Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κλιματικές συνθήκες σιταριού"

Αναθεώρηση της 07:23, 5 Αυγούστου 2013

Θερμοκρασία-Φωτοπερίοδος

Σύμφωνα με τις θερμικές απαιτήσεις και φωτοπεριοδικές αντιδράσεις τους οι ποικιλίες σιταριού διακρίνονται σε:

1. Χειμωνιάτικες. Απαιτούν θερμοκρασίες 0-8^oC για λίγες εβδομάδες για να εαρινοποιηθούν και είναι ανθεκτικές στις χαμηλές θερμοκρασίες.
2. Ανοιξιάτικες. Δε θέλουν τόσο χαμηλές θερμοκρασίες για εαρινοποίηση και είναι ευπαθείς στις χαμηλές θερμοκρασίες.
3. Ενδιάμεσες, με απαιτήσεις μεταξύ των χειμωνιάτικων και ανοιξιάτικων.

Γενικά το σιτάρι είναι φυτό των ευκράτων κλιμάτων που απαιτεί για την αύξηση θερμοκρασίες μεταξύ 3-4^oC και 30-32^oC. Για πολλές λειτουργίες η άριστη θερμοκρασία είναι γύρω στους 25^oC.

Υψηλές θερμοκρασίες στην πρώτη ανάπτυξη προκαλούν επιβράδυνση της άνθησης. Θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 32^oC στις 3-4 εβδομάδες μετά την άνθηση τερματίζουν πρόωρα το γέμισμα ενώ κατά την άνθηση προκαλούν κακή γονιμοποίηση. Υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με υψηλή σχετική υγρασία αυξάνουν τις προσβολές από σκωριάσεις.

Οι θερμοκρασίες του χειμώνα ορίζουν το χρόνο σποράς και το είδος της ποικιλία που θα χρησιμοποιηθεί. Έτσι σε ήπιους ή βροχερούς χειμώνες γίνεται σπορά φθινοπωρινή με ανοιξιάτικες ποικιλίες.