Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικές συνθήκες κριθαριού"
(Μ) |
|||
| Γραμμή 43: | Γραμμή 43: | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::7.5| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::7.5| ]] | ||
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
| + | __NOTOC__ | ||
Αναθεώρηση της 10:49, 9 Αυγούστου 2013
Δομή
Το κριθάρι ευδοκιμεί κυρίως σε πηλώδη και αργιλοπηλώδη εδάφη ενώ έχει χαμηλές αποδόσεις σε αμμώδη και συνεκτικά. Χρειάζεται καλά στραγγιζόμενα εδάφη επειδή υποφέρει από περίσσεια υγρασίας. Ο υδατικός ορίζοντας πρέπει να βρίσκεται οπωσδήποτε κάτω από τα 2m.
Γονιμότητα
Μπορεί να καλλιεργείται και να αποδίδει ικανοποιητικά και σε εδάφη λιγότερο γόνιμα απ' ό,τι το σιτάρι.
Αντίδραση
Απαιτεί εδάφη λιγότερο όξινα από το σιτάρι, με pH μεταξύ 6 και 7.5.
Αλατότητα
Είναι ίσως το περισσότερο ανθεκτικό στην αλατότητα από τα καλλιεργούμενα φυτά σε όλα σχεδόν τα στάδια ανάπτυξης. Στη Μεσοποταμία αντικατέστησε βαθμιαία το σιτάρι στα ήδη υποβαθμισμένα από τις συνεχείς αρδεύσεις εδάφη. Η ανθεκτικότητα στο αλάτι διαφέρει μεταξύ των ποικιλιών. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η ανθεκτικότητα του φυτού στην αλατότητα του εδάφους.
| Αγωγιμότητα (mmho/cm) στους 25oC | Μείωση απόδοσης (%) | ||
|---|---|---|---|
| 0-12.0 | 0-10 | ||
| 12.0-15.8 | 10-25 | ||
| 15.8-17.5 | 25-50 | ||
| 17.5-21.2 | >50 | ||
