Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Προκαρυωτική ασθένεια μηλοειδών Καχεξία της αχλαδιάς"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 21: Γραμμή 21:
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 +
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Προκαρυωτικές ασθένειες φυτών| ]]

Αναθεώρηση της 12:22, 1 Αυγούστου 2013

Είναι βασικά ασθένεια της αχλαδιάς αλλά προβάλλει και την κυδωνιά. Στη χώρα μας αναφέρθηκε πρώτη φορά στην Ικαρία το 1954. Κατά τα τελευταία έτη συμπτώματα της ασθένειας έχουν παρατηρηθεί στη Βοιωτία, Θεσσαλία, Μαγνησία και στη Βόρεια Ελλάδα.

Καχεξία αχλαδιάς

Διακρίνονται δύο τύποι συμπτωμάτων που μπορούν να εμφανίσουν τα ευαίσθητα δέντρα

  • Το σύνδρομο της βαθμιαίας ή προϊούσης παρακμής.Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου παρατηρείται καχεκτική και βραχεία βλάστηση, παράγονται λίγα δερματώδη φύλλα που είναι μικρά, ωχροπράσινα και συχνά καρουλιάζουν προς τα πάνω. Στα αρχικά στάδια της ασθένειας παράγεται πλούσια ανθοφορία αλλά καθώς η ασθένεια εξελίσσεται τα δέντρα παράγουν λιγότερα άνθη, λιγότερους και μικρότερους καρπούς. Παρατηρείται άφθονη συσσώρευση αμύλου πάνω από το σημείο εμβολιασμού, ενώ κάτω στο αντίστοιχο μέρος του υποκειμένου λόγω νεκρώσεως υπάρχει πλήρης σχεδόν έλλειψη αμύλου και το μεγαλύτερο μέρος των απορροφητικών ριζιδίων νεκρώνεται. Τελικά τα προσβεβλημένα δέντρα ξεραίνονται.
  • Αποπληξία. Το σύνδρομο της αποπληξίας χαρακτηρίζεται από ένα απότομο μαρασμό των δέντρων και αποξήρανση μέσα σε λίγες εβδομάδες. Τα δέντρα ξεραίνονται κατά την καλοκαιρινή περίοδο, το φύλλωμα παραμένει επί των δένδρων και παίρνει καστανό χρώμα. Επίσης νέκρωση των απορροφητικών ριζιδίων. Συμπτώματα παρόμοια με αυτά που προκαλεί η ασθένεια μπορεί να οφείλονται και σε διάφορες άλλες αιτίες (π.χ. ασυμφωνία εμβολίου-υποκειμένου, κακή αποστράγγιση αγρού, τροφοπενίες, χειμωνιάτικος παγετός, ξηρασία, χαράκωμα κορμού ή ριζών από τρωκτικά κ.λπ.)

Η ασθένεια οφείλεται σε μυκόπλασμα. Το παθογόνο εγκαθίσταται στο φλοιό (ηθμοσωλήνες) του δέντρου. Η μετάδοση της ασθένειας γίνεται κυρίως με το έντομο Psylla pyricola και λιγότερο αποτελεσματικά με εμβολιασμό, δεν μεταδίδεται με το σπόρο. Η σοβαρότητα της προσβολής σε ένα δενδροκομείο συνδέεται με την πυκνότητα του πληθυσμού του εντόμου φορέα. Η ασθένεια προσβάλλει όλες τις ποικιλίες απιδιάς.

  1. Στην καταπολέμηση της ασθένειας συμβάλλουν τα εξής:
  2. Χρησιμοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού και ανεκτικών υποκειμένων.
  3. Καταστροφή με κάψιμο των σοβαρά ασθενών δένδρων.
  4. Καταπολέμηση του φορέα Psylla pyricola με αποτελεσματικά διασυστηματικά εντομοκτόνα.
  5. Εγχύσεις διαλύματος υδροχλωρικής οξυτετρακυκλίνης (Terramycin) στον κορμό των ασθενών δένδρων, αμέσως μετά τη συγκομιδή το φθινόπωρο.
  6. Παροχή αυξημένων περιποιήσεων στα δέντρα (αυξημένη παροχή αζωτούχων λιπασμάτων, συχνότερες αρδεύσεις, αυστηρό κλάδεμα, κ.λπ.).