεγάλους πληθυσμούς τους μήνες Μάιο και Ιούνιο. Έτσι σε περιοχές που γνωρίζουμε την ύπαρξη του εντόμου μπορούμε να ξεκινήσουμε την καλλιέργεια πιο νωρίς την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Εφαρμόζουμε αμειψισπορά με φυτά που δεν ανήκουν στην οικογένεια των σταυρανθών. Μετά από μια προσβολή εφαρμόζουμε συχνά σκαλίσματα το χειμώνα, έτσι ώστε οι διαχειμαζόμενες μορφές του εντόμου να εκτεθούν στους φυσικούς τους εχθρούς.
Αφίδες
Τα τρία είδη αφίδων που αποτελούν μόνιμη απειλή για το λάχανο και για όλα τα σταυρανθή είναι η Myzus persicae, η Lipaphis erysimi και η Brevicoryne brassicae. Τα έντομα αυτά βρίσκονται πολλά μαζί στα φύλλα και μυζούν τους φυτικούς χυμούς με αποτέλεσμα αυτά να συστρέφονται και να καρουλιάζουν. Επιπλέον, λερώνουν τα φυτά με τα μελιτώδη εκκρίματα τους, ενώ είναι και σημαντικοί φορείς φυτοπαρασιτικών ιών. Για την αντιμετώπιση φροντίζουμε για την καλή ανάπτυξη των φυτών (άρδευση και λίπανση). Προσοχή όμως η υπερβολική αζωτούχα λίπανση έχει σαν αποτέλεσμα την έντονη ανάπτυξη της βλάστησης και κατά συνέπεια μεγαλύτερη πιθανότητα προσβολής. Απομάκρυνση των προσβεβλημένων φύλλων και λιώσιμο οποιεσδήποτε αφίδες βρούμε. Εφαρμογή αμειψισποράς και σε μεγάλη προσβολή ψεκασμός με κατάλληλα σκευάσματα (σαπούνια) για τη βιολογική γεωργία.
Νηματώδεις
Είναι νηματοειδής σκώληκες (Heterodera schachtii) μήκους λίγων χιλιοστών (mm) και υπάρχουν παντού στα εδάφη αλλά και το υπέργειο μέρος των φυτών. Ένα μόνο μέρος από αυτούς είναι φυτοπαθογόνα ενώ οι υπόλοιποι είναι παθογόνα των ζωών, των εντομών, του ανθρώπου αλλά κυρίως σαπρόφυτα. Οι κακές συνθήκες στράγγισης και αερισμού, η έλλειψη οργανικής ουσίας και η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων είναι οι σημαντικότερες αιτίες που οδηγούν στο να αυξηθεί σημαντικά ο πληθυσμός των νηματωδών. Όργωμα και καλό λιάσιμο του εδάφους για να εκτεθούν οι νηματώδεις σε δυσμενείς συνθήκες (καλοκαίρι). Αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους με προσθήκη κομπόστας, που αυξάνει το αριθμό των ωφέλιμων νηματωδών και μυκήτων (αρπακτικών των βλαβερών νηματωδών). Απολύμανση των εργαλείων και εφαρμογή αμειψισποράς δίνουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.
