Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μυκητολογική ασθένεια μηλοειδών Φυτοφθόρα"

Τελευταία αναθεώρηση της 12:03, 1 Αυγούστου 2013

Οι μύκητες του γένους Phytophthora μεταδίδονται με το έδαφος και προκαλούν ασθένειες στα μέρη των δένδρων που έρχονται σε άμεση ή έμμεση επαφή με το έδαφος. Οι πιο συνηθισμένες προσβολές εμφανίζονται στο λαιμό, τις ρίζες, τον κορμό αλλά και συχνά στους καρπούς. Ιδιαίτερα σοβαρές και μεγάλης οικονομικής σημασίας για τη χώρα μας είναι οι ασθένειες του λαιμού και κορμού των δένδρων γιατί εμφανίζονται σε φυτώρια και σε κάθε ηλικίας φυτά στα δενδροκομεία και προκαλούν την ξήρανσή τους μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Δένδρο μηλιάς προσβεβλημένο από φυτοφθόρα

Η προσβολή συνήθως αρχίζει από το λαιμό ή τις κύριες ρίζες. Ο φλοιός εξωτερικά, στο σημείο της προσβολής φαίνεται σκοτεινότερος, υδατώδης και συχνά είναι ελαφρά βυθισμένος. Με την εξέλιξη της ασθένειας η αλλοίωση προχωρεί προς τα πάνω αρκετά εκατοστά από το έδαφος και προς τα κάτω στις κεντρικές ρίζες. Η προσβολή αρχικά καλύπτει μέρος μόνο της περιφέρειας του κορμού, αλλά αργότερα μπορεί να τον περιβάλλει ολόκληρο όποτε το δένδρο ξηραίνεται. Στην προσβεβλημένη περιοχή παρατηρείται σχίσιμο του φλοιού και καμβίου που φθάνει μέχρι του ξύλου. Ο φλοιός τελικά ρυτιδώνεται, νεκρούται, απολεπίζεται και πολλές φορές αποκαλύπτεται το ξύλο.

Στην Ελλάδα και ιδίως στα πυρηνόκαρπα, παρατηρούνται δύο τύποι αποπληξίας. α) Ανοιξιάτικος τύπος (πρώϊμη προσβολή): Εκδηλώνεται αργά τον χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη. Στα νεαρά δένδρα τα μάτια δεν ανοίγουν την άνοιξη, ενώ στα ενήλικα δένδρα παράγονται μικροί καχεκτικοί βλαστοί που παραμένουν νάνοι και χλωρωτικοί. Τελικά τα δένδρα ξηραίνονται κατά τη διάρκεια της πρώτης έντονης διαπνοής (Μάϊο ή νωρίς τον Ιούνιο). Ο πρώϊμος τύπος της προσβολής είναι ιδιαίτερα σοβαρός γιατί εμφανίζεται σε μεγάλη έκταση του δενδροκομείου. Αυτό συμβαίνει μετά από έντονες χειμερινές βροχοπτώσεις οι οποίες άλλωστε συντελούν στη διασπορά των μολυσμάτων. β) Θερινός τύπος (όψιμη προσβολή): Εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια της θερμής θερινής περιόδου με τη μορφή της αποπληξίας. Τα δένδρα, συνήθως μετά από ελαφρά χλώρωση των φύλλων, εμφανίζουν ένα απότομο μαρασμό και ξηραίνονται. Τα φύλλα που προσβάλλονται είναι μεμονωμένα μέσα στο δενδροκομείο, ιδίως όμως κατά μήκος των αυλακίων άρδευσεως.

Τις ασθένειες προκαλούν διάφορα είδη του γένους Phytophthora που ανήκουν στους ωομύκητες των Φυκομυκήτων. Στη χώρα μας τα μηλοειδή προσβάλλονται συνήθως από τον Phytophthora cactorum. Οι μύκητες αυτοί είναι παθογόνα εδάφους που επιβιώνουν στο έδαφος που επιβιώνουν στο έδαφος για πολλά χρόνια με τα ωοσπόριά τους στις περιπτώσεις δυσμενών συνθηκών του περιβάλλοντος. Για να αναπτυχθούν και να μολύνουν έχουν ανάγκη μεγάλης εδαφικής υγρασίας. Οι προσβολές είναι συχνές και σοβαρές στις ποτιστικές καλλιέργειες και μετά περίοδο βροχών. Η μόλυνση ευνοείται από την ύπαρξη πληγών.

Για την αντιμετώπιση της προσβολής του λαιμού και των ριζών συνιστώνται τα εξής μέτρα:

• Χρησιμοποίηση ανθεκτικών υποκειμένων. Το μέτρο αυτό είναι κατ’ εξοχήν αποτελεσματικό εφ’ όσον υφίστανται ανθεκτικά υποκείμενα. Ο εμβολιασμός πρέπει να γίνεται σε ύψος 50-70 cm από το έδαφος στον κορμό και κλάδους των εμβολίων. Η κυδωνιά φαίνεται ότι είναι πολύ καλό υποκείμενο για την απιδιά γιατί είναι ανθεκτική στον Phytophthora cactorum.
• Να μην έρχεται η βάση του κορμού των δένδρων σε επαφή με το νερό άρδευσης. Αυτό επιτυγχάνεται με την κατασκευή προχώματος γύρω από τον κορμό σε απόσταση περίπου 0,5 μέτρου και εν συνεχεία με την κατασκευή της λεκάνης αρδεύσεως,
• Καλή αποστράγγιση του δενδροκομείου. Αποφυγή συχνών ποτισμάτων και διατηρήσεως του εδάφους σε κατάσταση υπερβολικής υγρασίας.
• Αποφυγή δημιουργίας πληγών στις ρίζες και το λαιμό των δένδρων.
• Να χρησιμοποιούνται τελείως υγιή δενδρύλλια στα δενδροκομεία και να φυτεύονται στο ίδιο βάθος που ήταν και στο φυτώριο.
• Επάλειψη του κορμού των δένδρων μέχρι ένα μέτρο από το έδαφος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλιο πάστα (αργά το φθινόπωρο ή νωρίς την άνοιξη).
• Εκρίζωση των ξηρών ή έντονα προσβεβλημένων δένδρων μαζί με τις ρίζες και απομάκρυνσή τους από το δενδροκομείο.
• Αφαίρεση και καταστροφή με φωτιά του μεταχρωματισμένου φλοιού και καμβίου μαζί με ζώνη 5cm γύρω από τους υγιείς ιστούς.
• Απολύμανση του νερού αρδεύσεως με θειϊκό χαλκό. Στο κεντρικό αυλάκι ποτίσματος τοποθετούμε μια λινάτσα με κρυστάλλους θειϊκού χαλκού. Τούτο δεν πρέπει να επαναληφθεί σε περισσότερες από δύο έως τρείς συνεχόμενες αρδεύσεις. Στις περιπτώσεις που το πότισμα γίνεται με τεχνητή βροχή συνιστάται απολύμανση με το σκεύασμα cheshunt compound σε αναλογία 5-10 γραμ για κάθε δένδρο.